"Eflim lara safkan."
(görün kelebeğimi)
●•BÖLÜM 02•●
"KURTULUŞ"Fazlamı saf tım yoksa fazla mı cahil.
Hıçmi kotülügü dusunmuyordum. Yada soyle soylim hala su dunyada cok fzzla kotu olacagini anlamıyordum.
Saf ta olabilirdim cahilde hatta belkide ikiside cunku hemen inanmıstım. Birinin gelip beni cehennemi yasadigim hatta cehennemi bile yasayamadıgım bu odadan kurtaracagina inanmistim.hicbirseyi sorgulamadan herseyi unutup buna inanmistim.
Oysaki bu dunya fazla acimasizdi sucu olmayan masum insanlarin hayatlarini ellerinden alabilicek kadar acimasizdi.
Iki gjn gecmisti o not pencereme yapisim icimde umut tohumu ektigi gunhn uzerinden ve ben bu iki ghn boyunca bunun gercekligini sorguluyordum.
Zihnimdeki ates sacan tek soru suydu.
Kimse bilmiyordu benim bu odada esir kaldigimi notu birakan kisi nerden biliyordu. Nasil biliyordu. Ve kimdi.
Kadir sardivanin dostu deildi. Eminindim. Cunku kim dostuna yanlis yapip onun esir aldigi kizi ondan kurtarabilirdiki. Deil mi.?
Bu notu benim camima yapistiran kadir sardivanin dusmaniydi. Baska secenek yoktu. Cunku benim bir ailem yoktu. Olsaydi tek dusuncem onlarin gelip beni kurtaracagi olurdu fakat bir aikem olsaydi bunu bes yil icerisinde bu kadar izdirap cekmeden yapardi.
Kotulugu iyilik bilmis su dunyada hayatimin en kotu insanindan kurtulup hayatimin en kotu insaninin dusmanina gitmek istiyormuydum.
Evet istiyordum.
Ben bu odadan kurtulmak istiyordum.
Ailemi elimden almisti o benim tek kendi hayatimi deil gercekten hayatim olan insanlarida almisti. Bu odada curuyup olmektense ona bana yasattiklarinin mislini yasatip belkide o dusmanla birlikte kadir sardivani yerle bir edebilirdik.
Guclu olmaliydim dunya fazla kotuydu bunu yasayamadigim hayatimdan pay bicerek bile anlayabilirdim.
Daha fazla sey dusunmemeliydim iki gun gecmisti evet belki bir kac gun hatta bir kac ay bile gecebilirdi.
Fakat bekleyebilirdim. Herseg bir oyunda olabilirdi. Fakat yinede bekleyebiliddim
Gercekligine hersey oldugundada inanabilirdim.
Fakat tek yapmam gereken sey dushnmemekti. Herseyi olusuna birakmakti.
Hava aydinlanmisti. Berjerimde oturmus minik dolaptaki kraker ve baharatli icecekle geceyi tamamlamis. Karanlik kendini aydinliga teslim edene kadar pemceremden dogayi seyretmistim. Uykum biraz vardi evet fakat daha uyumama da vardi. Berjedden yavasca dogruldum gece boyu oturdugum icin vucudjmda hafif bir agri vardi. Ayakta dogrulup vucusumu hafif esnettikten sonra dolabima ilerledim iki gundur ayni kiyafetlerle olmaktan hafif bir rahatsizlik duyarak uzerimi degistiricektim. Hatta belkide kendime bavul bile hazirlayabilirdim. Bu dusuncem zihnimi gulumsetmisti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIR ÇİÇEĞİ
Teen Fiction"Bir odanın deil de kalbinin esiri olsaydım eğer ben orda bir ömür yaşardım."