*lumipas ang ilang araw at napasagot na ni con si yuri*
Ngunit sa pag sagot ni yuri kay con. May hindi nangyaring maganda nawalan ng malay si yuri at dali dali itong itinakbo ni con sa hospital. Tinawagan na din ni con ang nanay ni yuri.
Habang nasa emergency room si yuri nag usap ang nanay ni yuri at si con.
Mommy ni yuri: anong nangyari sa kanya con?
Con: hindi ko po alam tita basta po ang saya saya naming tas bigla nalang siyang nahimatay.
Mommy ni yuri: alam mo ba con na hindi siya pwdeng maging sobrang saya?
Con: teka tita bakit po?
Mommy ni yuri: may sakit siya.
Con: teka tita wala siyang nabangit sakin na may sakit siya.
Mommy ni Yuri: heart failure yung sakit niya hindi siya pwdeng maging over emotional.
Con: *hindi nakapag salita tumulo nalang ang luha niya sa nalaman*. Kelan pa tita bat hindi niya sinabi sakin?
Mommy ni Yuri: hanggang dec nalang siya ika 1 year niya yon sabi ng doctor.
Con: teka tita hindi pwde papakasalan ko pa po ang anak niyo. Ano po baa ng pwdeng gawin para mabuhay pa si yuri?
Mommy ni Yuri: kelangan niya ng donor ng heart.
Con: ako tita willing akong ibigay ang puso ko para sa taong mahal ko.
Mommy ni yuri: con wag kang mag sabi ng ganyan. Mag isip isip ka.
Con: hindi po tita buo na ang desisyon ko tita.
Mommy ni yuri: tumigil ka con hindi magandang biro yan.
Con: tita hindi po ako nag bibiro gusto ko po talaga mabuhay ang anak niyo tita mahal na mahal ko si yuri.
*nacut ang usapan ni con at mommy ni yuri* *dumating ang doctor*
Mommy ni yuri: doc kamusta ang anak ko?
Doc: medyo mabuti na ang kondisyon niya pero misis mas mabuti na maaga siyang maoperahan. Bumabara na ang iba sa kanyang ugat na maaring hindi na mag patibok ng kanyang puso.
Con: doc ako willing ako mag donate ng puso para sa kanya gawin ninyo ang lahat para lang mabuhay siya.
*nung nag karoon na ng malay si yuri kinausap siya ni con*
Con: mahal mag pakatatag ka mabubuhay kadin. Pumayag ka na mag paopera ha? Lakas mo ang loob mo papakasalan pa kita. *hinawakan ang kamay ni yuri at nilagay ito sa mukha niya*
Yuri: *hindi makapag salita umiiyak lang*
After the day.
Doc: ano con handa ka na ba sa operasyon mo?
Con: opo doc handa na po ako.
Kinausap ni con ang mommy ni yuri.
Con: tita kayo na pong bahala kay yuri pag nabuhay siya.
Mommy ni con: oo makakaasa ka con akong bahala salamat con.
Tinawag na ni doc si con.
*habang nasa emergency room si con, nag request siya sa doctor na puntahan si yuri bago siya operahan* para daw makapag paalam siya bago siya umalis.
Pinaliwanag ng doctor ang magiging proseso ng operasyon ni con malabo siyang mabuhay.
*nung isinagawa na ang operasyon ni con*
After that day. Unti unti ng nag laho si con.
Isinagawa naman ang operasyon para kay yuri. Habang pinag lalamayan na si con.
Lumipas ang limang araw ng wala na si con laking pasalamat ng mommy ni yuri kay con.
*nung mag kamalay na si yuri*
Yuri: ma nasan si con?
Mom: anak wala na siya.
Yuri: mom wag kang mag joke.
Mom: siya ang nag ligtas sayo yuri. Kapalit nito ang buhay niya.
Yuri: ano mom. *naiyak na lang si yuri* hindi yan totoo ma bawiin mo sinabi mo nangako siya sakin na papakasalan niya pako.
Mom: tinry kong pigilan si con pero ang palagi niyang isinasagot sakin "tita mahal ko po si yuri kaya siya nalang po dapat ang mabuhay".
Walang nagawa si yuri kung hindi umiyak. Hindi niya tangap ang pag kawala ni con. Lumipas ang mga araw after ng recovery ni yuri. Pumunta ito sa puntod ni con.
Yuri: mahal ang daya daya mo naman pano kita papakasalan niyan hindi mo na masusuot yung barong na pinapangarap mong isuot sa kasal natin.
Nilagyan niya ito ng mga bulaklak. At lumipas ang mga araw na palagi niya ng dinalawa si con sa puntod. Natangap niya na lahat ng sakit akala niya ito na ang pinakamasayang araw na gumising siya ng wala na siyang sakit pero nag kamali siya.
"kung ikaw si con gagawin mo din ba ang ginawa niya para sa taong mahal mo?"
