Set Aşkım (MirBor +18)

Mağlubiyet +18

+18 VAR SONLARDA, BEN UYARIMI YAPAYIM DA İSTEMEYEN OKUMASIN, LÜTFEN OKUDUYSANIZ OY VERİN YORUM YAPIN VE KÜTÜPHANENİZE EKLEYİN, BİRDE PAYLAŞMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN DAHA ÇOK KİŞİNİN GÖRÜP OKUMASINI SAĞLAYALIM, KOCAMAN BİR AİLE OLALIM! BU ARADA SINIR: 150 OKUNMAYA VARSIN YENİ BÖLÜM GELECEK HER ŞEY SİZİN ELİNİZDE.

"Miray!"

Panik bir halde arkama dönüp 32 dişiyle bana bakıp sırıtan Boran'a bakmıştım. 

"Boran! Ah, aklım gitti! Uyuz seni!"

"İş arkadaşına çok ayıp olmuyor mu Miray Daner hiç yakıştıramadım."

"İş arkadaşım benim ödümü koparırsa ayıp olmaz Boran Kuzum."

Çok yakın arkadaştık biz, işlerini severek yapan iki iş dostu. Nedense bu arkadaş, dost kelimeleri beni tuhaf bir şekilde hüzünlendiriyordu. Sebebini bilmiyordum ama elbet bir gün çözecektim. Kolunu omzuma attı ve sırıttı, sahnelerimizin çekilmesine az kalmıştı prova alıyorduk.

"Boran kolunu çeksene, eşarbımı bozuyorsun."

"Miray sen ne çirkef bir kızsın, bir kere de çemkirme!"

Senaryo gereği öpüşmemiz gerekiyordu, bu ilk öpüşme sahnemiz değildi ama nedense çok tuhaf ve heyecanlı hissediyordum kendimi.

"3,2,1 Kayıt!"

Sesiyle başlamıştık sahneyi çekmeye, tam öpüşme sahnesine gelmiştik aslında çok ateşli aman aman bir öpücük olmasına gerek yoktu. Fakat biz çok alevli bir şekilde öpüşmüştük adeta kendimizden geçmiştik, sanki ruhum bedenimi terk etmiş gibi hissediyordum. 

"Kestik!"

Sesiyle kendime geldim, ve ikimizde geri çekildik. Boran gayet rahat takılıyordu, ben ise kıpkırmızı yanaklarım ile etrafı boş boş süzüyordum.

"Miray sen iyi misin? Yanakların kıpkırmızı olmuş ateşin falan mı var?"

Deyip elini anlıma koydu.

"Onun ateşi başka bir şeyden de neyse."

Dedi Pınar ve kıkırdadı ona kaş göz işareti yapıyordum.

"Yok bir şeyim, iyiyim ben takma kafana. Pınar sen benimle biraz gelsene."

Onu kolundan tutup çekiştirdim o ise hala kıkırdıyordu.

"Şu haline bak Miray, kıpkırmızı olmuşsun! Pardon unutmuşum öpücüğünüz o kadar alevliydi ki bizim bile izlerken ateşimiz çıktı."

"Bak hala gülüyor!"

Deyip cimcik atmayı ihmal etmedim tabi. 

"Boran ile benim aramda öyle bir şey olmaz, olamaz. Hem o beni kız kardeşi olarak görüyor, o gözle bakmıyor bana."

"Demek ki bakmasını istiyorsun, bu kadar hüzünlü bir şekilde söylediğine göre. Miray ben senin kardeşin gibi değil miyim?"

"Ne alakası var? Öylesin tabi."

"Saklayacak bir şeyin yok, anlatabilirsin bana her şeyi çekinme."

"Pınar bende bilmiyorum ki, bir çözebilsem kendimi. Ben kendimi bir anlasam sana da anlatacağım. Ama bilmiyorum aklım, kalbim, ruhum çok karışık."

Sarıldı bana.

"Senin Kubilay ile sahnen yok muydu?"

"Haklısın, gideyim ben. Sende üzme kendini tamam mı?"

Kafamı tamam anlamında salladım, gülümseyip gitti. Boranın geldiğini gördüm boğazımı temizleyip ona döndüm.

"Küçük hanım?"