JASON AND KADENSİTA BÜYÜK AŞK❤

Bana Neler Oluyor?

Jason dan
Eve geldiğimde ev bomboştu.Kesin herkez göreve gitmiştir.Aslında bu iyi oldu.Yoksa binlerce soru sorucaklardı.Jason neredeydin?Jason neden geçiktin?Jason o yara nasıl oldu? Falan filan işte.Hemen odama gittim üstümü çıkardım ve normal kıyafetlerimi giydim.Giyinirken yaraya baktım.Yine aklıma Kadensita geldi.Neden hep aklıma o geliyor.Ona karşı içimde bir his var.Nasıl bir his daha çözemiyorum ama bu hissi bana zaman göstericek.Umarım bu hissin ne olduğunu kısa sürede anlarım.Evet kıyafetlerimi giyince aşağı indim ve birşeyler atıştırdım.Sonra koltuğa oturup silahlarımı silmeye başladım.Mermilerine kadar her yerlerini temizliyordum.Yine aklıma Kadensita ile tanıştığımız gün ve Jokerin onu kaçırması geldi.
Kadensita dan
Hala o postere bakıyordum.Acaba citten onun numarasımı.Mesaj atmaya karar verdim.
Kadensita:Hey merhaba ben Kadensita hani beni kurtarmıştın.Citten bu senin numaranmı?
Jason dan
Telefonuma mesaj gelmişti.Baktığımda yabancı bir numara vardı.Mesajı okudum.Bu Kadensita'ydı.Cevap yazdım   Red Hood:Evet benim gerçek numaram.
Kadensita dan
AMAN TANRIM!!!!!!! Hemen cevap yazdım.
Kadensita:Bana numaranı verdiğin için teşekkürler.
Red Hood:Önemi yok.Mutlu olduysan sevindim.
Jason dan
Ne yazmıştım ben.Ve yine gülümsemeye başladım.Ağızım tamamen benim kontrolumden çıkmıştı.İyi ki evde kimse yok.Bu halimde Damian a ve özellikle Dick e yakalanmak istemezdim.Ben duygusuz biriyim ve öyle tanınıp bilinmek istiyorum.Kapıdan ses geldi.Sanırım bizimkiler geldi.Aşağı indiğimde Damian ve Dick gelmişti.
Dick:Merhaba Jaybird
Jason:Merhaba Dick ve Damian.Diğerleri nerde?
Damian:Onların işleri bitmedi.Ve bizi de eve yolladılar.Hepsi senin suçun Dick!Tek başıma halledebilirdim!
Dick:Halledemezdin.
Damian:Sus Grayson!!Yapabilirdim.Taki sen herşeye burnunu sokana kadar.
Dick;Ben sadece sana yardım etmek istedim!
Kavga etmeye başladılar.Onları ayırmam gerek.
Jason:Tamam yeter
Beni duymadılar.Hala kavga ediyorlardı.Artık öfkelenmeye başlamıştım.Damian kılıcını çıkardı.Olamaz şimdi Yandık!
Jason:YETEEEEEEEEEEEEEEEEEEEER!!!!!!!!
İkisi de durup bana baktılar.
Jason:Kesin su kavgayı ve Damian o kılıcı kaldır!!!!
Damian:Ama...
Jason:Hemen Damian!!! Ve birbirinizden özür dileyin!!!!!
Damian ve Dick:Tamam Jason
Birbirlerinden özür dilediler ve sarıldılar.Sonra beni de aralarına aldılar.Dick Damian ve bana çok sıkı sarılıyordu.Artık nefes alamıyordum.
Damian ve Jason:D-dick bırak ne-nefes!!!!!
Dick:Özür dilerim
Hemen bıraktı bizi.Derin nefes alıp verdik ve biraz öksürdük.
Jason:Öldürcektin bizi.
Dick:Kusura bakmayın.
Damian:Tamam sorun değil.Ben yatmaya gidiyorum.
Dick:Bende iyi geceler
Damian:İyi geceler
Jason;İyi geceler
İkisi de odasına gidip uyurlar.Bende devriyeye çıkmak için hazırlanırım.Silahlarımıda alıp evden çıktım.Çatıdan çatıya atlamaya başladım.Bugün hiç suç yoktu.Sokaklar sessiz ve sıkıcıydı.Birden Kadensita yı gördüm.Ay ışığı yüzüne parlıyordu.Çok güzel görünüyordu.Ona bakmaktan gözlerimi alamadım.Neler oluyordu bana.Kendimden korkuyordum.İlk kez bir kıza böyle bakıyordum.Citten bana neler oluyordu böyle.Bu duygu.Hayatımda ilk kez hissettiğim birşey.Sadece ona bakınca böyle hissediyorum.Karnımda kelebekler uçuşuyor.Ve ben buna engel olamıyorum.Hemen kendimi toparladım.Hemen eski halime geri dönmem gerek.O duygusuz bene geri dönmem gerek.Kadensita ya bakmaya devam ettim.Evine girdi ve ışıkları kapıyıp yattı.Bende eve gittim.Kendime sinirliydim.Bu delice ama bu duyguları yaşamamam gerek.Duygular insanları zayıf duruma düşürür ve ben zayıflayamam.Bu asla olmamalı.Hemde asla...

Bu günlük bu kadar.Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın.Hepinizi seviyorum❤❤❤❤