Bölüm 5 - İtiraf

18 4 0
                                    


Odamda yatağıma yayılmış arkadaşlarımla muhabbet ediyorduk, tabii internetten. Şuan ki tipimi görseler kaçarlardı büyük ihtimal.

Saçlarım dağılmıştı, gözaltlarım çıkmıştı ve pijamalarımlaydım. Ayıcıklı pijamamın şapkasını taktım ve karşıdaki aynadan kendime baktım, saçım daha az dağınık gözüküyordu en azından.

Kapım açıldığında yaklaşık 1 aydır bu duruma alışmış haldr olduğumdan önemsemedim.

"Kahvaltıya geliyosan gel."Sehun suratıma düz bir şekilde bakarak konuştuğunda kafamı onaylarcasına salladım ve burnumu çektim. Sanırım grip oluyordum. Sehun kapıyı açık bırakarak önden yürümeye başladı.

Arkadaşlarıma yemek yiyeceğimi söyledim ve Merdivenlerden inmeye başladım. İnerken hızlı indiğimden ayağım acımıştı.

"Ah ebeni sikeyim."Sehun küfürlerime alışmış olmalıydı.

''Püh püh gençlik bitmiş, terbiyesiz."Dedi Sehun mutfaktan.

Sofraya baktım, iki kutu pizza vardı.

"Kahvaltıyı sen mi hazırladın? Eline sağlık."Dedim alkışladım. Gururlu bir ifade takındı ve gülümsedi.

"Dalga geçiyorsun da kalkıp kendin hazırlasaydın. Tek farkımız sen ya hamburger sipariş ederdin ya da noodle yapardın."

"Bu gidişle vitaminsizlikten öleceğiz."Dedim.

"Neyse boşver hadi yiyelim."Dediğinde yemeye başladık. Bir ay içinde beklemediğim kadar birbirimize alışmıştık. Hala bazen sinir oluyordum ama nefret etmiyordum. Aslında hiç bir zaman tam anlamıyla nefret etmemiştim sanırım.

"Hey, yarınki basket maçının provasına geleceksin değil mi?"Dedim. Okulun basketbol takımında bende vardım. Kızlar için ayrı bir takım olmadığında
n erkeklerle beraber oynuyordum. Takımın hepsiyle arkadaş olduğumdan alınmam zor olmamıştı, ilk karşı çıkmışlardı ama sonra kabul etmişlerdi.

"Evet."Sehun da basketbol takımındaydı. Sorumun ardından sessizlik oldu. Sessizlikten rahatsız olduğumdan saçma sapan konular bulmayı seviyordum.

"Hişşt tipsiz alıyım mı seni."Deyip güldüğümde kafam güzelmiş gibi bana baktı.

"Cidden gün geçtikçe salaklaşıyorsun. Göz doktoruna da bir git istersen."Deyip göz kırptı. Gözlerimi devirdim.

Telefonumdan gelen bildirim sesiyle pizzamı yerken bir yandan telefonumu açtım. Taehyung mesaj atmıştı.

Amksala: gelsene hadi.

Yemek yiyom yazacakken sehun yükselip ekranıma baktı ve telefonumu elimden aldı.

"Ya ver şunu!"

"Sofrada telefonla oynanmaz. Ayıp ayıp."dedi ve bir şeyler yazıp masaya koydu ve kendi telefonunu çıkarıp oynamaya başladı. Telefonuma uzanmaya çalışırken elini elimin üstüne koydu. Yüzüne baktığımda göz göze geldik, garip bir şekilde bakıyordu.

"Yaa ver şunu."Dediğimde elini çekti ve gözlerini kaçırdı. Yanakları hafif kızarmıştı, onu öyle gördüğümde aklıma gelen tatlı olduğu düşüncesiyle ben de yanaklarımın yandığını hissettim.

Telefonumu aldım ve pizzamı da yemeye devam ettim.

"Hey bırak şunu."Dedi.

"Ama sen oynuyorsun, hem sana ne ya?"

"Benim evim benim kurallarım."Dedi ve sırıttı. Oflayarak telefonu masaya bıraktım. Dolapta pasta olacaktı. Sehunla aynı evde olmasak aslında hayallerimin evi buydu sanırım. Telefonu masaya bırakmaktan vazgeçtim ve cebime koydum.

Chance - Oh SehunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin