CHAPTER 3 – One and Only You by Parokya ni Edgar
Jao’s POV
Pumasok ako ng maaga. I just want to do something for Mikay. Para mabawasan kahit papano yung kasalanan ko sa kanya at yung galit niya saken. Saklap kaya ng feeling kapag may taong galit sayo. Yung tipong isip ka ng isip sa kanya. HAIST. Hiraaaap. Pero never ako susuko. I must win her trust, again.
Walang masyadong tao dito sa University Park ng school. Tamang-tama para sa surprise ko kay Mikay. Tsaka buti na lang maagang nagbubukas yung Flower Shop na nadadaanan ko pag umuuwi ako galing school. Bumili ako ng bouquet of red roses. Feeling ko kasi, bagay yung ganung type ng flowers sa bestfriend ko.
PERO PANO KO HAHARANAHIN SI MIKAY KUNG UMIIWAS NGA SIYA SAKEN?! A-huh! Alam ko na! XDD
*FLASHBACK*
Patapos na yung klase namin. Kailangan ko makausap si Dindi! Siya lang pag-asa ko. O:))))))
“Ah. Dindi. Pwede ba kita hingan ng favor?” Sabi ko. AYSUUUUUS! Sana pumayag siya.
“Huh? Ah. Eh. Ano yun?” Feeling ko nag-aalinlangan pa siya sumagot.
Hinila ko siya sa isang corner ng room namin. Onti na lang yung tao nun. At nagpaalam na din si Mikay sa kanya.
“Ah. Kasi. Gusto ko sana gawan ng surprise si Mikay. Alam kong close kayo kaya ikaw yung napili kong hingan ng favor.”
“HAHAHAHA! Yun lang ba? Sure! Pero ano’ng gagawin ko?” Sabi niya agad at tumatawa-tawa pa. Mukhang mas excited pa siya saken. Ako nga tong kinakabahan ng todo-todo eh.
“Uhm. Bukas. Abangan mo siya sa gate. Tapos hilahin mo bigla. Wag mo sabihin yung dahilan kung bakit mo siya hinihila hah. Tsaka pag nagtanong, wag mo pansinin.” Wew! Sana effective tong plano.
“Okaay. Sige. San ko siya dadalhin?” Unti-unti na siyang pumapayag. YESSSS! =))))
“Sa University Park. Maaga ako bukas. Titignan ko kung maraming tao. Baka kasi mailang siya pag madami ngang tao. Then, pag hindi okay, itetext ko sayo yung new place.” Nilabas ko yung phone ko.
“Teka, yung phone ko nasa bag. Let’s exchange numbers. Para madali na lang magkacontact.” Nag-nod ako sa kanya then kinuha niya yung bag niya sa inupuan niya kanina.
Hayan, nakuha na namin yung numbers ng isa’t isa. Hmm. Number kaya ni Mikay, alam niya? Hmp. Sa ibang araw ko na lang kukunin.
*FLASHBACK ENDS*
“Mikay. Sorry, hinatak kita.” Sabi ni Dindi. Tapos humarap ako sa kanila. Nakatalikod kasi ako kaya walang idea si Mikay kung sino ako.
In life nothings certain
You’ll never know when it’ll happen
Some burn out while some fade away
It doesn’t matter we’re heading that way
If I had the time
I’ll spend it with you
Nag-umpisa na kong kumanta. Kitang-kita kong nasurprise si Mikay base sa facial expression niya. At kita ko din yung pagtataka ng mga mata niya.
Time gets you old and weary
BINABASA MO ANG
This I Promise You (KathQuen FanFic Story)
FanfictionPaano kung yung isang lalake na ayaw na ayaw mo, eh palagi kang nilalapitan? Susungitan mo pa rin ba siya kung araw-araw ka naman niyang kakantahan? Ano'ng gagawin mo kung sa pagdaan ng araw ay unti-unti mo na siyang nagugustuhan? This is a fan fict...
