Karmaşık Duygular

Gidişin

Umutların da siyahı vardır.Hemde öyle koyu ki ortası yok,dengesiz,acı verici,tam mutluluğu buldum derken

birden içine alan.Siyahın tonu yine siyahtır,hiç açık siyah denildiğini duydunuz mu,bence kusursuz bir renk.

Hayaller kurarızya,niye kurarız kursakta kalması için mi,tahmin bile edemeyeceğin insanların tahminine

ihanet etmesi için mi, ne yani şimdi bizim sadece gözümüzde büyütüğümüz kadarıylamıymış,sırf bunları

farkedelim diye mi kursakta zehir olup deliyor yüreğimizi bunca kurulan hayaller.

Hani veda bile etmeden gittin ya,sanki o an acı bedenimde dağılırcasına kanıma karıştı.

Ben sana beni arkanda bırakma dedim.Dünüme anı,yarınıma acı olma dedim.Dinlemedin,dinlemezdin zaten,

çok bilirdin sen ve alışkındın gitmeye, ben sana sevgimi hecelerken,sen bana sırtını ezberlettin,sokakları,

tanıttın.Sonra ne mi oldu hissizleştim,gülemiyorum giderken gülüşlerimi de aldın,çünkü ben seninleyken

gülebildiğimi anladım,yanımda olmanın verdiği huzuru söyleyemiyorum bile,tarifsiz bir his,sonu yok gibi.

Artık kimseye yaptığı yanlışı söylemiyorum,neyi kaybettiği ve neleri kaybedebileceğini de,öylece durup bekliyorum

gidersem de sessizce.Boş boş bakınıyorum vay be ben ne kadar da senmişim,bakışlarımda ki anlam bile senmişsin.

Sanmaki özlemiyorum,elbetteki özlüyorum seni,aklıma kazınmış olan herbir ayrıntını,bilmem kaç hafta oldu benden

gidişin bu yana.Bildiğim tek şey özlediğimdir seni,bak bu gecede özledim seni yarında özleyeceğim belkide bilmiyorum.

Özlemek ölmek değil,sanma ki özlüyorum diye ölüyorum,gitmiş biri için ölmekte doğru değil zaten,gitmiş

çünkü.Benim dünyam seninle sınırlı,inanıyorum ki o ufak dünyamda tekrar karşılaşacağız.Zamanın,mekanın

ne önemi var ki karşılaşacağız biliyorum. Kimbilir belkide ben o günde seni özlüyor olacağım.Yüz yüze bakacağız

belki pişmanlıkla belkide öylece ama bakıcaz ya,en azından onu bıraktın giderken,yüz yüze bakabileceğimiz

bir muhabbet,belkide kendimi böyle kandırıyorum dur.

Karşılaşırsak eğer,olur ya halledemeyiz bazı şeyleri,birçok şeyi de mahvederiz,yinede gitme veda etmeden.

Sizinle sevişen bir insanın aslında kiminle savaştığını bilemezsiniz...

Sizi öperken kimi öldürmeye çalıştığını,sizi severken kimden nefret ettiğini tahmin bile edemezsiniz...

Aşk neydi ya,

bir varmış,bir yokmuş,biri varmış; ama diğeri yok. Biri ''umut'' demiş,diğeri ''unut''!

Biri umut olmuş,diğeri unutulmuş. Rivayet bu ya! Aşk bir varmış,bir yokmuş! Hani derlerya her aşk diğerinin intikamıdır

aslında, ne haklı bir cümle... Senden sonraki acılarım ve yaşamım sanki bir yabancıya ait gibi.

Sonu yokmuş gibi hisettiren ne varsa size sonsuz bir boşluk bırakıcak ,sonrasını söyliyim mi,

yanlızlık içindeki kalabalık,kalabalıklaştıran sa hislerin ve duyguların olucak. Boşkoysana hepsi senden dahamı değerli?