Falling for a Ghostess (Under Revision)

f o u r

TAEHYUNG

"Come out. I know nagtatago ka kaya magpakita ka na" sabi ko at biglang may nag-appear na babae sa harap ko pero yung likod niya lang ang nakikita ko.

"'Nu ba yan?! Di pa rin talaga ako marunong magteleport!" umikot siya para humarap sa akin. Nginitian naman niya ako.

Nagulat naman ako. Siya yung babaeng nakita ko kanina. She's a ghost pero ba't nakikita niya ako?!

Naiintidihan ko pa kung bakit niya ako nakita kaninang umaga kasi di ko naman suot tong bracelet ko but now? Paano niya ako nakikita?

"Hi!" she beamed pero dinaanan ko lang siya. It feels weird though. Kapag dinadaanan ko ang ghost, lamig lang ang nararamdaman ko but when I passed through her it felt different.

Sumakay na ako ng sasakyan at hindi siya pinansin. I started the engine pero napapreno ako ng walang oras sa nakita ko sa rearview mirror.

"Aray ko naman! Papatayin mo ba ako ulit?!" inis na baling nito sa akin. Pinigilan kong tumawa at pansinin siya pero natawa talaga ako sa itsura niya. Para talagang mamamatay siya ulit sa itsura niya ngayon.

"Ayun! Napansin mo ko!" masayang saad niya at lumipat sa tabi ko.

"Kim TaeHyung, geuleohji [right]?" she asked looking at me.

"Je suis" I replied 'I am' in French para di niya maintindihan.

"J'ai raison" nagulat ako kasi sinagot niya din ako in French. She just said 'I'm right'

"You speak French" I stated in English.

"I also speak English" she replied in English. Ba't ang daming alam nitong lenggwahe.

"Zhōngwén ne?" How about Chinese? Baka chingchong lang i-reply nito.

"Watashi mo nihongo o hanashimasu" she just spoke Japanese. In english she said - I also speak Japanese so meaning to say nakakaintindi din siya ng Chinese.

I surrender! Mukhang di ko siya matatalo sa ganitong paraan. Kinuha ko ang lumang locket sa bag ko. Binigay toh sa akin ng isang kilalang shaman. It is used to make ghosts disappear.

I opened the locket in front of her but she just looked at it as if walang nangyari.

"Sama ako" sabi niya. I give up, hindi ko na lang siya pinansin tutal hindi naman siya nakikita ni HyeRin.

Hindi alam ni HyeRin ang tungkol sa kakayahan kong makakita ng mga multo. I also don't want her to know. It will be hard for her to believe gaya ng mga kaibigan ko.

Napansin ko naman na kanina pa tingin ng tingin sa akin tong si Yoona. I felt weird.

"Why are you looking at me and why are you following me?" I asked, looking at her at the corner of my eye.

"Look how curious you are, gusto mong malaman?" She asked in a teasing tone.

I don't know how she piqued my curiousity. I hate to admit it but I really want to know her. Don't get me wrong, I just find her weird. She's different from the ghosts I've encountered.

"Kung hindi mo gustong sabihin then no thanks"

"Tch, sungit. Nagtatanong nga ako di ba, kung gusto mong malaman" Inis na baling niya sa akin. Ako masungit, mukhang siya pa nga tong masungit eh.