Bölüm 3 – Keşif Uçuşu
Dalgalı denizin hışırtısı açık penceremden içeri geliyordu. Deniz kıyısındaki evimdeki rahat yatağımdan kalktığımda elimizi yüzümü yıkıyarak hayatımda ilk defa kendime hazırladığım kahvaltıyı yemeye başlamışken birden saat alarmleri çalmaya başladı kafamın içinde . Lanet olası alarmler durmadan çalıyordu ve durmak bilmiyorlardı . Acaba yeni hayatıma alışırken delirmişmiydim. Evde hiç saat yoktu , eski hayatımdaki problemlerim yüzünden saat almamış hatta hediye saatleri bile çöpe atmıştım . Ama saatler susmak bilmiyordu ve sonunda acı gerçekle karşı karşıya kaldım…
Her şey bir rüyadan ibaretti. Lanet olası alarm gine güzel uykumu bölmüştü ama sonu yine sert yumruk darbem olmuştu. Alarmla hesaplaşmam bittikten sonra elimizi yüzümü yıkadım ve üstümü giydim apartmanın karşısındaki starbucks’dan aldığım kahvemle evime gelirken posta kutumdan son görevimin dosyasını aldım ve asansöre bindim .
Şimdi karşımda dünkü dağınık adamdan çok geleceğini düşünen mutlu bir adam vardı . Kahvemden bir yudum aldıktan sonra evime girerek dosyayı okumaya başladım.
Tori-shima adası japonyaya yakın balıkçılıkla geçinen bir adaydı. Adanın geçimine balıkçılık şirketi ile yardımı büyük olan çeteye bu yüzden büyük bir saygı ve sevgi vardı. Ve adanın ortasında kafamı sürekli kurcalayan kaleleri vardı. Bunları öğrendikten sonra bir keşif uçusu yapmam gerektiğini anladım ve DHC-6 Twin Otter model deniz uçağım aklıma gelmişti. Uzun süredir kullanmamıştım ama özlemiştim uçmayı bu yüzden hemen hazırlıklarımı yaparak gazetec i kimliğimle birlikte uçağıma atlayıp keşif için adaya gittim.
Ve dosyada bağlantım ile buluşmam gereken kafeye geçip biraz dinlenmek için gözlerimi kapattım. Bağlantım beni dürttüğünde gözlerimi açtım ve aman tanrım …
Beyaz teni, uzun saçları ve güzel fiziğiyle karşımda çok güzel bir kadın duruyordu. Birden karşıma oturarak anlatmaya başladı …
‘ Merhaba yabancı, Benim adım Akeno ve bağlantın benim. Bu adada sana yardımcı olacağım nokta seni kaleye götürücem ve bırakıcam akşam 6’da geri alırım peki saatin var mı ?
‘ Hayır, saatlerden nefret ederim. ‘
‘ Söylenmişti , al bunu senin için aldım akşam 6 unutma ve geç kalma ‘ dedikten sonra kalktı ve takip etmemi gerektiren işareti ile arabasına götürdü ve merkeze doğru sürmeye başladı.
‘ Söylesene neden yardım ediyorsun ? ‘
‘ Biliyorum buradaki halkın çeteyi sevdiğini sanıyorsun ama bu sadeceden korkudan ibaret onlar bizi maşa olarak kullanıyorlar.Bu yüzden senin yardım edebileceğini düşünüyorum bu yüzden sana yardım ediyorum. ’
Dedikten sonra sustu ve bir daha konuşmadık .
Yaklaşık 20 dakika sonra geldik dedi ve arabadan indim. Akeno uzaklaştıktan sonra döndüm ve kale denen şeye bir baktım ve o an neden kale dediklerini anlayıp şaşırmaktan kendimi alıkoyamadım
Yok artık …
