A/N :
Sorry for the late update guys.. My illness ( Laziness ) just attacked me... So, forgive me. This update is really lame, I tell you. I'm sorry again..
------
Chapter 6.5
Tyra's POV
"Ano ba?!" Napasigaw ako sa sobrang irita. Sino ba na namang hindi?! Kanina pa tong lalaking to eh! Ayan tuloy hindi ko na napigilan, napasigaw na ako. Napatingin naman ang buong klase pati yung teacher namin sakin. "Sorry.." Sabi ko at yumuko. Ilang kahihiyan ba ang na gawa ko sa isang araw? Ugh. Kaninang 2nd period, na sigawan ko ang mga kaklase ko.. At ngayon, napasigaw na naman ako.. So much for my first day.
"What's wrong Miss Pérez? Is there a problem?" Tanong ng teacher namin. Hindi ko rin alam ang pangalan. Lahat talaga sila naka tingin sakin? Narinig kong tumawa na pigil ang walang'ya na mokong nasa likod ko.. Sino pa?! Edi ang dakilang adik na si Liam. Kasalanan niya to! Wala akong kasalanan.. Napasigaw lang ako..!! Ugghh.!
"Nothing, ma'am. Nothing." Sabi ko sabay wave ng kamay ko sa ere as a sign of nothing. Pasalamat talaga siya. Nag-okay lang si ma'am then, bumalik na siya sa tinuturo niya samin. Science ang subject at ang boring. Buti hindi ako pinagalitan. But I know na binibigyan nila kami ng special treatment. Don't ask me why, 'cause you know why.
Pinilit ko na lang magfocus sa lesson namin, para hindi ko mapansin ang adik na si Liam na nangungulit pa rin. Alam ko naman ang lahat ng tinuturo ni ma'am.. masyadong advance yung school na pinapasukan namin dati sa Europe kaya alam ko na ang lesson namin.. At hindi lang ang dating school namin ang advance.. dahil advance din ang utak ko.
"Psssstt.."
Ayan na naman siya. Ah, wala! Wala akong narinig..
"Pssssstt.." la la la la la la la~ bahala siya.. dedma na. "Tyra... Pssstt.. *Poke* hoy.. *Poke* Tyra.." Ako naiirita na ha. Pero wala na akong balak na dagdagan ang kahihiyan ko kanina.. kaya, Relax Tyra.. Breath in, Breath out-- "Hoy.. Tyra.. *Poke poke poke poke*" Relax.. Breath.. brea-- "Babes... *Poke poke poke poke* hey, babes... *Poke poke poke*" Thats it. My blood is boiling.
I slowly turned around taking a deep breath to prevent myself from punching his pretty face.. Ugh! Ewan ko ba, hindi ko alam kung bakit ang hilig ng lalaking to na asarin ako.. and his doing a pretty great job of annoying me.. Bravo! ( note the sarcasm ) -__-
At ang walang'ya, nakangiti na para bang na nalo siya. Grr.. "Ano?!" Pabulong kong sigaw.. ( kung meron mang ganung sigaw ) "Ano bang kailangan mo?" Naiirita kong tanong pero hindi ako sumigaw.
"Ang gwapo ko no." Wow ha.. Ang layo ng sagot niya sa tanong ko at ang hangin niya pa..
"Eh ano ngayon kung gwapo ka? Paki ko?" Sabi ko at tinaasan siya ng kilay..,
"Date tayo.." Pagaaya niya. I gasped from what I've heard. Bakit ba ang layo ng mga sinasagot niya sa mga tanong ko? "Date tayo, babes.."
"That's all for now. Goodbye class" narinig kong sabi ni ma'am. Tapos na ang science class namin. Narinig kong bumukas at sumira yung pintuan pero hindi parin ako lumingon. Nakatingin parin ako sa mokong na nakangiti sa harap ko..
"Ano? Magtititigan na lang ba tayo?" Sabi niya, "Ako, okay lang.. maganda naman yung tinititigan ko eh. Baka matunaw ka nga lang?" Sabi niya at todo ngiti. Ugh! I want to punch his smugly little face right now!
Kaya bago ko pa masuntok ang mukha niya, humarap na ako at umayos ng upo.
Narinig ko pang tumawa siya ng mahina.., "Uy! Teka. Hindi pa nga ako tapos eh.. Hindi pa kita na tutunaw." At tumawa siya ulit.
BINABASA MO ANG
Playboy had been Played
Teen FictionThey say "Action speaks louder than words" But for her, it doesn't always work.. Sometimes you also need to speak up to let them know... To let everyone knows how you feel, how you've been hurt and how you've been loved...