Best Friends yes or no?

part 14

hier een nieuw stukje hopelijk vinden jullie het leuk. ik heb het heel druk met school duss ik doe me best om soms te update! veel leesplezier ♡

*1 week later

Hugo en Chris

nou nu weten jullie onze namen. Maar de dagen er na zagen we onze droom meisjes nog steeds niet. Elke dag vroegen we aan dat ene meisje maar ze gaf geen antwoord. Hugo vertrouwde dat meisje niet. Chris wist het niet en was in de war. Inmiddels waren ze al meer dan een week weg. Vanmiddag zouden we ene stukje gaan wandelen in het bos. voor de stress. School was somber.

die middag was Chris heel moe en we gingen toch maar niet. Ik ( Hugo) baalde wel dat we niet gingen. Ik had er juist veel zin in! we fietsen samen richting ons eigen huis. Chris was stil en van binnen ook verdrietig. Hij voelde dat er iets aan de hand was. (later blijkt dat het inderdaad daad zo was) ze wisten nog niet dat Anna en Sophie daar in het bos zaten. Maar ze gingen niet dus toen was Hugo boos hij had er veel zin in.

Sophie

die stomme kamer begon me nu nou echt te vervelen. Anna zag er slecht uit we zaten hier nu een week. heel soms kregen we wat water en bonen. ik verveelde me en Anna en ik zeiden niks tegen elkaar. we groeide die week echt uit elkaar. Eigenlijk boeide het me niet zo. als we hier weg waren gingen we wel op therapie. ze bleef wel me bff maar de vraag bleef in mijn hoofd zitten. Best friends yes or no? " ik fluisterde Anna? ze gaf geen antwoord ik vroeg het nog een keer. ik begon te gillen meteen kwam het hoofd van de groep en vroeg wat er was. " ze reageert niet meer. hahahahahaha je maakt een grapje. ze probeerde haar te wekken maar Ze reageerde echt niet meer. Ik vroeg off ze misschien mett haar naar het ziekenhuis waren. " want als ze dood is worden jullie voor moord beschouwd. " slim meisje zei een andere gast die de kamer in kwam. Ze droegen anna de kamer uit. Uit het niets werd ik los gemaakt je mag mee met je vriendin. ik stapte de auto in en we reden naar een ziekenhuis. ik moest in de auto blijven ze zouden me komen halen. na een kwartier waren ze nog niet terug. ik besloot om naar binnen te gaan. bij de balie zat een blond meisje " wat kan ik voor je doen vroeg ze? " o ik zoek mijn vriendin Anna ***** o ze ligt helemaal boven op kamer 321. ik zei bedankt en liep naar de bovenste verdieping. toen ik de kamer in stapte zag ik haar liggen. ze zag er nog steeds slecht uit. ze lag aan allemaal draadjes. de mannen kwamen binnen en vroegen me waarom ik niet had gewacht. ik zei niks en liep naar Anna. Volgens mij ligt ze in coma! op dat moment kwam de dokter binnen hij vertelde dat ze ze zwaar beschadigd was en dat ze waarschijnlijk in een diepe coma lag. ik zakte op de grond van verdriet IN COMA!!!!!!!!! Ik rende naar het bed en zakte weer op de grond. Anna !!!!! Dat was dom want ze zou nooit reageren. Ik pakte een stoel en ging zitten. Een van die gasten sleurde me mee naar de gang. " wij gaan terug en we zullen soms de wacht op jullie houden. als jij probeert iemand te Bellen zal je dood gaan samen met je Familie dus wees gewaarschuwd. Ik werd bang echt heeeellllll bang. Aan de ene kant was ik opgelucht ik hoefde niet meer in die kamer te zitten en vastgebonden te zijn en het voedsel was vast beter. Maar Aan de andere kant Anna was ziek en ik werd bedrijgt. ik liep naar een van die zuster ze heette : Stella. " hallo meisje wat kan ik voor je doen ik herkende haar van achter de balie o nou mijn vriendin ligt hier en ik. Blijf dag en nacht bij haar kunt ie een slaapplaats voor me regelen? O ja natuurlijk kom maar mee aan de overkant stond nog een bed en ik had zicht op Anna. Dankje wel en ze zei nog als er iets is roep het maar en als je wil eten hier is een pasje dan kan je naar het restaurant en toen liep ze weg. mijn maag voelde raar want ik witst dat dit mijn moment was om mijn ouders te bellen maar ik wou natuurlijk niet dat ze werden vermoord of zo. Ik moest huilen om alles wat er was gebeurt.

Anna

die week was verschrikkelijk. we zeiden niks tegen elkaar. en met me gezondheid ging het slecht. ik at en dronk niks meer. Sophie was een beetje weg gevallen voor mij. Ze gaf niet meer om me. Dat maakte me sip:-( . de laatste dag had ik knallende koppijn en ik voelde of ik moest stikken echt heel naar. Sophie zij niks en ik ook niet. in mijn hoofd bleef de vraag zitten best friends yes or no.? Ik viel in slaap en er kwam een zwart gat voor me vanaf dat moment lag ik in coma

wat vinden jullie er van ??????

xxxxxxxxx