Karmaşık Duygular

Senden sonra

canım benim senden bu yana çok şey değişti, çok şey öğrendim, bir insan bir insanı her defasında tek taraflı da olsa karşılıksız çok sevmenin şeklini öğrenebilir mi ?

Bilerek yapılacak işkence değil bu, söyle bana başını koyduğun yastık mı daha şanslı yoksa boylu boyunca uyuduğun yatak mı...

Söyle bana nesin sen , dünyada bana sunulan cehennem mi yoksa aldığın nefes kadar yaşama sevincimmisin. İnan sevgi cümlelerim kabarıyor seni düşünürken, bazen yazmak istemiyorum çünkü bilmiyorsun  bu satırların senin için yazılıdığını ve de anlamayacaksın hiçbir zaman bu satırların gerçek duygularla safça ifade edildiğini.

Ah benim olmayan sevgilim, ah kalbimin kalbine giden yolu bulamadığı çıkmaz sokağım.

Canım çok acıyor, bir can fiziksel olarak darbe yemeden nasıl acır? Ruhumun kalbi derim ya işte o deyimim gerçek.  Çünkü sen ne ruhumun acısı ne bedenimin sızısı ne aklımın karmaşasısın, sen benim kalp yaramsın, ve her zaman kanayacağını biliyorum, tıpkı şey gibi çölde yaşayan develerin acıkınca yediği dikenli bitkileri yiyip ağızları kanayınca hoşuna gidip her defasında yemeye devam etmeleri gibi, bu da bana kendimden tanıdık geldi.  Vazgeçmek öyle pat diye olmuyor, bazen zoruna gitse bile vazgeçtiğin oluyor. İnsan bir yerden sonra taşıyamıyor  çünkü hiçbir şeyi, sevgi bile kurtarmıyor artık, ama bazende bir insan, birine yüzlerce kez veda edipte bir kere bile ayrılamayabiliyormuş. 

Uğruna bir şeyler yaptığınız için pişman ettirmeyecek insanlar için çabalayın, sizin verdiğiniz bütün emekleri görmezden gelen insanlar için değil. Çünkü bir şeye boşa emek verdiğinin farkına varmak kadar kırıcı birşey yok hayatta bakın bu kulak küpesi olur...

Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk birleşiyoruz sessizce.

bazı hisleri tek taraflı yaşadığım için kendime ama en çoğuda sana çok kırgınım...