"Korkuyor musun?" diye fısıldadı.
"Senden bile korkmuyorum." dedim gülümseyerek.
🥀
Arin Osborne...Tom Riddle'nin her şeyini bilen dostu...Ya da her şeyini bildiğini sanan biri...
Merhaba arkadaşlar,bu bölümün yazılmaya başlama tarihi 10.10.17 mavi gözlü devimizi sevgi,saygı ve özlemle anıyorum.Paşam,sana çok ihtiyacımız var!En en içten hislerimle söylüyorum,çok büyük adamsın!
Ne demiş İranlı şair;"Allah bir ülkeye yardım etmek isterse,başına Mustafa Kemal gibi bir lider getirir!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar.🖤
~
Noel geçmişti.Kütüphanedeydik.Noel bittikten sonra sınavlar yaklaştığı için pek eğlenmeye vaktimiz olmamıştı.Şimdi defterimi temize çekiyor,bazı şeyleri yeniden ezberliyordum.John ve Emma da yanımdaydı.
"Böyle giderse büyülü kalemler kullandığınızı zannedecekler." dedi John sıkıntıyla üfleyerek.
"Yine ne diyorsun Jo?" dedim aynı bıkkınlıkla.
"Her şeyi ezberlediniz.Böyle giderse hiç yanlış yapmayacaksınız ve herkes büyülü kalem kullandığınızı zannedecek ve sınavlarınız iptal olacak.Bence çalışmayı bırakalım,sizin iyiliğiniz için söylüyorum." dedi.
"Bende diyordum ki Jo uzun zamandır boş konuşmuyor,beni şaşırttın Jo,bu sefer boş konuşmadan 5 dakika geçirmişsindir." dedi Emma.
Kitaplarımızı toplayıp dışarı çıkarken,5-6 kişilik Slytherin grubu kütüphaneye giriyordu.
İşte o kavgadan sonra ilk defa gördüm onu.Diğerlerinin aksine elinde kitap yoktu,karşıya bakarak yürüyordu.Sonra aniden kafasını bana çevirdi.Saniyelik bir felç geçirdim.Delici gözleri vardı.İnsana suçlu gibi hissettiren gözleri.Gözlerini birkaç saniye benden ayırmadı,ben de ondan ayıramadım haliyle.Ardından yine birden kafasını çevirdi ve kütüphane masalarından birine yerleşti.
Emma önden gidiyordu.John ise yanıma yaklaştı.Kütüphaneden çıkar çıkmaz kulağıma fısıldadı."Hâlâ şu aptaldan etkileniyorsun."
"Bak John,ciddiyim sinirlenmeye başlıyorum.Tom benim en yakın arkadaşlarımdan biri,sana karşı nasıl bir şey hissetmiyorsam,ona karşı da bir şey hissetmiyorum.Ve Tom aptal değil,ki bunu sen de biliyorsun." dedikten sonra Emma'ya yetiştim.
Ravenclaw Ortak Salonu hep olduğu gibi sessizdi.Kitaplıktaki kitaplardan birini elime aldım ve rastgele bir sayfa açıp okumaya başladım.
Kitap Biçim Değiştirme ile ilgiliydi.Zaten Profesör Dumbledore'nin verdiği ödevi tamamlamıştım,hatta 2 parşömen tomarı saha fazla yazmıştım ama buradan da birkaç bilgi alıp ödevime ekleyebilirdim.O yüzden kitabı en başından okumaya başladım.Emma yatakhaneye gitmişti,John ise karşımda dikilmiş beni izliyordu."Korkutucusun.Gerçekten."
"Bırak şimdi beni Jo,sen de ödevi yapsan iyi olacak hani."
"Yaptım bile." dediği an koşa koşa ayağa kalkıp yatakhaneye koştu.Gözlerimi devirdim ve kitabı incelemeye devam ettim.
Kitabı kapattım ve salondan dışarı çıktım.Ders programını düşündüm,bir saat sonra Slytherin'le ortak İksir dersimiz vardı.Dışarı çıktım ve bir ağacın altına oturdum.Çantamdaki ödev parömenini çıkardım.Sonuna birkaç cümle daha eklemeyi planlıyordum.Tüy kalemimi çıkardım ve yazmaya başladım.
Birden yanıma birinin oturduğunu hissettim ve kafamı çevirdim.Tom'du.
-Araştırma için değil.Seninle tekrar konuşmak için.
-Neden benimle konuşmak istiyorsun ki Tom?Çevrendeki o korkunç arkadaşların varken?
-Bak,sen benim arkadaşımsın.Onlar ise benim en yakın arkadaşlarım.Yani sana hesap vermek zorunda değilim.Ve aptal gibi gönderme yapmayı da kes.
-Asıl sen bana bak,beni ezmeye,küçümsemeye çalışıyorsun ki bunu gayet farkındayım.Ayrıca artık arkadaşım değilsin!Gerçekten!Ben seninle arkadaşlık kuruyorum ama seninki tamamen çıkar ilişkisi!
-Bağırma,dedi sesinin en sakin tonuyla.Beni gerçekten sinirlendiriyordu.Ve ben bu kadar sinirlenmişken onun bu denli sakin kalması daha da sinir bozucuydu.
Kitaplarımı topladım ve hızla kalktım ağacın gölgesinden.
-Arin,ben seni seviyorum,dedi Tom.Gözlerini gözlerime dikerek.
Birkaç saniye durdum.
-Görüşürüz,Tom.
-Arin!
-Sonra,Tom.
Slughorn'un sınıfına gittim neşeyle.John ve Emma en önde oturuyordu.
Yanlarına geçtim.
Sonra aceleyle kalktım.
Emma kolumdan tutup beni durdurdu.
-İksir takımlarını ben getirdim Ari,dedi gülümseyerek.
Tekrar yerime oturdum.
Dersin başlamasına 15 dakika vardı.Yavaş yavaş sınıf doluyordu,ama Slytherin'in bir çoğu ortalıkta yoktu.Sadece Slytherin'deki birkaç çocuk ön sıralarda duruyordu.Onlarla ödev hakkında konuştum.Tom hâlâ gelmemişti.Derse 5 dakika kala Tom ve arkadaşları sınıfa girdi.Tom yine yüzüme bile bakmıyordu.Sinirlendim.İlgilenmemeye çalıştım.Tom en ön sıralardan birine,arkadaşları ise en arkalara yerleştiler.
Of çok kötü bir bölüm oldu,çok özenle gidiyordum.En iyi bölüm bu olacak demiştim oysa ki.Neyse,kader kısmet.Bölüm atayım da,sonrası hallolur.Hepinizi seviyorum.Yoruma instagram fan sayfalarınızı veya kişisel hesaplarınızı yazın,takipleşelim,kaynaşalım.
