Bu hayat ikimizin

Bugün partideydim . Aslında kimseyi tanımıyorum , hepsi bana yabancı bende onlara . Ama ben takmıyorum sadece eğlenmeme bakıyorum . Annem ve babam yok . Ne evim , ne ailem nede doğru dürüst dostlarım var . Bana göre herkes iç görünüşe önem veriyor. Hem de fazlasıyla . Beni ilgilendiren tek şey benim kafama uygun takılması . Öyle birini bulmakta zor . Arkadaşlarım : Eda , Şehnaz , Ela nur , Şerife , Merve , Hazal , Leyla , Kerem , Sercan , Sena .................. Aslında ben pek arkadaş canlısı biri değilim sadece o arkadaşlarımla tek ortak yönümüz bir ailemizin olmaması . Şu aralar moralim çok bozuk çünkü ' sevgilimle tartıştım ' çok yersiz bir kavgaydı . O zengin , istediğini yapabilir . Ailesi , dostları , parası , evi , arabası vs.. var . Ama onunla barışmalıydım . Buna mecburdum , kendim için. Param olsaydı bu hallere düşer miydim . Biliyorum , biliyorum çok sinir bozucu bir durum of keşke demek için çok geç . O hırsızlıkları yapmasaydım şimdi bu durumda olur muydum . Ah Buse ah yedin bitirdin kendini !!!! gidiyim de şu çocukla barışıyım , yoksa işim zor . Yolda çok çamurlu ile her şeye bir kabahat bulmak zorundayım . Ayakkabılarım leş gibi of of .. Neyse sonunda geldim . Kapıyı açtı Ege : - "Efendim Buse "? Buse : -" Barışalım mı artık ? yani sende istersen "? of bu durumda olacağıma ölmeyi tercih ederdim . Ama beni affetmezse birkaç gün sonra öleceğim zaten . Ege : "-Hem affettim değelim , Neden şimdi ? önceden aklın neredeydi "? Buse : -" O konulara girmeyelim barıştın mı benimle "? Ege : -" Neden barışıyım kızım , Çek git buradan" Buse : -" Ama Ege " demeye kalmadan kapıyı yüzüme kapattı . Şimdi öldün işte Buse ! O harabe eve gidiyorum babamların eski evinde kalıyoruz arkadaşlarımla . Eski battaniyelerden birini alıp en köşeye oturdum , kafamı duvara yasladım. Ah buse ah ! zamanında yapmayacaktın şimdi keşke demenin faydası yok.........