Vampir Akademisi

10. Bölüm

"Herkes anladı, değil mi?"dedim Uras ,Adem ve Eylül'e.Eylül göz devirdi.

"Ceylin, 7. kez aynı şeyi soruyorsun."dedi bıkkınca.Ben ise endişeliydim. Rana 'nın kaldığı eve gelmiştik.Adem kucağındaki Ceren ile çimenlere otururken Uras evi gözetliyordu.

Tamam, plan şöyleydi.Eylül büyü yaparak Rana'yı şaşırtacaktı.Ben de Uras ile beraber güçlerimizi birleştirerek -ki bu çok saçmaydı Uras tek başına yetebilirdi- Rana'yı bayıltacaktık.Eylül ve Uras büyü güçlerini kullanarak güçlerini alacaktı , ben de Adem ile beraber Rana'nın güç kalkanını aşacaktık.

Uras bana bakarak,

"Evde sadece Rana var.Plana başlayabiliriz."hızla kafamı salladım.Ve Eylül gözleri mor bir şekilde büyüye başladı.

2 Saat Sonra

"B-Bu nasıl olabilir?"dedim şaşkınlıkla.Eylül sendeledi.

"Yalan mı söyledi , bize?"dedi öfkeyle karışık şaşkınlıkla.Uras sinirle ellerini saçlarının arasından geçirdi.

"Rana 4 element yöneticisi değilmiş, demek ki.Tamam , şimdi boku yedik.Bu kızın içinde vampir-büyücü güçlerinden başka hiç bir şey yok."dedi derin nefesler alarak.

Plan işlemişti fakat Rana 4 element gücüne sahip değildi.Bu da Ceren'in değişmesi gerektiğini gösterirdi.

Yutkunamadım bile.

Eylül korkuyla bana baktı.

"Vaktimiz azalıyor, bir karar vermelisin. "Derin bir nefes aldım.

"Onu vampire dönüştüreceğim. " Yavaşça onayladı. Uras bana baktı;

"Ben yaparım. "Başımı salladım.

O, Ceren 'in bileğine yaklaşırken hıçkırarak arkamı döndüm.

Ceren hiçbir zaman değişmek istememişti. O hep ölmek isterdi. Babamı görmek,  hayatın tadını çıkarmak...

Şiddetli bir çığlık duyduğum anda hemen arkamı döndüm.

Ceren gözleri kıpkırmızı bana bakıyordu.

"Kan istiyor , Uras."dedi Adem.Uras hızla başını salladı. O uzaklaşırken Ceren konuştu.

"Abla , ne oluyor? Çok , çok susuyorum. "Dedi kuru bir sesle.

"Sakin ol , Ceren ."dedi Eylül. Benim konuşmaya mecalim yoktu.

"Ö-özür dilerim."dedim Ceren 'e karşı. Uras elinde kapalı bir bardak ve pipet getirmişti.Ceren hemen elinden kaptı ve pipet ile içmeye başladı.

"Huh,  bundan biraz daha var mı?"ardından dudağını yaladı. "Doyumsuz bir tadı var."demesiyle ben ruhsuzca güldüm.

"Gidelim buradan."herkes kafasını salladı. 

Ceren'den

Ne olduğunu bilmiyordum. Ablam bizi hemen eve getirmişti.

Etraftaki gergin hava çok belirgindi.

Susuyordum. Her iki anlamda da.

Aklıma hatırladığım şey gelince ayağa fırladım.

Ablam korkuyla geri çekildi.

"Beni ısırdı! O adam , berrak yeşil gözlü adam ısırdı! "Diye bağırdım.
Eylül abla beni tekrar oturttu.

"Ceren , ben özür dilerim. Seni koruyamadım. Affet beni."dedi ablam gözyaşlarını saklamaya çalışarak.