Kirayı ikna etmenin verdiği huzurla birlikte Kira’nın küçük oyuncağında bir sonraki dost için L.A.’ye gidiyorduk. Kiradaki tedirgin hal beni de rahatsız etmiyor değildi. Daha fazla sabır edemediği noktaya geldiğinde döndü ve içini dökmeye başladı;
‘’ Dostum, eskiden liderimizdin ve bizim için çok şey yaptın ve bunlar için teşekkürler ama bilmelisin ki artık dostlardan kimse seni lider olarak görmüyor artık bizim için sıradan bir insan haline geldin. Bizi yüz üstü bırakıp gittiğin gün, hiçbir şey söylemeden kaçıp gittiğin gün bizim için bitmiş oldun. Yani demek istiyorum ki bence vazgeçmelisin ben merakımdan geldim ama dostların geri kalanı seni dinlemeyecektir.’’
Kokpitin arkasındaki yumuşak pofuduk yastığımdan başımı kaldırıp garip bakışlarla Kira’yı süzdüm. Gerçekten böyle bir konuşmayı yapmıştı. O sakin bir adamdı hiçbir zaman böyle konuşmaz takımla birlikte hareket ederdi. Sanırım taktımın bozulması ondan büyük etki oluşturmuştu. Durumun bu hale geldiğini görünce doğruldum;
‘’Sakin ol. Sadece en hızlı biçimde tüm takımı toplayacağım ve konuşacağız eğer ki anlattıklarımdan sonra bana yardım etmek istemeyen olursa çekip gider. Sonuçta bu görev terk edemeyeceğim bir görev ve bunun için yetenekli insanlara ihtiyacım var.’’
‘’Peki görev hakkında şu an bilgi veremez misin? ‘’
‘’ Üzgünüm Kira. Herkes bir aradayken konuşmayı tercih ederim.’’
‘’ Nasıl istersen. ‘’
Bu kısa ama yararlı sohbetin ardından Kira uçuşa odaklandı ve bende kafamı pofuduk yastığa gömdüm ve bir sonraki dostu düşünmeye başladım.
Adı Chris idi. 1.80 boyunda, kaslı vücudu olan bir dev sayılırdı. Takıma katılmadan önce vücut geliştirme çalıştırıcılığı yaptığı için oldukça kaslı bir vücudu vardı ve karma dövüş sanatlarında oldukça usta bir sporcuydu. Dostları topladığım zamanlar L.A.’yede bir süre kalmam gerekliydi ve formumu korumak için onun spor salonuna giderdim. Aradan zaman geçtikçe dost olduk ve bana silahını gösterdi. İşte o zaman onu takıma almam gerektiğini fark ettim. Onları yüz üstü bıraktığımı için Kira gibi onunda üstüme saldıracağından korkmuyor değildim ama madem bir iş yapmıştım sonuçlarına katlanmalıydım. Bu kadar beyin fırtınasından sonra biraz kestirmenin zamanıydı ve yavaşça gözlerimi yumdum.
‘’Hey, uyan geldik hadi ama …’’
Gözlerime açtığımda Kira’nın sinirli bakışlarıyla karşılaştım. Lanet olası aynı alarmım gibi başımda durmadan uyanmam için zırvalıyordu. Neyse ki böyle olacağını bildiğimden kendimi az da olsa hazırlamıştım. Kalktım ve dışarı baktım. Hava güneşliydi.Ve ben Chris ‘i bulmak için gidebilmeğimiz bir tek yer vardı.
DOSTLAR DÖVÜŞ KULÜBÜ
‘’ Hadi ama şaka yapıyor olmalısın ‘’ dedi Kira.
Evet, her ne kadar saçma olsa da Chris böyle şeylere önem verirdi.
Kapıdan içeri girdiğimizde bir çok insan spor aletlerinde vücutlarını geliştiriyorlardı. Hafif çelimsiz 18 19 yaşlarında görünen bir çocuğu çektim ve
‘’ Chris hala burada mı çalışıyor ‘’ dedim.
‘’ Sen şaka mısın dostum Chris buranın sahibi’’ dedikten sonra toz oldu.
En son buraya geldiğimde Chris burada sadece çalıştırıcıydı. Demek ki artık buranın sahibi olmuştu.
Karşıya baktığım bir odanın kapısının üstünde Chris’in adı yazıyordu. Yavaşça kapıyı açtım ve içeri baktım loş odada ahşap masasının ardında bir dev elindeki deagle’ı temizliyordu. Lanet olası takım hepsi benim özentim Deagle kullanırlardı. Başka bir silah bilmezler miydi?
Bu iş dönünce baba yadigârı Ruger’ımı kullanacaktım. Silahının temizliğini bitiren dev bitirme işlemini tamamladıktan sonra kafayı kaldırdı. Gözleri beni fark ettiği anda silahının horozunu çeker çekmez üstüme doğrulttu.
‘’ Seni lanet olası. Demek buraya gelecek kadar cesaretliydin tam da liderden bekleneceği gibi. Lider mi dedim pardon bir tavuk diyecektim.’’
‘’ Hey Chris sakin ol . Bir şey konuşmak için geldim Hey Kira yardım etmelisin.’’
‘’ Kira mı? Hadi ama bu kadar korkak olacağını tahmin etmezdim. Kira seni asla affetmez.’’
‘’ Selam Chris.’’
‘’ Kira ! ‘’
‘’ Evet dostum hayal kırıklığı ve şaşkınlığını anlıyorum ama geçmişte olan her şeyin doğruluğunu anlamak için bu adamla bir görevliğine anlaşmamız gerek süremiz kısıtlı tüm takım toplanınca her şeyi anlatacak şimdi lütfen sadece gel. ‘’
‘’ Tamam, ama geleneklerimiz…’’
Yine şu saçma laf anlatma geleneği yüzünden kavga edecektim bu göreve adam toplamak neden bu kadar zor olmuştu ki…
Yavaşça doğruldum Chris’in gittiği yöne bakılırsa ringde dövüşecektik o iyi dövüşürdü.
Hadi ama kimi kandırıyordum o her dövüş sanatında ustaydı.
Çıktık ringe, eldivenleri giydik ve dövüş başladı.
Chris üstüme geldi bir sağ kroşe, bir sol kroşe derken ağzımı yüzümü kırmaya yeminli gibi vuruyordu. Geçmişin acısını çıkarıyordu sanırım bir süre vurmasına izin verdikten sonra Snatch filmindeki efsane sahneyi hatırladım ve hamle yapmasını bekledim. Gerildi yumruğunu savurduğunda geri çekildim ve yalpaladığında Brad Pitt tarzı geçirdim yumrukla yere yığdım. Etraftakilerin şaşkın bakışlarına alışmıştım. O sahneden tek farkı ben bayıltmak için vurmuştum. Chris’i sırtladığımız gibi uçağa götürdük ve diğer mekâna doğru yol almaya başladık…
Yaz tatiline girdiğimizden dolayı ayrıldık ve kitaba bir süre ara vermiştik yeni bölümü bu gün yazma imkânı bulduk ve yazdık. Beklettiğimiz için üzgünüz. Umarım beğenirsiniz :D
