Bölüm 5 Dostlarla Buluşma Zamanı
Haddinden fazla hızlı giden arabanın deri koltuğuna kafamı yaslayıp kestirirken, kafamın içinde tilkiler dolaşıyordu. Acaba kalede gördüklerim konusunda düşündüklerim doğru muydu? Eğer düşündüğüm şeyler olacaksa yardıma ihtiyacım vardı. Bu görevi tek başıma bitiremezdim ama sadece benim çıkarım olan bir görevde kimden yardım isteyebilirdim ki...
Kale dediğimiz yapı oldukça büyük bir yapı olmanın yanı sıra aşırı güvenlik önlemleri alınabilinecek şekilde tasarlanmıştı. Yan yana sıralanmış düzenli kurşungeçirmez metalle kaplanmış evler ortadaki evi çevrelemişti. Ortada ise 2 katlı bir bina durmaktaydı. Onun ise her tarafı metallerle kaplıydı. Bir an tank mermilerini geçirebiliyor mu diye düşünmedim değil. Ve bu güvenlik ağının yanında yemekhane, fırın vs. gibi yapılar vardı. En son yapı ise garaj idi sanırım. İçerisinde bir Ford Mustang bekliyordu.
Böle bir yapıya girmek ve içerden bir rehine kurtarmak için elbette yardıma ihtiyacım vardı. Ama dediğim gibi bunun için kimden yardım isteyebilirdim ki ve o an aklıma onlar geldi. Dostlar, yıllardır görüşmediğim yüz üstü bıraktığım dostlar. Onlar benim önceki ve ilk ekibim idi gittiğim her yerden en güvenilir ve en yetenekli insanları toplayıp bir takım kurmuştum ve adımız Dostlar idi. Ama şefin hayatımı avuç içine almasından sonra yeni bir iş yeri bulup onlardan kaçtım çünkü dostlar benim ailemdi. Onlara değer veriyordum. Zarar gelmesine göz yumamazdım. Böyle olduktan sonra şu an onlara ulaşmam gerektiği gerçeği canımı sıkmıştı çünkü handa bu işi yapabilecek bir takım yoktu o yüzden dostları çağırmam gerekliydi bunu düşündükten sonra gözlerimi açtım ve arabada yalnızdım. Akeno nereye gitmişti acaba? Arabadan indim ve geldiğimizi fark ettim deniz uçağım karşımda duruyordu. Akeno ise denize dalmış öylece ileri bakıyordu. Yanına gidip elimi sırtına koydum ve dönüp gözümün içine bakmaya başladı. Sanırım o an anlamıştım ona karşı bir şeyler hissediyordum ama bunu şu an düşünemezdim çünkü şu görevi bitirmeli ve hayatımı düzene sokmalıydım o yüzden Akeno'ya durumu anlatmam gerekti yoksa kalbi kırılabilirdi.
' Akeno konuşmalıyız '
' Açıklamana gerek yok. Sadece git ve görevini tamamla burada seni bekliyor olacağım.'
Dedikten sonra sıcak ve narin dudaklarını dudaklarıma bastırdı ve bana sıkı sıkı sarıldı. Ardından üzgün bir halde uçağa döndüm ve son kez Akeno'ya bakıp uçağı havalandırdım. Belli bir yüksekliğe gelince otomatik pilota alıp yan koltuktaki telefonu elime aldım ve şefin telefonunu tuşladım. Açtı ve konuşmaya başladı;
'Alo...'
' Merhaba şef '
'Hey, Merhaba keşif nasıl gitti'
' İyi şef ama bir problem var '
' Nedir? '
'Kale sandığımdan daha güvenli bir yer bu yüzden tek başıma yapamam bu işi '
' Ama daha yetenekli biri yok biliyorsun? '
' Yapamam demedim tek başıma yapamam dedim bu yüzden eski ekibimi toplamam gerek '
' Senin bir ekibin mi vardı? '
' Evet, ama sen hayatımı mahvetmeden önce onlardan kaçtım. '
' Demek seninde değer verdiğin şeyler varmış. '
' Neyse böyle şeyler seni ilgilendirmez. Sonuç olarak onları toplayıp bu işi yaparım ama bir şartım var. '
' Nedir? '
' Onlara dokunmayacaksın ve hiçbir şekilde rahatsız edilmeyecekler. Görevi halledip evlerine geri gidecekler.
' Tamam, nasıl istersen onlara dokunmayacağım istediğin gibi olsun. Peki, patronun haberi var mı? '
' Aslına bakarsan ona söylersen bu iş suya düşer gibi '
' Neden '
' Çünkü ben dostlardan ayrılmadan önce en iyisi bizdik ve han hep 2. Plandaydı ve bu yüzden patron dostlardan nefret eder. '
' Peki, sen nasıl girdin han'a '
' Dostlara karışmaması karşılığında liderleri onun için çalışacaktı '
' Seni tanımasaydım iyi biri olduğunu düşünürdüm. '
' Belki de tanımıyorsundur ve gerekeni yapacağım yeter ki çeneni kapalı tut ve dostlardan uzak dur ' dedikten sonra telefonu kapatıp yan koltuğun üstüne attım ve oldukça yakında olan ilk dostun mekânına doğru yol almaya başladım.
Dostlarla buluşma mekânıydı ve ilk mekân...
--------
Öncelikle bizi okuyan herkesten özür dileriz. Yurt öğrencisi olmanın verdiği zekâyla birleştirdiğimiz hafta sonlarıyla meydana gelen 9 günlük tatilde 2 ortak olarak ayrı kaldık ve kitap yazamadık bu 9 günlük tatilin 6 günü ailemle ilgilendikten sonra 6. Gününde yurda geldim ve akşamı yeni bölümü yazdım. Bu kadar süre beklettiğimiz için üzgünüz umarız bu bölümü beğenirsiniz... J
