Vampir Akademisi

6.Bölüm

"Hey , yakışıklı!"diye seslendim avıma.Sarışın çocuk bana baktı.Bana yaklaşırken sırıttım.O ıssız sokakta bir anda boynunu ısırdım ve kanını doya doya içtim.İşim bitince yere bıraktım.Sonra bara tekrar yaklaştım.

Hadi ama! Öldürmek benim doğamda var.O yüzden beni suçlamayın.

Yalnız çok güzel kızlar ve çok yakışıklı  erkekler var.

Bir dakika!O sarı çiyan ile öpüşen Uras mıydı?Hayır gözlerime inanamıyorum da.

Ahanda o!Vallaha da o. Keskin gözleri zihnimi okumuşçasına anında beni buldu. Alayla bana baktıkça öfkeleniyordum .Barmenin yanına gidip bir bira istedim.Gevşekçe sırıtarak ,

"Çarpmasın güzelim."dedi.Gözlerimi kızgınca ona dikip,

"Kes sesini ve bana bir bira ver."dememle beraber birayı kupa bardağına koyup tezgâha bıraktı.Duraklamadan birayı kafama diktim ve Uras ve o kızı bardaki odalardan birine ilerlerken gördüm.

Sanane Ceylin .Sakin Ceylin. Ah!

Bardak elimde kırılınca herkes bana baktı .Bağırarak,

"Dönün önünüze!"dedim.Ve barı terk ettim. Audi R8'ime binip arabamı Abant Gölü'ne sürdüm.Neden bu kadar sinirlenmiştim ki?

Çünkü...yok işte! Çünküsü yok.

Göle vardığımda direk ağaçların dibine oturdum. Gözlerimi kapatıp sesleri dinledim.Telefonum çaldığında kimin aradığına baktım.

Eylül arıyor...

Açıp telefonu kulağıma götürdüm.

"Efen-"diyemeden sözümü kesti.

"Hangi cehennemdeysen derhal eve gel çünkü Derin teyzem ve Soner eniştem geldi."Işte şimdi boku yemiştim.Telefonu kapattım ve arabamı Abant Gölü'nün yakınındaki otoparka park ettim.Ve vampir hızımla eve geldim. Eylül geleceğimi hissetmiş gibi kapıyı açtı. Salona girdiğimde Ceren ile annem sohbet ederken cici babam kahvesini yudumluyordu.Cici babam bir kurt-vampir meleziydi.Annem bana gülümseyip ,

"Otursana kızım.Ceren ile okulunu konuşuyorduk .Akademine alıştın mı?"diye sordu.

Gülümseyerek,

"Evet , alıştım. Orada mükemmel bir ortam var."Yaa, ama Asya varken namümkün .

"Güzel, derslerin nasıl?"dedi.

"Çok iyi.Akademide çok sevecen ve yetenekli arkadaşlarım bana çok yardımcı oluyor."Ne demezsin?Hele ki Asya ve çetesi öyle sevecen ki sorma gitsin.

"Biz de Soner ile birkaç günlüğüne geldik.O zamana kadar buradayız. "Dedi ve moralimi sıfıra indirdi, hatta eksilerde bile olabilir.

Eylül uykusu olduğunu söyledi ve aradan sıvıştı. Ceren hanım da ders çalışacakmış güya. Annem ve cici babamla yalnız kalınca bende araştırma ödevi aldığımı söyledim ama annem sonra yaparsın diyerek kaçmama izin vermedi.

"Komşunuz Uras ile de tanıştırırsın bizi artık.Üç tür melez..."Saplasaydın kazığı kalbime aynı değerdeydi anneciğim.

"Hıhı. "Diyerek geçiştirdim.Cici babam anneme uykusu geldiģini söyledi ve odalarına çıktılar.Ben de biraz instagrama baktım kafamı dağıtmak için...

Uras'ı stalklamadım , saçmalamayın.

Bir de instagrama foto attım.Falan filan.Neyse .

Sonra bana mesaj geldi.

Gönderen: Aral

'Ceylin nasılsın, neden okula gelmedin dün?'

Doğruydu.Dün Pazartesi idi ve ben okula gitmemiştim.

Gönderilen:Aral

'İşlerim vardı biraz.Annemler geldi.Yarın da gelemem sanırım.Bana notları atarsın sen.'

Yazıp gönderdim.

Penceremden gelen sesle irkildim.

Uras?Ne işin var senin burada?

Donuk bir şekilde bakması haricinde gayet iyi görünüyordu.

Penceremi açıp içeri girmesini sağladım.Donuk gözlerini bana çevirdi ve boğazımı sıkmaya başladı.

"Ura-Uras ne ya-pıyorsun?Bı-bırak beni."demeye çalıştım.Canımı acıtıyordu.

"Bana ne yaptığını bilmiyorum vampir kız ama derhal bunu yapmayı kes.Yoksa hem senin hem de benim için felaket olacak.Anladın mı?Beni kendine bağlamaktan vazgeç!Ben bir melezim.Kurtların başı, lideriyim
.Vampir bir kız ile birlikte olursam neler olacağını bilmiyorsun.Ne kendini sevdir ne de kendin sev.Buradan, herşey için geç olmadan git.Git!"dedi ve boğazımı bıraktı.Pencereden atladı ve kayboldu.

Dediklerini idrak etmem zaman almıştı.Bana aşık oluyordu , ben de ona...

Bu düşünce başımı döndürdü. Sandalyeye oturup mantıklı olmaya çalıştım.Barda olan kıskançlılar , bana olan garip bakışlar.

Bir girdapta boğuluyorduk.Nasıl kurtulacağımız ise muammaydı.

Telefonumdan açtığım şarkılarla kendimi sakinleştirmeye çalıştım.

Bütün gece kanar,
Solumda yaralar,
Ne gelen anlar,
Ne giden anlar .

Başım da bir bela,
Dumanlı sevda.
Hiç üzülmezdim,
Bir zamanlar.

Şarkıya odaklanarak başımı geriye attım ve gözyaşlarımın akmasına izin verdim.

Uras'dan

Adem'Uras iyi misin?'demesine cevap vermeden odama girip kapıyı hızla çarptım.

Siyah yatağıma kendimi atıp sakinleşmeyi bekledim.

Ben o ,kurnaz,kavgacı ve güzel kıza aşık oluyordum.Ve buna lanet ediyordum.

Eğer o ve ben olursak dengeler bozulacak, yer gök oynayacaktı.

Ve bu bizim sonumuz olacaktı.

Gizli bir şekilde ilişkimizi sürdürebilirdik belki fakat fark edilirsek....

Bunları düşünmeyi kestim ve gözlerimi kapattım.Derin bir uykuya ihtiyacım vardı..

Bölüm Sonu!
Beğenmişsinizdir umarım :)
Yorum yapmayı unutmayın.

Bölüm Şarkısı:Derya Uluğ- Nabız 180

Hoşçakalın.