YENİ ÇAĞ

B1

"Ben boşanmak istiyorum Hakim Bey! Para pul hiçbir şey istemiyorum bu aileden , yeter ki bizi boşayın!"dediklerim ile tüylerim diken diken olurken nefrer ettiğim adamın yüzüne ve iğrendiğim ailesine baktım son kez. Bu cesaret nerden geliyordu bana bilmiyorum ama bu adamdan ve ailesinden uzaklaşırsam her türlü sonuca razıydım.

"Oğlum söylesene karını sevdiğini!"diye oğlunu da bu uçuruma sürükleyen , kaynana demeye bin şahit isteyen kadının suratına baktım. Kaşlarım çatık gözlerine bakarken konuşmaya girdim tekrar.

"Ne sevmesi ya! Neyin sevmesi ! Siz beni satın aldınız! Üstelik oğlunuz başka kızla nişanlıyken! Ailem beni bunlara para karşılığı sattı Hakim Bey, 18 yaşındaydım. Bir senemi bunlarla çürüttüm, zorla verildim bu aileye artık hiçbir şey umrumda değil."dedim kocam olacak adama bakarken. Hiç sahip çıkmadı bana , hep ailesi ne derse onu yaptı bir kez olsun sorunlarımızı beraber halledemedik. Ya anası çıkıyor karşıma, ya ablaları ya da halaları!

Evde beni gelin olarak değil hizmetçi olarak barındırıyorlardı resmen. Okulumdan oldum! Hayallerimi sattım ben, bu adamın canı her sıkkın olduğunda yanında durmaya çalıştım! İstemedi beni, bende istemiyordum fakat bu evliliğin zorunlu olduğunu ikimizde biliyorduk. Henüz onunla yatmamıştım bile, bir tek bunun adına mutlu olabiliyordum. Sevdiğim adamla evlenmek onunla hayallerimi gerçekleştirmek istiyordum. Bunun gibi ana kuzusu , kıro biriyle değil!

"Pekala Çağla kızım , çok küçük yaşta evlendirilmiş değilsin reşit olman beklenilmiş bunun için birşey yapamam. Kocan Çağdaş Ömür Erdemoğlu ifadesinde seni sevdiğini söylemiş. Tek taraflı boşanmanızı burda kabul edemem." Hakim Beyin söyledikleri ciğerime kömür misali değerken gözlerim dolmaya başladı.

"Sevmek mi? Çağdaş, sen beni en son ne zaman sevdin!?"Soğuk bakışları bir saniyeliğine sıcak gözlerime değerken ikinci saniyesinde çevirdi gözlerini ailesine. O aşiret ama bir halta yaramayan ailesi!

"Fakat burda şiddet gördüğün yazıyor, okuluna ara verdiğin yazıyor. Bunlar için işlem başlatabilirim." Okulum söz konusu olunca heyecanla baktım tekrar bizi boşamaktan vazgeçen Hakime.

"Evet okuluma geri dönmek istiyorum. Şiddet görmeden."Laflarım üzerine bana bakmakta olan kocamı aldırış etmedim. Onlara göre bir kızın okuması suçtu, kendi kızlarını bile zor okutuyorlardı! Peşlerine taktıkları korumalar ile nasıl bir gelecekleri olabilirdi o kızların?

"Okuluna başlayabilirsin bunun için bir engel yok, bana tekrar şiddetten dolayı gelirsen bu genç adamı içeriye almak durumunda kalırım. Mahkeme bitmiştir."diyerek ayaklananlara daha ne diyebilirdim ki okuluma başlasam yeterdi fakat yine ayrılamamanın verdiği bu üzüntü şimdilik örtüyordu mutluluğumun üstünü.

Hakimler salondan ayrıldıklarında bana öfkeyle bakan aileye aldırış etmeden annemle babama baktım.

"Size hakkımı helal etmeyeceğim. " diyerek ayrıldım salondan. Yeniden gitmek zorunda olduğum konağa geri dönüyordum ne yazık ki. Tükenmiş durumdaydım , bitmek bilmeyen bir hayatın içinde hapsolmuştum. Kolumdan sertçe çekildiğimde baktım hala şiddetle yaklaşan kocama.

"Ben sanki çok mutluyum seninle, çok seviyorum sanki seni! Bende istiyorum bitsin , sevdiğim insanla birlikte olmak istiyorum! Ama ikimizde bu durumları iyi biliyoruz Çağla! Bu bokun içinde sürüklenip gideceğimizi ikimizde iyi biliyoruz! Bundan sonra eğer bu soktuğumun mahkemesi önüme çıkarsa seni öldürürüm anladın mı? Öldürürüm! Benimle bir sene önce kurmuş olduğun hayata alışsan iyi edersin! Yoksa sonuçlarını benim elimden değil siktiğimin ailesinin elinden alırsın! Şimdi bin şu arabaya!"diyerek arabaya ittirdiğinde duyduklarımın karşısında arabanın kapısını zor bulmuştum. Gerçekten bir yıldır düşündüğü bu muydu?