"เราต้องออกไป" แซ็คตะโกนบอกสู้เสียงกรีดร้องของคนข้างนอก
"ยังไง" ผมตะโกนกลับไป
เขามองซ้ายขวา "ตามมา" เขาบอก แล้วเดินนำผมไปที่ที่มีไฟน้อยที่สุด จากนั้นเขาก็เริ่มวิ่ง
แซ็คนำหน้าเราทั้งสองไปยังประตูบานใหญ่บานหนึ่ง เข้าสู่ห้องโถงใหญ่ที่พวกเราถูกจับได้
ความเจ็บปวดท้วมท้นเข้าใส่ผมอย่างโหดร้าย เหมือนกับว่าผมวิ่งเข้าหาไฟแทนที่จะหลบเลี่ยงพวกมัน แขนผมเริ่มดำจากการที่โดนไฟไหม้ ปอดเหมือนจะระเบิดได้ทุกเมื่อ ควันล่องลอยเข้าในจมูกและปากของผมไม่หยุดหย่อน ยในตัวผมเหมือนมีทะเลทรายสะฮารา ขนาดใหญ่อยู่ข้างใน
ผมยังคงวิ่งตามแซ็คไปเรื่อยๆ พยายามไม่ให้คลาดกับเขา แซ็คยังคงหันมาดูว่าผมยังตามเขาไปอยู่หรือเปล่า
และแล้วเราก็ออกมาจากตัวของปราสาท เข้าสู่สวนขนาดใหญ่ ท้องฟ้าเป็นสีส้มแดง พระอาทิตย์อยู่ตรงขอบฟ้าพอดี พุ่มไม้วางเป็นทางสวยงาม แต่ผมไม่มีเวลามาชื่นชมความสามารถของคนทำสวนตอนนี้
ผมเริ่มมองไม่เห็น ดวงตาพร่ามัวไปหมด ปอดขยายขึ้นลงอย่างรวดเร็ว พยายามสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าไปให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ต่อให้เราออกมาได้แล้ว ไฟก็ยังอยู่ข้างหลังเรานี่เอง หญ้าตรงนี้ยังคงเปียกอยู่ ผมหวังว่ามันจะไม่ลามมาถึงพวกเรา
และทันใดนั้น ก่อนที่ผมจะได้ทันรับรู้อะไรอีก ใบหน้าของผมก็ลงไปแนบบนพื้นหญ้า
. . .
ผมสะดุ้งตื่น ตอนนี้ทั้งตัวผมเต็มไปด้วยน้ำ ผมสบถออกมาเบาๆแล้วพยายามลืมตาขึ้นมอง แซ็คยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมถังไม้อยู่ในมือ เมื่อเขาเห็นผมขยับตัว ก็วิ่งเข้ามากอดทันที
และก่อนที่ผมจะทันได้กอดเขากลับ แซ็คก็ผละตัวออกไป
"พระเจ้า! ฉันนึกว่านายจะตายแล้วเสียอีก" เขาพูดขณะที่ยังคงหายใจหอบ
YOU ARE READING
The Brothers Wilder
Fantasyพี่น้องไวล์เดอร์ กับสัญลักษณ์แปลกประหลาด ที่พรากทุกอย่างไปจากพวกเขา แล้วพวกเด็กๆยังต้องเข้ามาพัวพันกับเวทย์มนตร์และสงครามครั้งใหญ่ที่จะเปลี่ยนชะตาของพวกเขา และโลกใบนี้ไป...ตลอดกาล (นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก(ที่เอาลงเผยแพร่)ของไรท์นะคะ ถ้ามีข้อบกพร...