Zehir

5-Yaralı

Tam o sırada odamın kapısından içeri başkan girdi.Sanırım defteri yürüttüğümü anlamıştı.Zaten odaya girmesiyle defteri elimde görmesi bir oldu.

-Demek defterimiz sende Alexander.Sana onu alman için veya kütüphaneye gitmen için izin verdiğimizi hatırlamıyorum.Sen sana izin verdiğimizi falan hatırlıyor musun?

+Özür dilerim efendim..

-Kes sesini!

Herzaman benimle gayet sakin konuşan başkan bana bağırmıştı hem de çok yüksek sesle.Onu daha önce o kadar sinirli görmemiştim.Ama onun bu kadar sinirleneceğini tahmin etmiştim sonuçta çok önemli bir şeyi izinsiz almıştım.

-Bunu bedelini çok ağır ödeyeceksin.İyi günlerinin tadını çıkar.

+Ben bir şey sormak..

Daha cümlemi bitirmeden odadan çekip gitmişti.Ama defteri unutmuştu.Yani onu hala kurcalayabilirdim.Hemen defteri elime aldım ve kaldığım sayfayı açıp okumaya devam ettim.

Hemen deneyin tarihine baktım.Deney yarındı...

Ne yapacaktım,üzerimde deney yapmalarına izin mi verecektim?Gerçi benim iznime gerekleri oldugunu sanmıyordum.Benim farkımda bile olmadan bana zaten deney yapmışlardı.Ve yine yapacaklardı.Kendi kendime artık düşünmeye pek gerek yok diye düşünüyordum.Yapabileceğim tek şey vardı:Kaçmak...

Ama kaçınca nereye gidecektim ki?En azından bir süre saklanabilirsin dedi içimden bir ses ve kaçmayı kafama koydum.

Gece herkesin uyumasını bekledim.Sonra saat 3 gibi işe koyuldum.Merdivenlerden inerek kaçmam imkansız gibi görünüyordu.Ama denemek zorundaydım.Yavaşca merdivenleri inmeye başladım.En son kata geldim.Kimse yok gibiydi ama yinede tedbiri elden bırakmadım olabildiğimce sessiz oldum.

Tam o sırada arkamda bir ses duydum.Durdum ve tam arkamı dönecekken birisi enseme okkalı bir tokat yapıştırdı.O anda yere yığıldım.Yere düşerken önümdeki bir sütunada burnumu çok kötü bir şekilde çarptım.Neye uğradığımı şaşırmıştım.

Elimi yavaşça burnuma götürdüm,kanıyordu.Elim tamamen kana bulanmıştı.Arkama döndüm ve bana vuran kişiye bakmak istedim.Yaklaşık 1.90 boylarında cüsseli ve kaslı bir adam karşımda duruyordu.Ayağa kalkmaya çalıştım o anda ayaklarımdan tuttu ve beni merdivenlerin oraya doğru sürüklemeye başladı.

Bağırmaya başladım.Ama çığlıklarımı ne o ne de başka birisi umursamıyordu.Çıkardığım sesler onları çoktan uyandırmış olmalıydı ama dışarı çıkıp bakmıyorlardı bile.Onlarda haklı ben kimim ki?Onların gözünde sadece bir denek...

Beni sürükleyerek merdivenlerden çıkarıyordu.Merdivenlerden çıkarken merdivenlere çarpan bedenim çok acıyordu.Canımın yanmasını umursamıyordu bile.Çığlıklar atıyordum.Ellerim yerlere sürünmekten kanamışlardı.Yol boyunca kanlarım görünüyordu.En sonunda ağlamaya başladım.Ama yine beni umursayan yoktu.

En sonunda beni çok farklı bir yere getirdi.Bir hastane gibi bir yere geldik ama burası hasteneden farklıydı çok ürkütücü bir ortamdı.Beni aldı ve banyoya soktu.Tazzikli suyla beni yıkamaya başladı.Su çok soğuktu,ama artık sesim çıkmıyordu.Kendimden geçmiştim hiçbir şeye tepki vermiyordum.

Banyodan çıkardı ve beni kurulamaya başladı.Burası çok soğuktu ben çıplak olduğum için çok daha fazla üşüyordum.Çok farklı bir kıyafet giydim.Aşırı rahat ve sıcaktı.Sonra beni bir yatağa yatırdı.Ellerimi ve kollarımı bağlamaya başladı.Çırpınıyordum ama ne fayda.Ona karşı koyacak gücüm yoktu.Beni bağlamayı başarınca çırpınmayı bıraktım.Olacakları izlemeye bıraktım kendimi.

Tam o sırada ayak sesleri duydum.Gelene bakmaya çalıştım ama güçsüzlükten kafamı kaldıramadım.Gelen kişi yanıma doğru geliyordu.Ayaklarını görüyordum.Yanıma geldi ve tepeme dikildi.Gözlerimi kaldırdım ve baktım bu başkandı.Konuşmaya başladı

+Cezanın bedelini ödemeye hazır mısın?

+100 okuma ve +10 vote gelsin lütfen.Emeğe saygı açısından.Şimdiden teşekkür ederim öpüldünüz :*