12 . Bölüm ( Hiçbir zaman )

4.5K 134 10
                                    

Emre'yle beni baygın bulduğu odaya gittik derisi yere yapışmış kızı gören Emre ürkmüştü benim daha çok ürkeceğimi düşünerek tek elini belime doladı ve o borudan Emre'nin yüksek katkılarıyla yukarı tırmandık .

  Tekrar pamuklu pijamalarıma lanet okudum çünkü beni Emre 'ye rezil etmişti. Ayrıca o dar kutudan benim önde Emre'nin arkada yürümesi hiç hoş değildi.

Endişeyle :

   - Emre önüne bakma.

    - Nedenmiş ?

    - Nedenmiş mi? Dikizci değilsin herhalde.

    - Ne alaka ya?

  Emre 'nin salak olduğunu düşünmemek elde değildi. Açık açık söylemem gerektiğini düşündüm ve :

     - Geniş ekran popomu izleme diyorum yani !!

dedim ve iç çektim.

     - Oha oha yavaş ol ya . Senin poponu izlediğim falan yok.

Dedi ve ışık göründü sabahın erken saatleri olmalıydı hava grimsiydi ama ılıktı yağmurdan sonra havası diyebilirdik.Yine kanalizasyonun kapağını iğrene iğrene açtım ve dışarı çıktık.

Emre:

   - Ohhh be oksijen!! diye bağırdı. 

Kanalizasyondan çıktığımızı görenleri umursamadık .    Babamın katil olduğunu bile bile    eve nasıl tekrar dönecektim ? Katil muhakak Emre 'nin kaçtığını fark edecekti. Belki benim oraya geldiğimi de fark edecekti. Peşimizde olacaktı hatta  şakağımızdan akan terden bile daha yakındı bize

Emre'ye döndüm ve dedim ki

    - Peki şimdi ne yapacağız ?

     -..............

     - Cevap versene!

      -   Kaçmalıyız .!?

      - Nasıl?

      - Hayatta kalmak istiyorsak kaçmalıyız yoksa katil bağırsaklarımızı deşer.

       - Peki ama nereye ?

       -  Plan kuracağımız sakin bir yere .

   Düşündüm de başka çarem yoktu ben de onaylamış sayılarak:

        -Kıyafetlerim yok , paramız yok ayrıca o cinayet dosyalarına ulaşmalıyız . İnternet de lazım .

  -O zaman evine gitmeliyiz..

   -Nasıl??!

    -Gizlice gidip alacağız.

dedi ve kolumdan beni tutuğu gibi bir baktım evdeyim.Babam evde değildi araba kapının önünde değildi. Koşarak yukarı çıktım .Odama girdim bıraktığım gibi değildi.Babam beni aramıştı.Hemen dolabımdan dosyaların olduğu çantayı kaptım .

   İçine birkaç kıyafet doldurdum . Koş koş dışarı çıktım .Biriktirdiğim bir miktar parayı da almayı unutmadım.Ama Has... kapıyı kapatmayı unuttum. Ya ben nasıl bir aptalım ya .Ama vakit yok biz de koşmaya başladık.

   -Nereye gidiyoruz?

    -Sen rahat ol.

Ya ne oluyo ya .Lan biz senle ne zaman bu kadar samimi olduk keşke öpmeseydim çocuğu .Hemen yüzsüzleşti çocuk.diye düşünürken bir motora atladık .

Ben hop ne oluyo ya demeden biz motorla bir yere gidiyorduk.  Ben çok korkuyordum hayatımda ilk defa bir motora biniyordum. Bir de bir erkeğin arkasında.! korkudan Emrenin beline kenetlendim resmen.!!

    Baya bi havalandım. Kendimi kötü kız asi Kız falan gibi hissettim. Ama bana kene gibi yapışan şu bela aklıma geldi .Ben be zaman mutlu olucam ya!diye düşünürken bir ormanlık yere geldik .Emre motoru eliyle yitiyordu.

       En sonunda kulübe gibi bir yere geldik.Motoru ağaçların arasına gizledi. Ben de bu arada içeri girmiştim. yıkık dökük olan bu  oda gibi yer, gerçekten de tek bir odadan oluşuyordu. Emre içeri girdi ve

-Burada kalacağız .Nasıl?

Ben de örümcek ağlarına bakarak ve napcaz başka çare yok diye düşünerek iyi dedim.  Ama iyi değildi ve olamazdı da.

   Hemen yatağın üstündeki çarşafı kaldırdı . Örümcek ağlarını temizlendi ve

     -Ben odun toplamaya gidiyorum.dedi

Kendimi aynen şu filmlerde kaybolup bir kulübe de kalırlar sonra aşık olurlar ya  aynen öyle hissettim.Karnım acıkmıştı sanki öğlen gibiydi.

  Emre elinde dönerler ve odunlarla içeri girdi. Bir güzel yemeğe abandık ilk defa kahvaltıda döner yedim .merakla

   - Biz neredeyiz?

    -Güzelçamlı Milli Parkındayız.

    - Ne yani beni Kuşadası mı getirdin? 

    -Napayım tek bildiğim güvenilir yer burası .

     -Hay ben senin güvenli bulduğun yere .İzmir le Aydın çok yakın. Bunun neresi güvenli.

       - Parkın burasını kimse bilmez. Ama ben burayı adım gibi bilirim.

       -Bu kulübe kiminmiş?

        -Rahmetli dedemindi.

    Offf şimdi de çocuğun bütün moralini mahvettim . Burada televizyon yok  eğlence yok Lanet olsun mp3 ümü de unutmuşum.İnşallah internet çekiyodur.

Sıkıntıdan patlayarak bir günü nasıl geçirdim bilmiyorum ama kulübe ye de epey çeki düzen verdim. Dışarıya bir bakayım diye çıktım .

      Tam arka bahçeye girdim ama girmez olaydım yerde bir çürümüş ceset ama o kadar zaman  geçmiş ki korkmuyor bile

    Bir baktım ortasına da yatağıma saplanan kızıl peruktan saplamış. Yere çöktüm ve çığlıklar atarak ağlamaya başladım.Katil yine beni bulmuştu bu kez kaçış ta yoktu.

    

   

Ölüm ÇukuruHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin