CL 3: Always and Forever (Completed)

Chapter 3 ❤ The man i love or The man love's me?

Audrey POV

After 3 weeks...

Nakaupo ako sa maliit na upuan kaharap ang salamin. This is a day, eto na yung araw na ikakasal ako sa lalaking hindi ko mahal. Hindi naman sila pumapayag na umayaw ako sa kasal kaya wala akong magagawa.

Hindi kona isinama ang aking kambal dahil masasaktan sila, after siguro nang ilang weeks sasabihin kona sa kanila ang totoo. Alam ko sa sarili ko na magagalit sila sa akin kapag ito ay nalaman nila na nag sisinungaling ako na buhay pa ang daddy nila. Pero deserve ko naman kung magagalit sila unang una pinapaasa ko sila na buhay ang daddy nila at babalik sa kanila na malabo nang mangyari.

"Hey, my gorgeous sister, are you nervous?" Napatingin ako kay kuya na naka tuxido attire he is handsome. Biruin mo iyon? Ako pa ang nauna ikasal sa kanya.

Tumango ako. Kusa nalang tumulo ang mga luha ko.

Kuya Trevor hug me tight na lalo nag paiyak sa akin. "Kung hindi mo kaya, wag kana tumuloy." Sabi ni kuya at humarapa sa akin habang hawak ang mag kabilang pisngi ko at pinupunasan ang mga luha ko. "I know it's hard for you to married a man that you will never be love. So don't forced your self. Take a time to think Audrey before you say i do. Make sure na kapag binitawan mo ang salitang yan ay wala kang masasaktan." Makahulugang sabi ni kuya.

Kapag sinagot ko si Theo nang i do masasaktan ko padin sya dahil alam nya sa simula palang ay hindi ko sya mahal, at hindi ko sya kayang mahalin.

"The wedding is on ma'am." Sabi nang wedding organiser.

"Let's go. Before we leave. Always remeber this Audrey. Use your heart not your mind." Sabi ni kuya at dahan dahan na akong inakaya papunta sa sasakyan.

Perfect na sana, ang wedding gown ko ayos ko, pero mas perfect siguro kung 'SYA' ang groom ko.

Maya maya pa ay nakarating na kami sa simbahan at dahan dahan na akong inakay ni papa palapit sa altar. I saw Theo smiling at me.

Tama ba itong ginagawa namin? Mag papakasal ako sa lalaking kahit kelan man ay hindi ko nagawang mahalin.

"Hindi kita pinipilit dito Audrey kung ano man ang magiging sagot mi ay tatanggapin ko." Sabi ni Theo at hinawakan na ang kamay ko. Tumango nalang ako.

Marami rin ang bisita dito. Andito ang Blue Stallions, sina Ynna, Gabriel, Lorraine, Phoebe at ang mga kaibigan ni Kuya. Kung sya lang sana ang groom ko...

"May tumututol ba sa inyo sa gaganapin sa kasalan na ito?" Panimula nang pari.

Wala naman sumagot kaya nag balik sa tingin ang pare sa binabasa nya.

"Audrey!!!"

Napatingin ako sa lalaking sumigaw sa pinto at halos lahat nang andito sa loob nang simbahan ay parang gulat na gulat except sa blue stallions at kay Theo na nakangiti.

"Hey bro! Come here." Napatingin ako kay Theo na tinatawag ang lalaki na lumapit sa akin.

Nang makalapit ang lalaki sa akin, yinakap nya ako nang mahigpit. Ako? Ito. Tulala at naninigas.

"I-i miss you baby."

T____T

"L-lance?"

"Yes baby?"

Hinampas ko sya sa dibdib. "Ang sama sama mo! Akala ko akala ko, iniwan mona ako. Akala ko ikakasal na talaga ako sa iba. Akala ko, wala kana talaga akala ko....." humagulgol na ako.

Yinakap nya ako ulit at yinakap kona din sya pabalik. "After you leave in japan, naka survive ako non. Napag desisyunan ni papa na itago muna sa iyo. Sorry kung halos tatlong taon kita iniwan sorry kung akala mo wala na talaga ako sorry kung akala mo iniwan kona kayo nang mga anak natin."

Lalo ako umiyak. Wala akong masabi im just speechless because my man is back after 3 years.

"I am sorry father, but me and my wife need to go home now." Sabi ni Lance sa pare na ikinatawa nang lahat, at tumingin sya kina kuya, Theo at papa. "Theo, Trevor, Sir. We need to go. I am really sorry for ruining this event, don't worry, mauulit ito. Mag hintay lang kayo bye." Sabi ni Lance at hinatak na ako palabas nang simbahan.

Tignan mo ang sakang na ito, wala parin pinag bago. Sya padin yung sakang na minahal ko noon na nag balik  na ngayon.