Happier

Chapter 10

"Manang, bilhin ko po yung isang bouquet ng roses"  Isang taon na kami ni chaeyoung. Anniversary na namin ngayon kaya bumili ako ng paboritong niyang bulaklak at nag grocery pa ako para mag luto ako ng paborito niyang pagkain sakanila, nag pa turo pa ako kay jin hyung kung pano mag luto niyan.

"Ito na hijo" sabi ni manang at binigay niya na saakin ang mga bulaklak.

"Salamat po" Pasalamat ko at binigau ko na ang pera ko sa tindera. Pag labas ko ng flower shop. Agad na ko sumakay ng bus papunta sa kela chae. Hawak-hawak ko lang ang bulaklak habang nakatayo lang ako. Rush hour na kaya masyadong masikip dito sa loob ng bus. Ingat na ingat ko pa ang hawak kong bulaklak.

Nakarating na ko sa bahay ni chae at maayos pa ang bulaklak. Bago ako kumatok sa bahay niya inayos ko muna ang sarili ko bago pa ako mag pakita kay chae. Hindi ko sinabi sakaniya na pupunta ako dito at hindi ko pa pinapaalala sakaniya na aniversary namin ngayon. Feeling ko nakalimutan niya yun dahil napapansin  ko mukang stress na stress na siya ngayon. Kaya gusto ko mag suprise sakaniya at para maitanggal ko naman ang stress sa ulo niya ngayong araw nato.

Kumatok na ko at maya-maya binuksan niya ang pintuan. Napalaki nalang ang mga mata ni chaeyoung nung nakita niya may hawak akong bulaklak. Nagulat nalang rin ako nang makita ko ang itsura niya ngayon kita ko namumula ang mga mata niya.

"B-Bakit ka umiiyak?" Bigla nalang ako nauutal. Hindi ko kasi maiwasang mag-alala sakaniya pag nakikita ko siyang ganito.

"Ano ginagawa mo dito at bakit may dala kang bulaklak?" Tanong niya saakin. Lalo nalang lumaki ang mga mata niya nung naalala niya na anniversary na pala namin ngayon.

"Shit! Nakalimutan ko!" Mura niya sa sarili niya. Agad ko hinawakan ang balikat niya para pa kalmahin siya.

"Ano ba chae okay lang yun!" Sabi ko sakaniya at binigyan ko pa siya ng isang matamis na ngiti para minsan naman ma cheer up ko naman siya.

"Hindi yun okay! Nakalimutan ko ang anniversary natin tapos aalis pa ako bu-" Bigla nalang siya napahinto at tinakpan pa niya ang bibig niya. Dahan-dahan ko binitawan ang balikat niya at napakunot ang noo ko dahil sa taka.

"May hindi ka ba sinasabi saakin, chaeyoung?" I questioned her with a puzzled look on my face. Hindi siya maka sagot napayuko lang siya at hindi niya ako tinignan sa mata.

"Wag kang magalit saakin, jimin ha" sabi niya saakin habang naka yuko parin ang ulo niya.

"Anong ibig mong sabihin?" Bigla nalang ako nakaramdam ng kaba. My heart suddenly beats rapidly parang rinig ko na ang tibok ang puso dahil sa kaba. Parang iba ang pakiramdam ko sa sasabihin saakin ni chae ngayon.

"Baka hindi muna ako papasok sa next semester..." sabi niya saakin, lalo ako mag taka sa sinasabi niya.

"Bakit?"

"Dahil babalik na ko sa Australia Jimin, bukas na ang alis ko"

---------------------------

"Huy jimin gising na nandito na tayo!" Bigla nalang namulat mga mata ko dahil sa lakas ng boses ni jeongyeon. Pumunta pala kami sa lugar kung saan ipapatayo namin ang bakery ni junhoe. 6:30 palang ng umaga antok na antok parin ako at ang sakit pa ng pakiramdam ko. Nakasuot ako ng isang makapal na jacket at hindi lang yan naka sweat shirt at t-shirt pa ako sa loob ng jacket na to dahil lamig na lamig ako ngayon. May nakaramdam pa ako ng kirot galing sa ulo ko at ubo pa ako ng ubo buong biyahe.