Kayıp Jason ve Batfamily

83 7 16
                                    

Jason dan
Eve gelmiştim.Karanlık ve sessizdi.Sanırım herkes uyumuştu.Uyandırmamak için ses çıkarmadan yürümeye çalıştım.Aslında bu tuaf gelmişti.Bu saatte uyumazlardı ama neyse.Bir ses duydum.Arkamı döndüm.Karanlık olduğu için hiçbirşey görmedim.Off keşke silahım şuan yanımda olsa.Aptal Jason ne yapıcan?Etrafa deliler gibi ateş edip herkesi ayağamı kaldırıcan.Mantıklı ol.Düşüncelere dalarken ayağımı vurdum.Yere eğilsin ve dokunarak neye çarptığımı anlamaya çalıştım.Masaymış.Duvarda ellerimi sürükleyerek ışığı aradım.Zor oldu ama bulmuştum.Işığı yaktım.Aah gözüm. Karınlığa alışan gözlerim ışığı görünce yandılar.Gözlerimi kırpıştırdım.İşe yaramıştı ve gözlerim artık yanmıyordu.Hem ışığada bakabiliyordum.Esnedim.Uykum gelmişti.Yukarı çıktım.Damian ın odasının kapısı aralıktı.İçeri baktım ve yoktu.Gözlerim benimle mi oynuyor acaba?Kapıyı açıp odaya girdim ve iyice dikkatli baktım.Evet evet kesinlikle o burda değildi.Gözlerim benimle oynamıyormuş demek.Dick in odasıda açıktı.Tim inkide.İki odayada girip baktım.Yoktu ve yine yoktu.Nerdelerdi bunlar.Bana haber vermeden devriyeye gitmezlerdi.Özellikle Dick.30 kere haber için arardı yada mesaj atardı.Gerçekten bu gece çok tuaf şeyler oluyordu.Batcave gittim.Gittiğimde bir kutu gördüm.Üstünde ne bir not vardı ne başka birşey.Sadece siyah renkte bir kutuydu.Biraz inceledim.Elime aldım ve salladım.Sonra "Açsam ne olur ki."dedim.Lanet girsin.Neden şom ağzımı açıp belaya davetiye verdim acaba.Kutuyu açtığım anda bir gaz yayıldı ortalığa.Bu bayıltıcı gazdı.Gaz işlerinde uzman olan tek bir kişinin marifeti olabilirdi.Tabiki Joker!Ama o normalde kutuyu süslerdi yada not koyardı.Bu ilginçti.Yavaş yavaş gözlerim kapanıyordu.Havalandırmaya doğru tüm gücümle koştum ama yere düştüm.Kendimi zorla sürükledim.Artık dayanamıyordum.Tam düğmeye basıp havalandırmayı açacakken artık daha fazla engel olamadım ve bayıldım.
Kad dan
Şu içmek için uyandığımda kendimi evimde,yatağımda uyuyor halde buldum.Sanırım Jason beni eve kadar taşımış üstüne yatırmıştıda.Aya kalkıcakken acıyla yatağa oturdum.Ahhh Kadensita ayağını burkmuştun hatırlasana.Ayağıma eğilip baktığımda sargı bezi ile sarılıydı.Masamdada krem vardı.Sanırım Jason ayağıma kremi sürüp bezle sarmış.İstemsizce kendiliğinden yüzümde bir gülümseme belirdi.Onu arayıp teşekkür etmek istedim ama saat geç olmuştu.Hatta baya geç.Aramaktan vazgeçtim ve ona mesaj atmaya karar verdim.Telefonumu aramaya başladım.Kısa sürede bulup hemen Jason a mesaj yazdım
Kad:Jason şey rahatsız ediyorum ama beni eve kadar taşıyıp,yatırıp üstüne birde ayağıma krem sürdüğün için çok ama çok teşekkürler.
Yanına bir kalp koyup yolladım.Acaba kalp vazlamı olmuştu?Yanlış anlarsa?Keşke o yanlıl anlama gerçek olsa... Belki Jason ve ben harika çift olabiliriz.Kesinlikle olabiliriz.Ama ya o beni sevmiyorsa?Ya aynı hisleri hissetmiyorsa?Bunu düşünmeye başladım.Ama belki seviyordur olamazmı.Sanırım bunu hiç öğrenemiycem yada belki bir gün hislerimizi açıklıycaz ve ben bu sorlularımın cevabını o zaman alıcam.Yeniden yatağa uzandım ve uykuya kendimi teslim ettim.
Jason dan
Ahh başım ne olmuştu bana.Biraz düşündüm ve kafama dank etti.O siyah kutu ve bayıltıcı gaz...Birden kulağıma kuş sesi geldi.Anlaşılan sabah olmuştu.Gözlerimi aştım ama hala karanlıktı.Sanırım gözlerim bağlıydı.Konuşmayı denedim ama olmadı.Sonra hareket etme çalıştım ama onuda başaramadım.Ellerim ayaklarım bir sandalyeye bağlıydı ve ağzımda gözlerim gibi kapatılmıştı.Sinirlendim.Kurtulmak için çırpınmaya bir yol bulmaya çalıştım.Ne yaparsam yapıyım olmuyordu.Aksine daha çok kollarımı ve bacaklarımı ip kesiyordu ve boğazım bağırmaktan acıyordu.Birden bir ses duydum.Bu bir kahkahaydı.Tahmin ettiğim gibi bu Jokerdi.
Joker: Uğraşma kova kafa biraz zor çıkarsın hahahahaha!!
Jason: Mmmmmmmm!!!
Sinirlenmiştim.Eğer şuan o burda bağlı olsaydı ve dışarda olan ben olsaydım yüzüne binlerce yumruk atar ve onu gebertirdim ama hayat işte.Hep böyle boktan boktan işler yapıyordu.Birden kafamı ekleyen bir el hissettim.Göz bandımı açıyordu.Açtığında gözlerimi kırpıştırdım ve dikkatlice Joker e baktım.Arkamda biri vardı.Kimdi anlayamıyordum.
Joker:Hadi gel buraya senide görsün değil mi ortak.
Arkamdaki kişi oraya doğru yürüdü.Işığa geldiğinde gözlerim öylece ona baka kalmıştı.Bu Slade ti.Bir dakika bir dakika ve Joker ona ortak mı dedi!?Bir askeri eğitimli suikastçi ve bir palyaço gibi giyinmiş deli birinin bir araya gelip ortak olmasımı?!HARBİ DELİLİK LAN BU!!
Joker:Ne oğlu kova kafa şaşırdın mı?Beklemiyordun değil mi?
Slade:Joker bu kısa süreli bir ortaklık unutma!
Joker:Peki peki askercik bo koso sorolo bor onloşmo anladım.
Slade ona sinirle baktı.
Joker: Herneyse şimdi düşünüyorsundur siz neden ortak oldunuz?Çünkü ortak düşmanlarımız var ve onları yenemiyoruz.Bizde dedik ki birleşelim ve bir takım oluşturalım.Böylece birleştik ve bir takım olduk.Şey adımız...Hmmmm adımız.BULDUM!!YENİLMEZ KÖTÜLER NASIL!!Fikrini alalım kova kafa?
Jason:mmmm
Şuan sikimde bile değildi.
Slade:JOKER SAÇMALAMAYA KES VE PLANI UYGULA!!!
Joker:Tamam kızma askercik.
Slade:Bana öyle deme!
Joker:Diycem askercik.
Slade iyice öfkelenmişti ama anlaşılan şu plan herneyse onun için sessiz kalıyorsu.
Joker:Şimdi kova kafa sana küçük bir süprizimiz var.
Birden heryerde ışıklar yandı.5 tane küçük bilgisayar vardı ve her birinde bir batfamily üyesi.Alfred bile vardı.Hepsi benim gibi koltuğa bağlıydı sadece gözleri açıktı.Yaralıydılar.Bruce da ordaydı.
Jason:MMMMMMMMMMMM!!!!!!
Daha çok çırpınıyordum ama olmuyordu.Onlara yardım etmem lazımdı ama lanet olsun ki kurtulamıyordum şu iplerden.
Joker: Evet herkesi senin gibi kaçırdık.Zor olmadı.Peki kutuları nasıl buldunuz.Ben daha renkli bir şey yapalım dedim ama askercik siyah olsun yeter dedi.
Ekranlara birdaha baktım.Ailem hepsi ordaydı.Bağlı,yaralı ve çaresiz bir durumdalardı...
Joker:İlk kimden başlayalım Slade?
Başlamak mı?Ne başlaması?Ne diyordu bu Joker?
Slade:Önce Damian dan başlayalım.
Joker:Peki ilk o olsun bakalım ama sonra ben seçerim.
Slade:Tamam Joker.
Joker bir düğmeye bastı ve Damian ı elektrik çarpmaya başladı.Acı içinde kurtulmaya çalışıyoru.(üzgünüm araya girdim çünkü bunu yazarken kalbim titredi ve sinirlendim.O İKİSİNİN KAFASINI BİRBİRİNE TOKUŞTURURUM KAFASI MALLAR!Neyse devam edek) 
Jason:MMMMMMMMMMMM!!!!!
Joker:Daha bitmedi.
Birden adamlar ellerinde sopayla gelip Dami ye vurmaya başladılar. ( Senin ben ebeni yapam Joker...) Slade yanıma geldi ve ağzımdaki ipi çözdü.
Jason:SENİ PİSLİK!!BIRAK ONU LAN!BURDAN KURTULUNCA İKİNİZİDE YOK EDİCEM LAN SİZİ ÖLDÜRÜP CESEDİNİZİ BULAMIYCAKLARI BİR YERE GÖMÜCEM!!!!
Joker:Ayyyyyy çok tatlısın kova kafa ya.Bu bir randevu gibi değil mi?Harley i de alıp gelmek isterim.
Jason:Evet bir randevu ama ölüm randevusu!
Slade:Bu kadar yeter!Şimdi sıra kimse Joker?
Joker:Hmmmm sıra Batsy de!!
Slade pis bir sırıtış yaptı.Damian ı döven adamlar ve elektrik durdu.Şimdi aynı şeyler Bruce a oluyordu.
Jason:Yeter artık bırakın!!!
Beni dinlemediler.Biraz daha devam ettiler.
Joker:Şimdi sıra sende Jason.
Onlara öylece baktım.Jomer düğmeye bastı.Artık Bruce a elektrik gitmiyordu ve adamlardan dayak yemiyordu.Aynı şeyler bana oluyordu.Adamşar gelip beni dövmeye başladı.Bu yetmezmiş gibi elektrik canımı yakıyordu.
Joker:Merak etme herkes herkesi görüyor.Slade bence hepsini aynı zamanda işkence edelim.
Slade:Bana uyar.
Joker kahkaha attı ve düğmeye bastı.Herkes hem dökülüyor hemde elektrik veriliyordu.Joker ve Slade aynı anda korkunç bir kahkaha patlattılar.Elektriğe dayanamayıp bayıldım ama adamlar ve elektrik hala durmadı.Bayılmadan en son duyduğum şey tüm batfamily in acı içindeki sesleriydi...
Kad dan
Sabah olmuştu.Acaba Jason cevap vermiş miydi?Hemen merakla telefonuma koşup heyecanla aştım ama cevap yoktu.Biraz düşündüm ve aramaya kara verdim.Aradım.Çakdı,çaldı ama cevap yoktu.Sanırım işi vardı.Biraz bekleyip gene aradım ama gene açmadı.Birşey yemeden odama çıktım ve kemanımı aldıp yine indim.Müzik çalmaya başladım.Telefonu görebileceğim bir yere koydum ki çalarsa çabucak fark edebilirdim ve hemen açardım.Biraz çaldım.Arada telefona baktım ama hala çalmıyordu.Birdaha aradım yine cevap yoktu.Akşama kadar arayıp durdum.İyice endişelenmeye başlamıştım.Norlamde akşamdan önce cevap veriridi.Acaba kötü birşey mi olmuştu?Havaya iyice kararmıştı.Saat 22:00 dı.Jason ı tam tamına 38 kere aramıştım ama hala cevap yoktu mesajda atmıştım 10 tane ama onlardada cevap yoktu.Birden kapı çaldı.Jason olabilirdi bu.Hemen sevince koşarak kapıya gittim ve açtım.Açtıpımda büyük hayal kırıklığına uğramıştım.Bu Jason değildi bu bu postacıydı.
Postacı:Kadensita siz misiniz?
Kad:Evet benim.
Postacı:Bu size.
Zarfı bana verdi.Hemen aldım.
Postacı:Şurayı imzalayın.
İmzaladım.
Kad:Bu ki den geliyor.
Postacı:Bilmiyorum bana söylemiyorlar.Ben sadece bu postaları alıp size veriyorum.İyi akşamlar.
Kad:Sizede.
Hemen kapıyı kapatıp zarfa baktım.Üstünde ne adres varsı nede gönderen ismi.Aklıma 2 hafta önce zarf geldi.Aynıydılar.Yine ad soyad yada adres yoktu.Yoksa yapboz mu?Hemen açtım ve tahminim doğruymuş.Yine yapbozsu.Osamdan önceki parçayı getirdim ve yeni parçayla yan yana koydum.Birbirlerine olmuyorlardı.Öfledim ve zarfın içini biraz daha inceledim.Not yada başka birşey yoktur.Sadece bu yapboz parçası vardı.Acaba gerçekte Red Hood kimdi.Bunuda geçtim asıl şuan Jason nerdeydi.Endişemi bir saniye olsun unutmuştum ama gene geldi ve daha da arttı.Umarım iyidir ve umarım yarın cevap verir.Kulaklığımı taktım.Kalme ve kağıt aldıp resim yapmaya başladım.Olanları bir saniye olsun resimle unutmaya çalıştım








DEVAM EDECEK





Nasıldk bakalım?Yıllar sonra ilk kez yb geldi.Bu en uzun bölümümdü.İnşallah hep böyle uzun yazarım.Kısa süre sonra elimden geldiğince yb atmaya çalışıcam.İyi günler hayırlı oruçlar.Beğenmeyi ve yorum yapmayıda unutmayın❤

JASON AND KADENSİTA BÜYÜK AŞK❤Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin