JASON AND KADENSİTA BÜYÜK AŞK❤

İLK TANIŞMA

Pembeli1663 BU HİKAYE SENİN İÇİN BUGÜN SENİN ÖZEL GÜNÜN VE BEN SANA BU HEDİYEYİ VERMEK İSTİYORUM İYİKİ DOĞDUN İYİKİ ARKADAŞIMSIN İYİKİ HAYATIMDASIN VE BEN DÜNYANIN EN ŞANSLI İNSANIYIM ÇÜNKÜ SENLE ARKADAŞ OLDUM💖💖💖💖💖💋💚💚💟💟💗💙💙💙💓💓💕💕❣❣❣❤❤💞💞💘💘💛💛😘😘😽💖💖😍😻😻😘

Gündüz Gotham sokakları çok sessiz ve huzurlu ama geceleri daha farklı.Geceleri dehşet,kan,ölüm ve insan çığlıkları ile dolu oluyor.Yine normal bir gün.İnsanlar erkenden kalkmış.Yetişkinler işe çocuklar ise okula gidiyorlar.Herkez bir tempoda.Rütinler rütinler rütinler...Yataktan zorla kalktım.Hatta kendimi zorla yataktan attım.Dün gece yorucuydu.Suçlular fazla yormuştu ama Bruce un dediği gibi."Kötülük asla uyumaz ve iyilerinde savaşması gerekir."Herneyse yataktan kalkmak bir zülm ama birden burnuma bir koku geldi.Aman tanrım!!Alfred in müthiş pancakeleri.Koşarak mutfağa indim ve masada yerimi aldım.Kimse bana bakmadı.Herkez normal karşıladı çünkü öyle.Konu yemek olunca herşeyi yapabilirim.Hemen yemek yemeğe başladım.Çok açtım.
Alfred:Yavaş olun efendi Jason.Boğazınızda kalıcak
Jason:Bana birşey olmaz Alfred ve ellerine sağlık yakında yanlışlıkla parmaklarımı da yiycem.
Alfred:Afiyet olsun
Gülümser ve sofrayı toplar.Bende kalkıp üstümü değiştirdim.Evde çok sıkılmıştım.Dışarı çıkıp temiz hava almak iyi gelebilirdi.Hemen üstümü giyinip aşağı indim.Ayakabılarımı giydim ve kapşonumu takıp dışarı çıktım.Sokaklar boştu.Nede olsa iş saati ve herkez işte sanki zombi gibi çalışıyorlar.Bu çok sıkıcı.Bu yüzden çalışmıyorum ve bu halimle mutluyum.Boş sokaklarda yürürken başım eğik gidiyordum.Yüzümü göstermeyi sevmiyorum.Aslında sorun yüzüm değil.Duygular...Duygular tamamen korkaklık göstergesi ve bu yüzden kimse korkak olduğumu düşünmesin diye hep kapşon takarım.Kask kadar olmasa da idare ediyor.Parka geldiğimde o temiz havanın kokusunu içime çektim ve kendimi çimenlere bıraktım.Çimenler o kadar rahattı ki bana yatağımı andırdı.Tam uyuya kalcaktım ki üstüme biri düştü.
Jason:Hey!
Kim olduğunu görememiştim.Ortalıkta kağıtlar ve boyalar vardı.Düşen kişi üstümden kalktı.Ona baktım.Bir kızdı.Pembe saçlı,mor gözlü,yırtık kot pantolon ve kısa kollu tişört giymişti.
Kız:Özür dilerim dalgındım ve senin çimenlerde yattığını göremedim.
Jason:Sorun değil.
Kalktım ve eşyalarını toplamasına yardım ettim.Resimler çok güzeldi.Sanırım Damian a bir rakip bulmuştum.
Jason:Resimlerin çok güzel.Sanırım baya yeteneklisin.
Kız:Evet iyiyimdir.
Resimlerine bakarken benim yani Red Hood un resmini buldum.
Jason:Hayranı mısın?
Kız:Evet fazlasıyla.
Jason:Demek benimde hayranlarım varmış.
Kız:Efendim ne dedin anlamadım?
Jason:Yo-Yok birşey.
Ah Jason içinden şöyle salak.Neyse toplamayı bitirdik.
Jason:Bu kadar baya fazla eşyanın varmış.
Kız:Evet var.Resim.yapmayı seviyorum ve hep yapıyorum.
Jason:Uğraşının olması çok güzel.
Kız: Teşekkürler
Jason: Önemli değil
Saate baktım ve baya geç olmuştu.
Jason:Gitsem iyi olur.
Kız:Tamam bir kere daha özür dilerim.
Jason: Önemli değil.
Tam yürümeye başlamıştım ki durdum ve ona döndüm.
Jason:Şey adın nedir acaba?Söylemek istersen anlarım.
Kız:Hayır sorun olmaz.Adım Kadensita.Peki senin adın ne?
Jason:Jason Todd
Kadensita:Tanıştığıma memnun oldum.
Jason:Bende
Ve yine yürümeye başladım.Kısa sürede eve gelmiştim.Hemen odama çıktım ve üstümü değiştirdim.Yine gece oldu.Suçlular ortaya çıkacak ve yine kaos başlıycak.Keske hepsini öldürebilsem ama Bruce un kuralları"Asla öldürme."Bu sinir bozucu.Öldürmeden suçluların sonu gelmez.Onalar bizi öldürmeye çalışıyor ama biz onlara birşey yapamıyoruz.Kendimi yatağa attım ve olanları düşündüm.O kız,çarpışmamız ve özellikle benim hayranım...Neden bana hayran acaba?Bende ne var ki?Batman daha fazla seviliyor.Ben sadece ona yardım eden biriyim o kadar.Benim tek amacım insanlara zarar verenleri öldürmek.Hepsi bu.Kadensita.İsmi de hoş.Acaba karşılaşırmıyız yine?Tam düşüncelere dalmıştım ki acil durum alarmı geldi ve hemen yataktan fırladım.
Jason:Görev zamanı!
Uzun bir gece beni bekliyor.Hemen Batcave indim ve Red Hood kıyafetlerini giydim. Bilgisayara baktım.Yine her zaman ki gibi Joker.Hemen koordinatları öğrenip motora bindim ve yola çıktım.12-13 dk sonra olsa oldum.Heryer karanlıktı.Önümü zor görüyordum.Nerdeydi bu pislik.
Joker:Burdayım kova kafa!!
Sesi geliyordu ama onu göremiyordum bu çok kötüydü.
Red Hood:Nerdesin Joker!!
Joker:Eee burdayım
Yine insanla dalga geçiyordu.Her zamanki gibi bu benim sinirimi bozmuştu.Keşke onu öldürebilsem ama Bruce...
Joker:Bizimle birlikte bir misafirimiz daha var!
Birden bir ışık yanar ve olamaz!
Bu kız bu, Kadensita.Joker onu zincirlerle sandalyeye bağlamış.Kadensitanın gözünden biraz yaş gelir.
Red Hood:Kızı bırak Joker!!
Joker:No no no!
Kadensita:mmmmm!!!
Ona baktıkça Joker e yumruk ve silah show yaparım geliyor.Onu öldürmek en büyük hayalim ama olmuyor olmuyor olmuyor!!!
Red Hood:Sen yapmazsan ben yaparım!!
Hemen oraya koştum ama Joker silahlı ateş etmeye başladı.Aldırmadan koşmaya devam ettim.Hemen onun yanına geldim.
Red Hood:İyi mısın?
Kadensita:Mmmmmmm!!!
Ağzındaki bandı yavaşça canını yakmadan çektim.
Red Hood:Şimdi iyi mısın?
Kadensita:Senin sayende daha iyiyim.
Hemen onu çözdüm.
Red Hood:Burdan koşarak çıkıcaz tamam mı?Arkana bile bakma.
Kadensita:Tamam
Elini tutum ve koşmaya başladık.Joker ardı ardına manyaklar gibi ateş ediyordu.Her zaman ki Joker.Neden bir kere olsun insanlara zarar vermesen.Ama yok illa insanları hayatlarını mahvedecek.Benimkine yaptığı gibi...Jokere baktım.Tam Kadensita yı vurucaktı ki onu kendime çektim ve öne ben atıldım.
Joker:Tam isabet!!!
Vurulmuştum.Bedenimden akan sıcak kana rağmen koşmaya devam ediyordum.
Kadensita:Red Hood!!
Red Hood:İyiyim ben.Devam etmemiz gerek.Koş hadi!Boşver beni!
Kadensita:Ama...
Onu zorla çektim ve ordan kaçtık.Joker kahkaha attı,ardından yok oldu.Kendimi yere attım.Yorulmuştum.Vurulmamaı bile unutup hemen Kadensita ya baktım.
Red Hood:İyisin değil mı?Vutulmadın de.
Kadensita:Ben iyiyim ama sen...
Red Hood:İyiyim ben.Böyle durumlara alıştım.
Kadensita:Ama kan kaybediyorsun.Sana pansuman yapmamız gerek.
Red Hood:Ama önce seni sağ salim evine götürmem gerek.
Kadensita:Tamam...
Motora bindim.
Red Hood:Gel hadi.
Kadensita:Tamam
Ona bir kask verdim ve motoru çalıştırdım.Karnıma sarıldı.Elleri sıcaktı.Hemen yola çıktık.O bana evinin yerini tarif etti.Bende o yere doğru sürdüm.Kısa sürede varmıştık.Kadensita motordan indi.
Kadensita:Hayatımı kurtardın.Çok teşekkür ederim.
Red Hood:Sorun değil.Bu benim işim.
Tam motoru çalıştırıcaktım ki gözlerim karardı.Sonra yere yığıldım.Gözlerim kapanmadan duyduğum tek ses Kadensita nın bana seslenmesiydi
Kadensita:Red Hood uyan!! Cevap ver lütfen!!!
Gözlerinde bir savaşa girmiştim adeta.Kapanmlarını istemiyordum ama galiba savaşı kaybediyordum.Dayanmalıydım.Kadensita nın göz yaşları üstüme akıyordu.Ben kaldırmaya çalışıyordu.Ben ise gözlerim ve tüm bedenimle olan savaşı kazanma peşindeydim.Kadensita yapmıştı.Beni kaldırmıştı.İstediğini yapmıştı ama ben dayanamıyordum.Artık dayanacak gücüm yoktu.Ya ölürsem.Ya ailemi Birdaha göremezsem...Ölümü ikinciye tatmak istemiyordum.Hayır bu olamazdı.Ölemezdim.Yine olmazdı.Kadensita beni yatağa yatırmıştı.Üstümü çıkardı ve yarama pansuman yapmaya başladı.Artık dayanamadım ve kendimi yatağa bıraktım.Savaşı kaybettim ama Kadensita sayesinde ölmiycem.
Kalktığımda sabah olmuştu.Gözlerimi açmak sanki tüm dünyanın yükünü taşımak gibiydi.Zorda olsa açtım gözlerimi.Üstüm yoktu ve yarama pansuman yapılmıştı.Kask!?Hala kafamdaydı.Çıkarmamış.Başka biri olsa zevkle çıkarırdı.Kalkmaya çalıştığımda bir sıcaklık hissettim.Kadensita tam yanımda uyuya kalmış.Ona gülümseyerek baktım.İlk kez bir kıza bu kadar doğal gülümsedim.Bu normal değil!?Uyanmasın diye kıpırdamadım ama o uyandı bile.
Kadensita: Günaydın yaran nasıl?
Red Hood:Daha iyi.Senin sayende.Sana teşekkür borçluyum.
Kadensita:Sorun değil.Hayranı olduğum kişiye yardım etmek zevkti.Hem sende beni kurtardın.Ödeşmiş olduk.
Red Hood:Haklısın.
Yine nedensiz gülümsedim.Şanslıydım ki kask tan gülmemi görmedi.Neden gülüyorum?Normalde gülmek bana göre değil ama şimdi ona bakmak beni güldürdü.Neden?!?!Aklımda deli sorular ve cevap veren kimse yok.Saate baktım.
Red Hood:Gitsem iyi olur.
Zorla yataktan kalktım ve üstümü giymeye başladım.
Kadensita:Bari kahvaltı etseydik.Açsındır.
Red Hood:Hayır aç değilim.Artık gitsem iyi olur.Batman beni arıyor olabilir.
Kadensita:Peki sen bilirsin.
Odasına baktığımda tüm duvarlar benim resmimle doluydu.Sanırım bir imza atsam olabilir.
Red Hood:Kalemin varmı?
Kadensita:Evet ama neden?
Red Hood:Alabilirmiyim?
Kadensita:Tabi
Kalemi bana verir.Resimlerden birine imza attım ve üstüne yazı yazdım.
Red Hood:Ben gidince oku tamam mı?
Kadensita:Tamam
Camıya yöneldim.
Red Hood:Hoşçakal.Kendine dikkat et.
Kadensita:Tamam ederim.
Camdan atladım.Kedi gibi 2 ayak ve 2 kolum üstüne indim.Motoruma atladım ve yola çıktım.
Kadensita dan
O gitmişti.Evde yine ben ve resimlerim vardık.Aklıma onun imza attığı resim geldi ve hemen o resme baktım.Üstünde "Teşekkürler sanırım benim kurtarıcım oluyorsun ve bu güzel birşey.Ne zaman istersen beni ara.Yardıma gelirim.Ve bu kadar iyi ve güzel bir hayranım olması beni mutlu etti.Herşey için teşekkürler..." Altta numarası ve imzası vardı.Aman tanrım!!!Hayran olduğum kişi beni kurtardı,onu kurtarmış oldum ve üstüne üstlük onla uyudum.Simdide numarası.Hayallerim gerçekleşiyor!Kendimi yatağa attım.Mutlukuktan ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.Sanki kalbime binlerce kelebek koymuşlar ve o kelebekler onu gördükçe çıkmak için deliye dönüyorlar.Sanırım ona aşığım.Keske gerçek kimliğinide bilsem ama olmaz.Bu onun sırrı ve o isterse söyler istemezse söylemez.Ama belki birgün,birgün oda olur.Belkide sevgili bile oluruz.Fazla uçmuştum,ama hayal etmesi bile güzeldi işte.Umarım hayaller gerçekleşir.Umarım...

İLK BÖLÜM BU KADAR NASIL OLMUŞ.EN ÇOK TA SEN NASIL BULDUNPembeli1663 WhatsApp ta ister iyi ister kötü ne düşünüyorsan açıkça yaz.Biraz saçma oldu gibi ama sonraları daha heyecanlı olucak söz...
Yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın
Pembeli1663 BİRKEZ DAHA MUTLU YILLAR!!!
(JASONLI YILLAR)❤❣❤❣❤😍😍😍😘💗💙💟💟💕💛😘💞💋💚💘😘💛💗💙💖💕💓😻❣❤❣😻💓🎂🎉🎁