"6 years ago, I told you hindi kita gusto at totoo yun. Kasi nga Mahal kita Brige.Mahal na mahal. Halos mabaliw ako nung makita kitang tumakbo at umiiyak. Hindi ko sinadyang saktan ka.Ang gusto ko lang naman noon eh atupagin mo muna ang pag-aaral mo. Natakot kasi ang kuya mo noon. Sa akin mo na lang daw kasi inuubos ang oras mo.Sa lagi mong paghabol sa kin. Pero hindi dahil ipinagtabuyan kita eh, wala na akong pakialam sa yo. Alam ng Kuya mo ang lahat.Lahat ng pinagdaanan ko. Kung paano kita sinusundan araw-araw. Siya rin ang nakasaksi kung paano ko ilabas ang galit ko sa tuwing makikita kitang may kausap at kasamang ibang lalaki. Halos mamatay na nga ako sa kakaselos pero sabi ng kuya mo huwag muna. Maghintay daw muna ko ng tamang panahon. Alam mo ba?ikaw ang gusto kong makitang naglalakad sa gitna ng aisle habang naghihintay ako sa harap ng altar. Kaya sabi ng kuya mo, siya daw ang bahala sa mga lalaking umaaligid sa yo. Yun ang dahilan kung bakit walang nagtangkang umakyat ng ligaw sa bahay niyo. Tinatakot namin sila ng kuya mo" tuloy tuloy nitong paliwanag sa kanya.
"Paul.."
Grabe!I'm so speechless. Anong sasabihin ko?anong gagawin ko?
"Hindi pa ako tapos Brige. Nung makatapos ka naman ng college, hindi pa rin kita nilapitan kasi ayaw ng Papa mo.Siya naman ang nakiusap sa kin. Nung makuha mo na kasi ang diploma mo hininingi ko na agad ang kamay mo sa Papa mo.Okay naman sa kanila pero sabi nila maghintay pa ako ng ilang taon para maging handa ka at maging full grown lady. Hindi ko naman alam na puputaktihin ka ng mga kalalakihan habang hinihintay kita. Aba'y hindi pwede sa kin yun!Naghintay ako tapos basta ka nalang mapupunta sa iba!Ako ang nagtanim tapos sila ang kakain?!No Way!"
"Si Keith..."
"Oo si Keith.Siya ang last date mo.Isa pa yun sa dahilan eh.Hindi na talaga ako makapaghintay kaya tinapos ko na.Bagal kasi ng kuya mo eh.Naiinip na ko kaya hindi ko nalipigilang sabihin na fianće mo ko.Tapos hinalikan pa kita.Long overdue na nga yun eh.Kaya ngayon I will what is rightfully mine.And it's you Brigette May Alarcon.From bow on, you're mine.Kaya please lang,wag mo na akong pahirapan.Mahal na mahal kita"
"No Paul,I can't accept you-"
"Hindi pwede.Sa ayaw at gusto mo magpapakasal tayo.Ako na nga ang pumikot sa yo eh.Oo ako ang lalaki at ako ang namikot pero wala akong pakialam basta-"
Hinalikan ko siya sa lips. Ayaw niya kasing tumigil eh.
"Ano bang pinagsasabi mo jan?Magpapakasal naman ako sa yo ah"
"Pero bakit sabi mo kanina..."
"Ang shunga mo naman kasi eh.Niyayaya mo ba akong magpakasal o inuutusan mo ko?Ni wala ka ngang singsing na ipinakita eh.Malanding to!"
"Ay oo nga pala.Sorry" Tapos natataranta niyang kinuha ang isang velvet box sa bulsa niya.Then lumuhod siya sa harap ko.
"Brigette May Alarcon.I really love you please marry me before I go insane.Will you be my wife?the mother of my children?my life and forever?"
"Yes!I love you too Paul,kaya isuot mo na sakin yan.Wag ka nang magpatumpik tumpik pa.Karakaraka!"
"Finally!Thanks God!Mahal naman kasi kita pero bata ka pa noon. Ngayon kasi pwedeng pwede na"
"Dinaan mo ba naman ako sa pikot eh" biro niya dito.Ngumiti lang din ito sa kanya.
"Haha...ok lang.Tingnan mo nga oh,nandito ka na at akin ka"
"Haha.Oo na.I'm yours, forever"
"I'm yours too Mrs. Brigette May Alcantara-Deguia.Forever"
End
A/N:may forever pa akong nalalaman eh hindi naman aq naniniwala sa Forever!hahaha😂😂😂
