AY PRENSESİ

AP1

Multimedya'da Kumsal var.İyi okumalar.

Okula her zaman olduğu gibi kenardan kenardan gidiyordum.Eğer sebebini sorucak olursanız birazdan anlatacaklarımı duyunca siz beni susturmaya çalışacaksınız.Okulumuzun ismi 'Işık Lisesi'lakin şerefsizler bizleri aydınlatacaklarına karartıyorlardı.Okul dörde bölünmüş durumdaydı.

İlk grup Kekolardı.Bu tipler altlarında şahin ellerinde tespih gömlek içlerine değişik tişörtler giyen saçı diken ve kantine evden getirdikleri çay bardağı ve bardak altlığı ile okula gelen tiplerdendi.

İkinci grup İnekler.Aslında bir ara içlerinde bulunduğum ama bi süre sonra bu tempoya dayanamadığım için o grubu terketmiş olan biri olarak  kelimenin tam anlamıyla Test canavarlarıydılar. Onlarla bir gün geçirince kafayı yememek mümkün olmuyordu.

Üçüncü grup Sırdanlar grubuydu.Galiba bu grupta başı ben çekiyordum(Görmezden gelin ilk bölümden gömdüm kızı:D) napak kader diyip geçiyoruz.Dediğim gibi okul forması giyen aptal olmayan ama zekide olmayan uzun eşşek oynayan bir gruptaydım.

Dördüncü grup ise Karizmalar grubuydu.Okul onlara başkarizmalar diyor.Bu grup acayip yakışıklılarla dolu bir gruptu.Lakin son sınıf oldukları için yerlerine yenileri geçicekti yani biz.....Vuha sonunda.Tabi her sene olduğu gibi okulumuza bir ortak okul katılıcaktı ve karma olucaktık.Herneyse yanıma yakuşuklu bir çocuk oturduğu sürece sorun yok.

Yeminlen 'Evlenecem ben vermezlerse kaçacam 'diyen teyzenin yanına oturup ağıt yakasım vardı.Evet tahminlerinizde haklısının hiç sevgilim olmadı.Acıma tuz basmayın.lelelelö herneyse.Yani anlayacağınız gittiğim okul anadolu olmasına rahmen mallarla aynı ortamda bulunmaktayım.

Derin bir nefes aldım ve sınıfa girdiğim anda kafama atılan şeyle birlikte yere düştüm.Elimi kafama götürdüm ve "Doğru söyleyin hangi zalımın oğlu bunu kafama attı lan!" dediğimde kimseden ses çıkmayınca ümidi kesip ayağa kalkıp üstümü çırptım.Birden bire biri omuzuma çarpınca sinirle "Öküzmüsün la-lölölölö" demiştim.Ölem ben.Gömün beni şurlara.Can arkasını döndü ve anlamayan bir ifade ile "anlamadım" dediğinde ellerimi saçma sapan hareketler yapıp "Yani,ben,sen,o,biz,şunlar,Onlar,bunlar" dedim ve koşarak sınıftan dışarı çıktım.Tebrikler rezil olmuştum.Ahhhh şuraya çöküp kafamı deve kuşu misali gömmek ve asırlarca çıkarmak istemiyordum.Bir dakika sesimmi kısılmıştı benim.Oflayarak"Aferin sana kumsal yine yaptın yapacağını"dedim ve merdivenlerden aşağıya indim.Dikkat ederseniz merdiven dedim.Millet okula asansörle çıkıyor biz hala merdivenden iniyoruz.Galiba bir tek teknoloji bizim okula uğramamıştı.

Aşağıda sıra olurken birden bire bir ses geldi.Arkama baktığımda önce iki tane taş hızlı hızlı bize doğru geliyordu.Sonra arkasından rüya gibi meteor,Taş,meteor,taş derken mübarek tüm sert cisimleri saymıştım.Kısık bir sesle"tövbe Estağfurullah.Bunlar insansa bizimkiler tövbe tövbe"Dedim ve bakmaya devam ettim.Yanımda ki kız "Yav sizden biri benim olsun anama baba,babama ana,dayıma amca,amcamada kuzen derim vallaha" dediğinde garipçe ona baktım.Lakin böyle düşünen tek kız o değildi diğer kızın durumu fenaydı.

"Vış,aman Yarabbi.Göğüs kılın olam al beni.Ağadan olan sür beni.Bezin olayım çek beni.Karın olayım si-" bir anda öksürünce kız kendine geldi ve başka tarafa doğru gitmeye başladı.Abazalar demiştim...

Yalnız arkadan bir grubu görünce yeminlen kafamı duvara sürtüp ateş çıkartasım geldi.Sakin ol kumsal.Şimdi yavaşça arkanı dön ve öğretmenleri dinle.Evet sakin ol.İçimdeki abaza susma ya başlayınca önüme döndüm ve öğretmenleri dinlemeye başladım.