[Book 1]MAGICUS ACADEMY✔COMPLETED✔

♡♡Chapter 19♡♡

♡JAKE♡

Hindi ako mapakali sa kina uupuan ko habang pinapanood kong makipaglaban si Kiara sa bwisit na lalaking iyon. Hindi ko hahayaang mapasakanya si Kiara, o kahit na kanino man.

The first time i saw her in our class, i promised to myself that i will protect her. Kahit na kalabanin ko ang mga Alpha, i don't care, i want to be by her side.

We're now walking pabalik sa kabilang bundok at gumawa ng portal. Off limits kasi ang isang bundok, so hindi kami maaring gumawa ng portal duon at hindi kakayanin ng teleportation.

Nakuha namin ang Aero crystal at ipinagkatiwala ito kay Kiara mismo. Sinabi saamin ng pinuno ng tribong iyon na maaaring may hindi magandang mangyari kapag iba ang humawak nito. It must be Kiara since siya ang pinagbigyan nito.

Napagpasyahan naming huminto na muna dahil pagod na kaming maglakad, nagtayo kami ng tent dahil pagabi narin, ang oras sa lugar nato ay napaka bilis. I saw Kiara sitting alone kaya lumapit ako sa kanya at tumabi.

"Want sandwich? I made it." alok niya sakin. Kinuha ko naman ito, minsan lang kasi siya gumawa ng sandwich, and it's delicious.

"Thanks" i said. She smiled and that give me butterflies. It is so gay but fvcking real. Kahit na walang emosyon ang mata, anlakas ng impact niya sakin.

How i wish, we could be better than this.

♡KIARA♡

Nandito na kami ngayon sa kung saan kami pinunta ng portal. Mr. Hogans created a portal at pumasok kami dun. I felt a bit dizzy pero ng makaapak na kami sa lupa ng Ishyros ay nawala rin ito. How i missed this fresh air.

"Oh gosh!!! Thank god we're here." sabi ni Jia at lumuhod pa sa damo ng Academy.

"Stop that Jia, you look like a goat wanting to eat that grass." Jenny blurted out and some of the boys laugh.

"Whatever Jenny, atleast i appreciate what i have and not for what i had." Jia said and glance at Hermes.

"Shut up..."

"Yeah yeah yeah whatever."

Bago pa sila mag-away ng tuluyan, napagpasyahan naming dumaretso sa cafeteria, samantalang si Mr. Hogans naman ay sa HMOffice nag punta, kailangan niya raw magreport ng mga nangyari sa misyon namin..

Oras ng klase ngayon kaya walang ibang studyante sa caf. Maliban samin, we ordered as many as we can, nakakagutom kaya.

Natapos kami sa pagkain, so we decided to go to our house pero sa ibang lugar ako nagpunta. A place where i can relax and forget the pain. Pain of being an orphan. I don't know kung buhay pa ang mga magulang ko, but it is better this way kaysa umasa at masaktan lang ako sa huli.

Maraming nangyari at nabago sa buhay ko simula nung pumasok ako sa skwelahan nato, natuto akobg makipag usap sa iba, natuto akong magtiwala at natuto akong maging matatag. Hindi sa lahat ng oras, kailangan kong dumipende sa kapangyarihan ko, kailangan ko rin gamitin ang sariling lakas ko and thanks to my physical strength, hindi ako mahihirapan.

"Mom, Dad. I miss you. Kung buhay pa kayo sana makita ko na kayo."

*-

Pagkatapos kong tumambay sa garden, bumalik na ako sa house at nagkulong sa kwarto ko, hindi narin ako kumain ng dinner, kahit na kinakalampag nila ang pintuan ko, hindi ko sila pinagbubuksan. I made my door frozen kaya kahit na gamitan nila ito ng dahas, they won't make it.