Chapter VIII

972 18 10
                                    

|EIGHT| I SO LOVE THIS DAY!

Czarina Justine's POV

Nalagay ko yung kamay ko sa muhka ko. Lord thank you po at binigyan niyo ko nang ganitong kaibigan! <note the sarcasm> 

Ang sakit sa ulo ng mga kaibigan ko! 

"Hoy umamin nga kayong dalawa!? Nag-drugs ba kayo nung nasa Palawan ako?" tanong ko sa kanila. Ba't ko naman hindi itatanong yan. Eh yung mga tanung nila sakin parang pang-sira lang eh

"Justine wag ka nang magkaila. Aminin mo na kasi samin. Tatanggapin ka pa rin namin wag kang mag-alala" - Gi. 

"Oo nga. Kahit iniwan ka sa ere nang g*gong Max na yun. Andito lang kami tandaan mo yan." sabi sakin ni Yuki habang tinatapik yung likod.....'Iniwan sa ere' parang ganun na nga yung nangyayari ngayon.... Pero hindi yun ang dapat kong isipin eh itong mga kaibigan kong napaka-GREEN nang utak!
 

"Hoy kayong dalawa! Kung anu-ano nanaman pinagsasabi niyo ha!"- Ako.

"Justine! Wag mo na kasing ittanggi! Na may nangyari sa inyo at magiging nanay ka na!" silang dalawa. Thefudge! Ang ingay nang dalawang 'to buti medyo konti na lang yung tao dito sa corridor. Kaya konti lang yung nakatingin. Pero Lord alam ko pong kasalanan 'to pero pwede po ba suntukin ko pa kahit isa lang sa kanilang dalawa. 

"Pwede ba! Kung anu-anong iniisip niyo! Walng nangyari samin. OKAY!?" sabi ko sa kanilang dalawa. Yung muhka nila mula sa ganito --> o_o naging ganito O_O. At dahil na rin may napalakas yung pagkakasabi ayan yung mga tao nakatingin na. Nakakahiya >.<. Susuntukin ko na talaga 'tong   dalwang 'to eh! 

"Woooohhh!! Yun nama pala eh. Kung anu-ano pa tulyo pumasok sa isip namin." sabi ni Yuki. Si Gi naman lumapit kay Yuki tapos may binulong...

"Tss. Wala pala si Max eh ang hinang dumiskarte." Pagkarinig ni Yuki nun tumawa siya  pero yung walang tunog. Tapos lumapit din siya kay Gi tapos may binulong din.

"Oo nga eh silang dalawa lang dun. Tapos anu yun ganun lang? Anong ginawa nila dun nagtitigan?"  Naku 'tong dalawang 'to bubulong na lang yung rinig ko pa. Tsaka isa lang ang masasabi ko nakaka-windang 'tong dalawang 'to! Di ako pwedeng mag-didikit sa kanila kasi nakaka-sira sila nang brain cells.

"Hoy tama na nga yang bulungan na yan. Tara na pumasok na tayo. Male-late na tayo." - Ako. 

"Sabihin mo muna samin kung bakit parang dinaganan nang ten wheleer truck yung muhka mo ngayong araw." sabi ni Gi. Haayy sabi ko na nga ba hindi nila ko palalagpasin hanggang di nila nalalaman yun. Bumuntong hininga ulit ako. Eh ano pa nga bang magagawa ko edi sasabihin ko na sa kanila. >.>

"Oo na ikwe-kwento ko na. Pero pwede wag tayo dito. Sa room ko na lang ikwe-kwento."  Ngumiti naman yung dalawa. Alam niyo yung ngiting nakakatakot ganun! Tama ba talagang sabihin ko sa kanila yun? 

Mr. Casanova's RevengeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon