~ 16 ~ The Town

83 7 6
                                    

"เราต้องออกไป" แซ็คตะโกนบอกสู้เสียงกรีดร้องของคนข้างนอก

"ยังไง" ผมตะโกนกลับไป

เขามองซ้ายขวา "ตามมา" เขาบอก แล้วเดินนำผมไปที่ที่มีไฟน้อยที่สุด จากนั้นเขาก็เริ่มวิ่ง

แซ็คนำหน้าเราทั้งสองไปยังประตูบานใหญ่บานหนึ่ง เข้าสู่ห้องโถงใหญ่ที่พวกเราถูกจับได้

ความเจ็บปวดท้วมท้นเข้าใส่ผมอย่างโหดร้าย เหมือนกับว่าผมวิ่งเข้าหาไฟแทนที่จะหลบเลี่ยงพวกมัน แขนผมเริ่มดำจากการที่โดนไฟไหม้ ปอดเหมือนจะระเบิดได้ทุกเมื่อ ควันล่องลอยเข้าในจมูกและปากของผมไม่หยุดหย่อน ยในตัวผมเหมือนมีทะเลทรายสะฮารา ขนาดใหญ่อยู่ข้างใน

ผมยังคงวิ่งตามแซ็คไปเรื่อยๆ พยายามไม่ให้คลาดกับเขา แซ็คยังคงหันมาดูว่าผมยังตามเขาไปอยู่หรือเปล่า

และแล้วเราก็ออกมาจากตัวของปราสาท เข้าสู่สวนขนาดใหญ่ ท้องฟ้าเป็นสีส้มแดง พระอาทิตย์อยู่ตรงขอบฟ้าพอดี พุ่มไม้วางเป็นทางสวยงาม แต่ผมไม่มีเวลามาชื่นชมความสามารถของคนทำสวนตอนนี้

ผมเริ่มมองไม่เห็น ดวงตาพร่ามัวไปหมด ปอดขยายขึ้นลงอย่างรวดเร็ว พยายามสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าไปให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ต่อให้เราออกมาได้แล้ว ไฟก็ยังอยู่ข้างหลังเรานี่เอง หญ้าตรงนี้ยังคงเปียกอยู่ ผมหวังว่ามันจะไม่ลามมาถึงพวกเรา

และทันใดนั้น ก่อนที่ผมจะได้ทันรับรู้อะไรอีก ใบหน้าของผมก็ลงไปแนบบนพื้นหญ้า

. . .

ผมสะดุ้งตื่น ตอนนี้ทั้งตัวผมเต็มไปด้วยน้ำ ผมสบถออกมาเบาๆแล้วพยายามลืมตาขึ้นมอง แซ็คยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมถังไม้อยู่ในมือ เมื่อเขาเห็นผมขยับตัว ก็วิ่งเข้ามากอดทันที

และก่อนที่ผมจะทันได้กอดเขากลับ แซ็คก็ผละตัวออกไป

"พระเจ้า! ฉันนึกว่านายจะตายแล้วเสียอีก" เขาพูดขณะที่ยังคงหายใจหอบ

The Brothers WilderWhere stories live. Discover now