Creepypasta

Ben Drowned (Deel 2)

Ik liep door de spookstad heen, ik weet niet of het de combinatie was van de dingen die niet op zijn plek stonden of door de dode atmosfeer die er hing of door het eens zo mooie lied dat zich nu eng vaak aan het afspelen was op de achtergrond, maar ik stond echt op het punt om te gaan huilen. Ik huil bijna nooit, maar iets had me in zijn greep dat een heel krachtig gevoel van depressie met zich meedroeg.

Ik probeerde Clock Town te verlaten, maar elke keer als ik uit de stad wou lopen, werd het scherm zwart en kwam ik terecht in een ander deel van Clock Town. Ik probeerde op mijn Ocarina te spelen, want ik wou ontsnappen, en ik wou hier NIET zijn, maar elke keer als ik the Song of Time of the Song of Soaring speelde zei het spel alleen "Your notes echo far, but nothing happens". Op dit punt, was het overduidelijk dat het spel niet wou dat ik wegging, maar ik had geen idee wat me hier hield. Ik wou de gebouwen niet binnen gaan, ik voelde dat, dat te eng zou zijn. Ik weet niet waarom, maar ik kreeg het idee dat als ik mezelf verdronk in de Laundry Pool ik misschien ergens anders terecht zou komen en ik deze plek kon verlaten.

Toen ik op de Laundry Pool afrende, gebeurde het. Link greep zijn hoofd vast, en voor een kort moment zag ik een foto van de Happy Mask Salesman die naar me aan het lachen was - niet Link - en met the Skull Kid's schreeuw op de achtergrond en toen het scherm weer normaal werd was ik aan het staren naar het Linkstandbeeld van the Song of Emptiness. Ik schrok toen het beeld me gewoon aankeek alsof het vervloekt was. Ik draaide me om en rende South Clock Town weer in, en het klote beeld volgde me de hele tijd, ik kan het alleen vergelijken met de Weeping Angels van Doctor Who. Zo nu en dan, zomaar, werd de animatie gespeeld van het beeld dat achter me verscheen. Het was alsof het ding achter me aanzat.

Op dit moment, stond ik echt op het punt om hysterisch te worden. Maar ik heb er ook nooit aan gedacht, om die controller uit te zetten, en ik weet niet waarom. Ik zat zo diep in het spel, en de angst was zo echt. Ik heb geprobeerd het standbeeld te bewegen, maar het zou elke keer weer achter me verschijnen. Link begon nu ook rare bewegingen te maken die ik hem nog nooit heb zien doen. Hij maakte de hele tijd spastische bewegingen en daarna kwam die verdomde Happy Mask Salesman weer in beeld, waarna ik als het beeld verscheen, weer oog in oog kwam te staan met het standbeeld. Uiteindelijk ben ik maar naar de Swordmaster's Dojo gelopen en rende ik naar de achterkant van het gebouw, ik weet niet waarom, maar uit paniek wou ik perse weten dat ik niet alleen was in deze wereld. Tot mijn ontzetting vond ik niemand. Toen ik me omdraaide om weer weg te lopen verscheen het beeld achter me. Ik probeerde het aan te vallen met mijn zwaard, maar niks hielp. Verward, en in een hoek, staarde ik naar het standbeeld terwijl ik wachtte tot het me zou vermoorden. Plotseling, flitste het scherm weer naar het lachende gezicht van de Happy Mask Salesman en daarna naar Link die me recht aankeek, samen met het standbeeld naast hem die het zelfde deed. Me letterlijk aanstarend. Wat er ook maar over was van de 4e muur, was compleet verwoest toen ik angstig de Dojo uit rende. Plotseling stopte het spel en werd ik naar een ondergrondsetunnel geplaatst en speelde de omgekeerde versie van the Song of Healing zich weer af. En het beeld was er weer. Maar dit keer verscheen het steeds agressiever achter me. Ik hoefde maar een paar stappen te zetten voordat het weer achter me verscheen. Snel haasten ik me uit de tunnel en verscheen weer in South Clock Town. Doelloos liep ik daar rond - in pure paniek - toen er plotseling een schreeuw klonk en het scherm wit werd en de woorden "Dawn of a New Day" en "||||||||" weer in beeld verschenen.

Het scherm vervaagde en toen het weer normaal werd, stond ik op de top van de Clock Tower met the Skull Kid die boven me zweefde, alweer. Ik keek op en de maan was terug, dreigend en slechts enkele meters boven mijn hoofd. The Skull Kid keek me angstaanjagend aan met dat verdomde masker. Er speelde een nieuw lied, het Stone Tower Temple liedje speelde zich nu af op de achtergrond. In een soort van wanhopige poging, vuurde ik wat pijlen af op the Skull Kid, die daar verassend genoeg wel op reageerde. Hij sloeg naar achter zoals normaal, maar na een paar pijlen afgevuurd te hebben. Verscheen de tekst: "That won't do you any good. Hee, hee," en werd ik van de grond af gehaald. Ik zweefde in de lucht toen Link opeens schreeuwde en in vlammen uitbarstte, en hem in een keer vermoorde

Ik sprong op toen dit gebeurde, deze aanval had ik nog NOOIT iemand zien maken in dit spel en de Skull Kid zelf had geen eens aanvallen. Terwijl het Game Over scherm zich afspeelde, zag je mijn levenloze lichaam branden. Met die verrotte lach van de Skull Kid op de achtergrond werd het scherm zwart, om me daarna gewoon weer op diezelfde plek terug te plaatsen. Ik probeerde hem weer te beschieten, maar voordat ik ook maar een beweging kon maken, werd ik weer opgetild en werd zijn lichaam opnieuw verbrandt. Deze keer tijdens het Game Over scherm, hoorde je de omgekeerde versie van the Song of Healing op de achtergrond, heel zacht. Op mijn derde (en laatste) poging, hoorde je helemaal geen muziek op de achtergrond. Ik probeerde the Song of Time te spelen, maar voordat ik de laatste noot kon spelen, gebeurde het voor een derde keer. Door een onbekende kracht werd mijn personage van de grond af getild, en barste hij in vlammen uit.

Toen het Game Over scherm tot een eind kwam, begon ik weer te beven, alsof de cartridge iets probeerde te verwerken. Toen het scherm weer kwam, was het hetzelfde tafereel als de eerste drie keer. Alleen dit keer bleef Link op de grond liggen, dood, in een positie die ik nog nooit eerder in het spel had gezien. Zijn hoofd schuin naar de camera, met de Skull Kid zwevend boven hem. Ik kon me niet bewegen, het maakte niet uit op welke knop ik drukte, er gebeurde niks. Alles wat ik kon doen was staren naar het dode lichaam van Link. Na ongeveer dertig seconden van dit, kwam er een boodschap in beeld: "You've met a terrible fate, haven't you?" Voordat ik naar het begin scherm werd gebracht.

Toen ik terug was bij het begin scherm, zag ik dat mijn opgeslagen bestand er niet meer was. In plaats van "Link", stond er nu "YOUR TURN". "YOUR TURN" had drie hartjes, geen maskers en geen spullen. Ik selecteerde "YOUR TURN" en ik was gelijk terug op de Clock Tower scene met mijn karakter Link dood op de grond, terwijl de Skull Kid boven hem zweefde, terwijl je zijn lach steeds weer hoorde. Ik drukte snel op de reset knop waarna het spel weer helemaal opnieuw begon. Alleen nu was er onder "YOUR TURN" nog een opgeslagen bestand bij gekomen, genaamd "BEN". "BEN" zijn opgeslagen bestand was precies terug waar het was voordat ik het verwijderd had, bij de Stone Tower Temple waar de maan bijna op instorten stond.