Karmaşık Duygular

Kahverengi

Gözler görmek istediğimizden çok daha fazlasıdır,çok daha gerçektir,gülen gözler olsun,yaşlı gözler olsun,

bitkin gözler olsun bakınca çok şeyi anlatır insana.Tek birşey sabittir oda gözyaşlarımız,renk,din,ırk ne olursa

olsun gözyaşları hepimizde aynı renktir,insan olduğumuzu siyahi beyaz olmaksızın ayırmamayı öğretir.

Ah şu gözler yokmu kimini içinde hapseder,kimini mutlu eder kimini ise delirtir.Baktığında kimi kırk yılını

görür,kimi ise kırk yılın hatrını gömer.Birde ahenkli afilli göz renkleri vardır.Herkesi kendi rengi anlatır.

İki çift kahverengi,siyah,mavi,yeşil...

Saymakla bitmeyen gözrenkleri var ama bu gece kahverengini anlatmak istiyorum.Neden mi?

Oysa dedim...

'Kahverengi...İsmi olmayan tek renk.Hepsinin birer adı var.Kırmızı,sarı,mavi...Ama o kahvenin rengi.Kahve mi

renge ismini verdi.Renk mi kahveye mis kokusunu...Yani kahverengi gündüzle gecenin,güneşle ayın çocuğu.Ne sarı kadar kurak,ne de siyah kadar öfkeli.Kokusu vardır ya her rengin.Deniz

kokar mesela mavi,yada yeni açan hanımelidir yeşil.Kadın kokusudur pembe.Zira şeytan kırmızıdır ve kadın masum

görünmek adına; bazen beyaz ekler kırmızısına. Ama kahverengi çiğ kahve kokusudur.Topraktır kahve rengi.Hep yağmur

sonrası kokar. Allahın ruhunu üfleyerek seni yarattığı çamurdur.Onunla yoğurur seni hayatta son nefesini verene kadar.

İşte gelince bir gün o vakit,yine seni bağrında kahverengi saklar.'

İşte dediğim gibi,ben bundan sonra iki çift kahverengi göze bakınca toprak kokusunu almak istiyorum.

Baktığım çok göz de olmadı ama her baktığım göz,kahverengi gibi toprak attı çamurlaşmış bedenime.

Ama ben sadece o renge baktığımda toprak kokusundan çok daha fazlasını görmek ve koklamak istiyorum...

Babamında gözleri kahverengiydi,acı kahve kokardı ama,insanı sadece kendine getiren uykusuz bırakan kahve

gibi kokardı işte,sade ve acı.Ondan dolayı anlattım birazda kahverengini,ilk aşık olduğum renkdi sırf babamın göz rengi diye çok sevdim,

kahveyi,ama gün geçti renk zaman aşımına uğradı ve kahveden yavaş yavaş siyaha döndü,artık en sevdiğim renk siyah oldu.

Evet sevin iki çift kahverengi gözleri,çünkü bakınca çok şey anlatıyor sana,kimi kahve iyi hatırlatır,kimi kötü,

benim kahvem hep sade ve acı geldi bu hayatta önüme,çünkü benim hayallerim asıldı o renkte umutlarım can verdi birer birer,

umarım siz o kahveye bakınca kırk yılınızı gömezsiniz çünkü ben kendi ellerimle gömdüm...