Chandria's POV
May bagong lipat dito sa amin sa down town subdivision,magkapit-bahay lang kami,mga ilang bahay lang pagitan namin,siguro mga...apat na bahay lang.
Nag-iisa lang ako dito sa tapat ng bahay namin,nakaupo lang ako hababg nags-soundtrip,sinasabayan ko pa yung tugtog ko...
tumingala ako...sabi ko sa isip ko..kanina pa ata nandito tong lalakeng to,kumakanta pa naman ako..makausap na nga lang,nakakahiya naman kung di ko siya kausapin,baka isipin pa niya masungit ako...
"Hi..ikaw ba yung bagong lipat dito?"
"Uhmm...ako nga po"
"Ah ok"
Nagulat nalang ako nung bigla siyang umupo sa tabi ko,tapos bigla siyang nagsalita...
"Pwede ba kitang maging kaibigan?"
Nagulat ako sa tanong niya kaya di agad ako nakasagot pero tinanong niya ulet ako
"Ate pwede ka po bang maging kaibigan?"
"Ah...o-oo..oo naman,ok lang"
Napatingin naman ako sa kanya kasi napansin kong bigla siyang napa-smile..kaya di ako nagdalawang isip na tanungin siya kung bakit siya nakangiti.
"What's with the face?"
"Po?"
"Ibig kong sabihin,bakit ka biglang ngumiti?"
"Ah..yun pala..wala lang po..natutuwa lang po kasi ako na may bago na agad akong kaibigan dito tapos babae pa"
"Ah kaya pala..by the way what's your name?"
"Uhmm..I'm John Padilla"sabay abot ng kamay niya
"I'm Chandria Bernardo"siyempre inabot ko rin yung kamay ko,then shake hands,siyempre bumitaw agad ako sa kanya
"Chandria..pwede ko bang makuha yung cellphone number mo?"
"Bakit?"
"Ganun kasi ako pag may new friend ako,kinukuha ko yung cellphone number"
"Ah ok..akin na yang cellphone mo"
Sabay abot sakin ng cellphone niya,pagkatapos ko,binalik ko agad yung cellphone niya.
"It-text nalang kita mamaya ha.."
"Sige"
Bigla nalang may tumawag kay John.
"Ah sige Chandria uwi na ako..tawag na ako eh..."
"Sige..magpakilala ka pag tinext mo ko ha.."
"Sige"
Tapos tumakbo na siya pauei sa bahay nila..
John's POV
Pagdating ko sa bahay, pambungad agad si mama, Aba! naka-pamewang pa talaga
"Huy John! anak! sino na naman yung nilalandi mo?!"
"Ma naman! nilalandi agad? di ba pwedeng nakikipag-kaibigan muna?"
"Ganun narin yon!"
"Hay naku ma! Ikaw na bahala kung ano man yang iniisip mo,aakyat na muna ako para mag-pahinga."
Tapos umakyat na nga ako sa taas bago pa ulet makapag-salita si mama.
Habang nasa kwarto ako,kinakausap ko ang sarili ko. Ok lang naman na kausapin ko ang sarili ko
kasi sound proof naman tong kwarto ko.
"It-text ko na ba si Chandria?"
"Sige! it-text ko na siya! kasi sabi nga pala niya,i-text ko siya!"
"Pero anong sasabihin ko sa kanya?"
"Ah! alam ko na!"
Tinext ko na siya sabi ko:Hi Chandria, si John to.
It taked 10 mins. bago siya nagreply,buti nga nag-reply pa siya eh...
From Chandria:
Oh! hi John!
Hala! anong ire-reply ko kay Kath?! hayss...can you help me guys??
To Chandria:
Hi Chandria...uhmm Chandria..san ka pala nag-aaral?
Wala akong maisip na topic eh...
From Chandria:
Sa may everlasting university...ikaw ba?
Ayos! may ka-kilala agad ako dun!
To Chandria:
Talaga? kaka-enroll ko lang dun kahapon bago kami pumunta dito eh...anong year ka na ba?
From Chandria:
Edi ayos! may ka-kilala ka na ka-agad dun! 3rd year na ko pagpasok..ikaw ba?
Akalain mo nga naman oh! baka maging kaklase ko pa tong si Chandria.
Magre-reply na sana ako nang biglang nag-expire yung unli ko,wala pa naman akong extrang pera pang-load.Haysss.. pano na to?
BINABASA MO ANG
true love never dies
FanfictionBakit ganon?saka ko siya nagustuhan kung kailan kinalimutan niya na ako?dati naman nung medyo close pa kami,wala naman akong nararamdaman o feelings para sa kanya.Bakit ngayon pa na kinalimutan niya na ako,kinalimutan niya din na naging mag kaibigan...
