Mira uzaklara dalmıştı.Arif ise korkulu gözlerle ağabeysine bakıyordu ,Burak ise Arif'i unutmuş Teoman'ın ne diyeceğini merak ediyordu .
-Aaa ,sıkıldım hadi ama bu ne .Şimdi ,Arif sen kimseye söylemeyeceksin ablacım ,Burak sen ise Arif'i affedeceksin .Abi sende uzatma ,sen ne kadar kızarsan kız ben Burak'ı ,Burak da beni seviyor .Mira gülüm senin neyin var .
-Ben laboratuardan çıkmadan önce sadece beyaz duvarlar ve efsaneler biliyordum ,şimdi ise sol tarafım da sıcaklık hissediyorum ,beni tanıyan ve benim sevdiğim bir sürü insan var .İnsansı oyuncak robotlar değil, insan .Şimdi daha çok istiyorum tam insan olmayı
-Olacaksın ama biraz sabretmen lazım .Şu Efeyi bir yollayalım bulacağız panzehiri .
Derken Teoman ,Miranın gözlerine bakıyordu .Mira gerçekten hiç yaşamadığı şeyler hissediyordu sol tarafında ki metal kalbinde. Efe uyanmış emekleyerek Arifin yanına gelmişti .Arif ,Efeyi görünce küçük bir tebessümle kucağına aldı :
-Efe bey uyanmış .Göbüş aç mı küçük bey .
Efe , Öyküyü umursamıyor Arif ile oynuyordu .Mira Efenin başını okşayarak
-Ben mamasını hazırlayım .Büyük ihtimalle açtır.
dedi ve mutfağa doğru gitti .Teoman da arkasından ona eşlik etti .Mira arkasın da Teoman'ı görünce .
-Evet ne diyeceksin ?
-Niye illa bir şey mi demem gerekli ,sana yardım edeceğim .
-Senin gibi üşengeç birinin yardım etmesi .Şaşırtıcı
-off ,itiraf ediyorum .Şu mamadan biraz fazla yapsana
-Koca bebek ,peki yardım edersen yaparım .
-Kabul
-İstersen önce mamayı çıkart
Teoman ,Miranın üstündeki dolaptan mamayı almak için uzandı .Bu sırada Miraya çok yaklaştı ,göz göze geldiler ,aralarında sadece iki üç santim vardı. Miranın eli titriyordu ,gözlerini Teoman'dan alamıyordu .Bunun ne olduğunu bilmiyor ama kendini çok değişik hissediyordu. Teoman ,Miranın ellerinin titrediğini görünce gülümsedi ve dolaba gidip sütü çıkartmak için kapağı açtı.
-Sanırım süt de lazım .
-hıhı ,evet lazım .
Mira'nın ağzından kelimeler çıkamıyordu .Teoman ise bu durumdan memnun gibiydi ama onu daha çok utandırmak istemiyordu
-Ben çok yoruldum. Biraz Efe ile uğraşayım .
diyerek çıktı.Mira derin bir nefes aldı ve işine devam etti.Arif ,Efeyle top oynuyordu ,Öykü ise biriyle konuşuyordu ,konuşmasını bitirip Burak'ın yanına oturdu .Teoman da onları öyle görünce zorla ortalarına oturdu .
-Kimle konuşuyordun?
-Annemle
-ne diyor ?
-yarın sabah bakıcı gelip alacakmış ,bize güvenememiş.
dedi ve oturduğu yerden kalktı .Mira elinde iki kase mamayla geldi .Birini Teoman'a verdi, diğerini de Efeye yedirmeye başladı.
-Teo sen mama mı yiyorsun .
-Eveet .
-Olum sen bebek misin ?
-Tadına baksana .Çok güzel .Bu bebekler ağzının tadını biliyor .
-Ver bakayım .
Teoman ,Burak' a da bir kaşık verdi .Yedikten sonra ,mutfağa gidip kendine bir kaşık alıp geldi ve Teomanın mamasından yemeğe başladı .
-Bu çok güzelmiş .
-Ne dedim .
-İçin de ne var bunun .
Mira gülerek .
-Haşlanmış yumurta .Bal ,çeşitli meyveler ...
-Bunların hepsi karıştırılmış bir vaziyette .
Teoman ve Burak birbirine bakıp lavaboya koştular .Öykü ve Mira kahkaha tarak güldüler .İkisi de geldi .
-Bu çocuklara böyle şeyler yedirmeyin .
-Yazık günah onlara .
Mira ,Efeye yedirmiş tabakları mutfağa götürüp geldi .
-Efe yarın gidiyormuş ,yola çıkabiliriz.
-duydum .dediğin gibi yarın yola çıkarız
-Mira içindekileri bile ble bana yedirdin aşk olsun .
-Sende içindekileri okumaya tenezzül etseydin abi .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PANZEHİR
Romance(Aşk hem zehir ,ham de panzehirdir ...)" Göktelenin önünen büyük bir kalabalık toplanmıtı .Bu kalabalığın sebebi ise intihar etmek isteyen genç kızdı.Teoman eve gitmek için o yoldan geçiyordu .Gen kızı zor da olsa gördü .Yanındaki herkes ,kızı ikna...