Happier

Chapter 1

Author's Note:
Hi guyzzzz bago natin i-simula ang story. May mga grammatical errors and typos sa story kaya medyo cringy siya editing pa naman siya so please bare with me.

-------------

"Good Morning, ako pala si Park Jimin 19 years old at galing ako Geumjeong gu, Busan"

"Shet! Ang pogi niya"

"Hoy! Gago akin yan!"

"Umupo kana Mr. Park" Turo ng professor namin sa may bakanteng upuan. Sinundan ko naman ng utos ni prof. Pumunta na ko sa pinaka dulo ng upuan at doon na ko pumuwesto. Nag simula na ang lecture namin kaso parang tinatamad ako makinig kahit first day ko.

Mamayang lunch pupunta pa ako sa guidance para ma tour naman ako sa university pero tangina tinatamad ako. Kung kelan mamatatapos na ang first semester ko sa busan ngayon pa kami lumipat dito. Eh may nakuhang trabaho kasi si mama dito sa seoul hindi na siya naghinitay matapos ang first sem ko.

Tangina sobrang boring mag aral ngayon dahil wala lang, nawala na ang motivation mag aral. Wala na kong pake kung bumaksak pa ako basta matapos na ang taon nato.

Nakalipas na ng ilang oras lunch na. Kung puwede Sana dumeretso sa canteen tangina gutom na gutom nako kaso kailangan ko pumunta sa guidance paano kaya wag nalang ako pumanta doon.

Pero sa huli napilitan nalang ako pumunta sa guidance mabait kasi akong tao at masunurin kaso may nakita akong babae nakaharang sa pinto. She has this long brown hair, chubby cheeks and she has this small petite figure. May itsura siya kaso hindi ko siya type.

"Um ate excuse me po papasok po ako sa loob" matino kong kinausap sa babae at least may manners naman ako.

Tumingin siya saakin at ngumiti. The fuck! Mukang stalket yan ah! Nandito ba siya para abangan ako? Sobra na ba ang kaguwapuhan ko?

"Ah ikaw ba si Park Jimin?" Tanong niya saakin. Tangina parang nagkalat na agad ang pangalan ko sa buong school ha!

"Oo ako nga" sagot ko sakaniya.

"Ako nga pala si Chaeyoung, Park Chaeyoung ako ang student president ng university. Tinawag ako ng guidance para i-tour kita dito sa school" sabi niya at binigyan niya ako ng isang matamis na ngiti. Inangat niya ang kamay niya para makipag shake hands siya saakin. Wala akong nagawa kundi tanggapin ko nalang iyon. Ramdam na ramdam ko ang lambot ng kamay niya nung hinawakan ko iyon. Napangiti rin ako pabalik sakaniya at nag shake hands na kami.

------------------

After 5 years.......

Koo Junhoe tagged Park Chaeyoung

February 11

Happy Birthday Baby,
I love you sooo much~

I suddenly grab a drink of alcohol on my desk. The liquid starting to burned down to my throat. Bigla ko nalang nakita sa news feed ko ang picture ni Chae kasama ng isang lalaki. Limang taon na ang nakalipas hindi ko na siya nakikita o nakakausap. Pagkatapos nung insidente nayun wala nako narinig tungkol sakaniya. Masaya ako para sakaniya dahil nakahanap na siya ng iba pero sa totoo lang na sasaktan parin ako. Parang na dudurog ang puso ko nang makita ko ang litrato niya na may kasamang iba. Parang ang hirap tanggapin na hindi na ko ang lalaking makakasama niya. Naalala ko tuloy ang panahon na masaya pa kami, na masaya pa siya kasama ako pero ngayon isa nalang siyang ala-ala, isang masayang alala na nakakadurog sa puso ng isang tao.

Bigla nalang ako pumunta sa profile ng lalaki nayan dahil naging curious ako sakaniya at kung pagkatitiwalaan ko ba yang lalaki nayan kay chae.

Koo Junhoe...

Puro pictures nila chae ang nakikita ko sa account niya bigla nalang kumukulo ang dugo ko dahil sa selos pero wala naman akong karapatan magalit dahil matagal na kaming wala ni chaeyoung. Nakikita ang mga pictures ni chae mukang masayang-masaya siya kasama ng junhoe nayan. Parang abot tenga na ang ngiti niya. Parang hindi naman siya ganiyang ngumiti dati nung kami pa. Siguro mahal na mahal niya talaga ang lalaki.

I feel so blessed to have you...

Wala na akong magawa, in fact i deserve this. Sinaktan ko siya at iniwan ko siya ng limang taon. She really deserves someone better than me. Matagal ko nang alam na hindi naman ako para sakaniya. Ngayon masaya na siya pero ako nandito lang nag luluksa at nag kukulong sa kuwarto nato.

"CHIMCHIM!!!" Bigla nalang binuksan si jin ang pinto agad ko sinarado ang laptop ko pag pasok niya.

"Luh! Bakit mo sinarado ang laptop mo? nanonood ka ng porn noh!" Tumabi siya saakin at agad niya binuksan ang laptop ko. Bigla nalang lumaki ang mga mata niya nung nakita niya ang litrato ni chae.

"Stalker ka talaga noh" sabi ni jin at tumawa ng mahina

"-Hindi mo talaga kaya pigilan ang sarili mo noh" dagdag niya.

"Kung mahal mo parin siya bakit ka nakipaghiwalay sakaniya?" Tanong niya sakin ng masinsinan.

"Alam mo naman yung rason ko diba" sinabi ko sakaniya ng mahina at napayuko nalang ako.

"Bakit ayaw mo kasi sabihin sakaniya?"

"Ayaw ko siyang saktan."

"Sa tingin mo ba hindi siya nasasaktan nung iniwan mo siya ng walang dahilan?"

"Magiging kumplikado lang ang lahat. Mahihirapan lang siya kung mananatili pa ang relasyon naming dalawa kahit kung malaman niya na ang totoo, kahit mag kasama parin kami hangang ngayon maghihiwalay rin naman kami sa dulo. Hindi ko hahayaan na dadating ang araw na masisira ang buhay ni chae ng dahil saakin."

"Grabe ka mag isip, Jimin. Sinabihan na kita nung limang taon pa, kung sinabi mo na sakaniya ng maaga maiintindihan ka naman niya eh pero anong ginawa mo? Inunahan mo pa yang takot mo. Kita mo na siya ngayon? Masaya na siya. Ang gawin mo nalang maging masaya ka nalang para sakaniya. Wag mo na ilabas yang sama ng loob mo sa alak nayan." Sermon niya saakin at iniwan niya na ko sa kuwarto. He left me speechless in this cold dark room.

Tinignan ko ulit ang litrato ni chae kasama niya ang lalaki nayan. I wish I have the power to let her go and start a new life without pain and regrets. Pero hindi ko kaya, hindi ko kayang bitawan ang nag iisang babaeng minahal ko ng buo.

"Happy Birthday Chae" bati ko sakaniya kahit alam ko hinding-hindi niya maririnig iyon galing saakin.