DEATH BELL 2: THE RETURN (Hiatus)

Chapter 4

The Story

Cassandra's pov

"Nag simula ito noong araw na mag kakaroon ng Hae o Honor Achievement Exam ang Hae ay taon taong ginagawa sa school na ito nilalayun ng Exam na ito para mabigyan ng tyansang maka pasok ang isang istudyante sa isang presteryosong —" putol ni primp

"In short Schoolarship Exam? Something like that?" sabi pa nito.

"Oo— something like that —" putol nanaman ni violin.

"Primp? Pwedi pag pasalitain mo muna sya? Pwedi?" sabi nito.

"oh!! Wait sorry kung naka singit ako sige na gurl go for it! Pag patuloy muna." sabi ni primp

"So, ayun mga binibigyan ng tyansa ang mga studyanteng maka pasok sa isang presteryosong paaralan , bawat klase ay pinipilian lahat ng mga honor students sa bawat klase lalo nasa graduating class, noon ang hindi talaga madami ang class room dito, sa totoo lang ang building na kung saan man tayo ngayon ay ang bagong building kasi behind this school's beauty it hides a hideous secrets. Kagaya na nga nang ngyayari ngayon. Sa pag papatuloy ng kwento, sabi nila , noon pa man daw ay ang lugar na ito ay pinamumugaran na nang masasamang elemento, maring nag sasabi na ang school na ito , noon ay isa daw itong lugar na kung saang marami ang sinasakripisyo para mapabuti ang nakakarami o mga naninirahan dito noon. Sabi din noon ng matatanda ang lugar na ito ay pinamumugaran na isang makapangyarihang nilalang na kayang mag bigay sakit, kalaminadad, at marami pang kamalasan para ma iwasan daw itong mangambala bawat taon ay nag aalay ang mga tao dito ng mga batang lalaki't babae para ilibing ng buhay o depende sa utos ng leader ng lungsod na ito. Tama muntik ko nang makalimutan itong kinatatayuan pala ng school na ito ay isang maliit na lungsod noon hangang naging eskwelahan na... Balik tayo sa estorya. Bawat taon nag aalay ng 20 na batang lalaki't babae para maging sakripisyo. Sampung lalaki at sampung babae.
Ginagawa ito ng mga mamayanan bawat taon pero sa pag lipas ng panahon umuunti at parang di na ginagawa ng mga tao ang nasabing ritual. Dahil para sa kanila tuloyan na raw nanahimik ang elementong iyon pero lingit sa kaalaman nila'y sa isang kislap ng mata bigla na lang nag karon ng epidemeya ng sakit at dumating ang araw na halos walang mahuling isda ang mga mandaragat, walang palay na tumutubo dahil kinakain ito ng mga insecto o peste, nag ka roon ng tag toyo't na halos wala nang sapat na maiinom ang nga residente . At dinidiin ng mga tao dito noon ay ang batang si Ai , Si Ai ay batang mahiyain , tahimik lang at kakaiba daw ito sa lahat ng bata dito dahil daw ito raw ay nakita ng mga residenteng nakakabuhay ng patay, at nakaka pag sabi daw ito ng kung anong maaring mangyayari. At ayun na rin sa sabi sabi ang ina'y daw nito'y binuntis ng elementong iyon at si Ai ang naging bunga. Kaya dahil doon plinano ng mga residente na patayin at gawing alay ang bata. Dahil para sa kanila sya daw ang punot dulo ng lahat. Ng mga kamalasan na nangyayari sa bayang iyon.

Back Story

— — — — — — — — — — — -
" Ai? Ai?! Asan ka?! Nandito ka ba?!" tanong na isang binata habang nag hahanap ito sa loob ng bahay.

"Kuya?! Nandito ako" sabi ng batang babae

"halika at may pupuntahan tayo" sabi ng binata.

"kuya Vin?? Saan tayo pupunta?  " sabi ng batang babae.

"Sa bundok " sagot nang binata

"Bakit kuya?! " tanong ulit nang batang babae

"Basta Ai! Tara na!" sabi ng binata habang hinihila ang ang bata .

"Kuya?! Asan ba talaga tayo? Kuya na man ehh?" pag mamaktol ng batang babae.

"Ai?! Ok makinig ka sa kain ," sabi ng binata "Alam mo ba yung ginawa mo noon isang araw?" sabi ng binata.  Tumango naman ang bata "Opo" tanging saad nito.
"Alam mo ba ai? " sabi nito at hinarap ang bata at tinignan ang mga matanitong napaka seryoso. "Yung ginawa mo? Alam mo bang dahil doon!? —" hinto ng binata. "Dahil doon — Pinaghahanap na tayo ng taong bayan!?" sabi nito sa bata , kita mo sa kanyang mga mata ang mga maliliit na butil ng mga luha. "Kuya? Di naman ako nag pabuhay sa paru - parung iyon? Di naman kasi yun namatay –" pag papaliwanag ng batang babae
"Pero? Ano sa tingin mo ang nangyari sa paru-parung iyon?" Tanong ng binata.
"Pero kuya Vin! — di ba sabi ko na nga kanina ., alam mo kasi - - - - Nabasa lang ang pakpak noon at tinulongan ko lang syang pa tuyoin ang pappak nito. At yung isa na mang nagyari sadyang di lang talaga nag babasa ang lalaking yung isa naman accidente lang yun — kuya vin? Alam kasi lahat ng yun nagkataon lang. Kuya talaga?! " pagpapaliwanag at pangungumbinsi nito.