VI
I already loved a woman to the extent that I never imagine I can. It was like loving somebody else will never be a choice and leaving her will never be an option. She is simply a dream come true. Her smile alone is happiness, she is the only future I can see. She is who I am.
“Hi!” from the water, she look up at me “Congrats!” she flash me a very beautiful and captivating smile
“Thank you.” Mahinhin na sagot nya. I held out my hand to her
“Aris.” She took my hand and smile again and my heart beats really fast
“Arian.”
“Aris?” halos tumalon mula sa dibdib ko ang puso ko ng marinig ko ang boses nya
“Bakit ka nandito?” nagtatakang tanong nya, kanina pa akong naghihintay dito sa labas ng school nila “may hinihintay ka?” sunod na tanong nya, marahan akong tumango
“oo eh…ikaw sana.” Nakita ko ang pagkagulat sa mukha nya
“Ako?” tinuro pa nya ang sarili nya “Bakit?” inilagay ko ang kamay ko sa batok ko, heto na…sasabihin ko na,
“G-gusto ko sanang itanong sayo….k-kung pwedeng manligaw?” nanlaki ang mata nya at nalaglag ang panga nya. Alam ko nagulat ko talaga sya…halos tatlong lingo pa lang nung nagkakilala kami…or should I say, nung nakilala nya ako. Last year ko pa sya nakita…gusto ko talaga sya, at ngayon natatakot ako sa isasagot nya. Bumagsak lahat ng pagasa ko nang talikuran nya ako.
Busted?
“Bakit nakatayo ka pa dyan? Tara na…! ihatid mo na ako sa bahay…diba ganun yung manliligaw.” Nilingon nya ako at ngumiti, pakiramdam ko sininagan ako ng araw…ngumiti ako ng malawak at kinuha sa kanya ang mga librong hawak nya.
It’s been 8 months since I started courting her, today is July 23 and here I am waiting outside her school gate, she’s on practice again…I lean on the wall and waited, occasionaly nodding to people I know.
“Hi!.” Tumingin ako sa kanan ko at nakita ko syang nakangiti, hindi talaga ako magsasawa sa mga ngiti nya.
“Hi!” batik o rin sa kanya bago ko kunin sa kanya ang bag nya, tumingin sya sa relo nya at sumimangot sakin
“Wag mo na akong ihatid ngayon? Late na…gagabihin ka pauwi.” I smile and slide the sling of her bag on my shoulder
“Late na nga….mas kailangan kitang ihatid ngayon.” She scowls at me but I started walking. Medyo malapit lang ang bahay nya mula sa school nya pero kaya namang lakarin. 15 mins. walk, pwede rin namang magsakay pweo mas gusto nyang maglakad.
Yung school ko malapit sa bahay naming pero yung school nya ay 20 mins. Ride away from mine but it doesn’t matter. Since the first day…araw-araw ko syang sinusundo dito at ihahatid sa bahay nila, sabi nya hindi ko naman kailangang gawin pero gusto ko ito eh. This way, I can be with her.
Hindi na simpleng pagkagusto lang ang nararamdaman ko sa kanya…matagal ko ng narealize na mahal ko si Arian. I take her to a date thrice in a span of 8 months. I spend most of my summer watching hr as she mentor some kids who wanted to learn swimming. I’ll join her to Sunday mass with her mom every week. Masaya akong kasama sya, Masaya talaga ako lalo na pag nagkwe-kwento sya sakin tungkol sa kanya o sa nangyari sa araw nya…hindi nya kasi madalas gawin yun eh…tahimik na tao kasi si Arian.
“Arian…” nilingon nya ako, I take her hand…naramdaman kong nabigla sya sa ginawa ko
“Do you want to be my girlfriend?” I pop the question…hindi sa naiinip ako, I just want to come out from her mouth if I do have a chance. Tiningnan nya ako, hindi ko mabasa ang mga mata nya, she look at our hands and sigh.
