Zehir

9-Baban mı,ben mi?

Isabel'i kucaklayıp koşarken,arkama bakmamıştım.Arkamı dönünce başkanım arkamızdan bağırdığını duydum.

-Isabel,geri dön seni affedeyim.Sen benim her şeye rağmen kızımsın.

Muhtemelen başkanın kendince bir oyunuydu.Beni yavaşlatmayı falan düşünüyor olabilirdi.Ama başkanın oyunlarına daha fazla kanmamayı planlıyordum.

Koşmaya devam ettim ama Isabel'in gözleri yaşlanmıştı.Ya geri dönmek istiyorsa ve ben ona engel oluyorsam?

Sonunda ormana girebilmeyi başardım.Heryerde ağacı arıyordum.Sonunda buldum Isabel'le birlikte kendi dünyama geldik.

Burdan sonrası için bizi bulup,bulamayacakları hakkında bir fikrim yoktu.Ama ben olaylara sadece iyi tarafından bakmaya çalışıyordum.

Isabel'i evime götürmekten başka yapabileceğim bir şey yoktu.

Isabel,sızıp kollarımda kalmıştı.Ben ise saatlerce onu taşımaktan normal olarak yorulmuştum ama emin ellerde olduğunu bildikten sonra onu saatlerce değil yıllarca bile taşıyabilirdim.

Isabel kucağımda ormandan çıkıp,evinin olduğu kasabaya doğru giderken insanların bana tuhaf tuhaf baktıklarını hissediyordum.Bakmaları bence gayet normaldi.Sonuçta kucağımda hareketsiz bir kadınla insanların içinde yürüyordum.

Eve geldiğim zaman,anahtarlarımı sakladığım yerden aldım ve yavaşca kapıyı açtım.

Isabel'i götürüp kendi yatağıma yatırdım.Her tarafı soğuktan buz gibi olmuştu.Üstünü kat kat örttüm ve sessizce kapıyı örtüp odadan çıktım.

Hava kararmaya başlamıştı.Saat akşam 7-8 civarlarındaydı.Bazı şeyler için düşünmeye fırsatım olmuştu nihayet.

Masanın üstündeki sigara paketime uzandım.İçinde bir tane kalmıştı.Cam kenarındaki koltuğa geçtim.Sigaramı yakıp hem düşünmeye,hem de dışarıyı izlemeye başladım.

Eğer başkan bizi rahat bırakırsa Isabel'le güzel bir hayatımız olabileceğine inanıyordum.

Ama ya rahat bırakmazsa? Ya rahat bırakmazsa ne olacaktı?Hayatım zaten yeterince alt üst olmuştu.Artık düzeltmeye uğraşacaktım.Isabel'le yeni bir hayat kurmaya çalışacaktım ama..ya olmazsa?

Ama bir de şu vardı..Isabel başkanın teklifini düşünecek miydi?Yoksa benimle mi kalacaktı?

Daha Isabel'e olan duygularımın karşılıklı olup olmadığını bile bilmiyordum ki.

Bu zamana kadar sadece öyle ummuştum,öyle düşünmüştüm.

Ve artık bundan sonra alacağım her darbeye hazırlıklı olmalıydım.Tam bir şeyleri düzene sokuyorum derken başka bir şey patlak verirse hiç şaşırmazdım.Genelde hep öyle olmaz mıydı zaten?

Ama belki bu sefer şans yüzüme gülerdi.

Ben düşüncelerimle boğuşurken,göz kapaklarının yavaştan ağırlaşmaya başladığını hissediyordum.

Doğal olarak gözlerimi açık tutmakta zorlanıyordum çünkü dünden beri epey yorulmuştum.

Sonrasını hatırlamıyorum,dalıp gitmişim.Sabaha kadar boynum tutulmuş,her yerim ağrıyordu.

Hemen aklıma Isabel geldi ve kontrol etmeye gittim.

Hala uyuyordu ve uyurken kesinlikle bir melekten farksızdı.Belki de öyleydi.Bilemiyorum orasını.Ama dün yorgunluk haliyle bunu farkedememiştim.

Kendimi tutamayıp,hafiften yanına sokuldum.İlk başlarda hissetmedi.Yavaştan beline sarıldım,sıcaklığını hissettim.

Isabel de bir iki kıpırdandı,en sonunda varlığımı hissederek uyandı.

İri yeşil gözlerini bana dikip bakmaya başladı.Bir şeyler söylemek istiyordu..bunu anlayabiliyorum.Ama ne söyleyeceğini,nasıl söyleyeceğini bilmiyor gibiydi.

Bir kaç defa yutkundu ama yine ağzından kelimeler çıkmadı.

Bu durumda benim bir şeyler söylemem gerekiyordu.Yavaşca kalkmaya yeltendim ve Isabel'in elinden tutarak;

Haydi,kahvaltıya gel diyebildim sadece.O da kafasını sallamakla yetindi sadece.

Ben mutfağa doğru yol alırken Isabel'de oturma odasına geçti.İçeriye masa hazırlamaya başladım.Bu sırada Isabel'in etrafı dikkatlice izlediğini farkettim.Aynı benim şatodayken yaptığım gibi.

Sonra masaya baktı.Ama onu pek incelemedi.Açlığın verdiği hisle hiç konuşmadan yemek yemeye başladı.Aynı şey benim içinde geçerliydi.

Bir şeyler yedikten sonra nihayet konuşma vaktinin geldiğini düşündüm.

Isabel de bir şeyler diyeceğimi anlamış,dikkatle beni izliyordu.

Sonunda cesaretini toplayıp,yutkundum.Ve o soruyu sordum.

-Isabel,bu saatten sonra benimle misin  yoksa babanla mı?

Arkadaşlar,okunma sayısı her geçen gün artıyor,bu gidişle yakında 1000 olacak.Ama vote ler düştü.Okuyorsunuz ama oy vermiyorsunuz.Lütfen emeğe saygı açısından bölümlerin hakkını verelim.