You're My Cure

CHAPTER2 : Broken

BRIX POV

" kuya sa (address ni Brix hihihi)" sambit ko habang wala pa ring  tigil yung kakaiyak, nakatingin lang ako sa labas.

"ok ka lang iha?" tanong ni manong driver, hindi ko kayang magsalita ngayon kaya tanging nagawa ko lang ay ang tignan siya

"Dapat ang mga tulad mong magaganda ay hindi painapaiyak" wika pa nito. maganda?? Ako? Sabagay hindi niya naman kasi alam kung anong meron sa balat ko eh kaya wapa siyang alam.

Hindi pa rin ako nagsalita "tshan na iha, makakahanap ka rin ng mas better dun" masiglang wika ni manong driver.

Pinunasan ko ang luha ko pero magsisisunudan parin silang bumaba. Malapit narin kasi sa bahay.

Ilang saglit pa ay nakarating na kami, anabot ko na yung ad kay manong driver, "naku iha wag na" tanggi nito na ikinataka ko

"huh? Pasahero niyo po ako kaya anong wag na?" tanong ko.
"wag na iha para may masabi ka na may magandang nangyari ngayong araw" nakangiting sabiniya, "hanggang sa muli iha" sambit nito

"ah, salamat oo ingat ho kayo" pahabol ko na tiyak ay narinig niya napasmirk naman ako ng bitter smile dahil dun

Nagmadali akong pumasok sa bahay at dumaretso sa kwarto, sigurado akong nakita ako ni yaya kasi asa sala siya kanina.

Pagkarating ko sa room ko dumapa at nag iyak-hagulgol ako ang daming tanong na gumugulo sa isip ko, ang sakit bakit ganto??

*tok*(3x)

"ikang?.... Ikang?.. Bawal kang mastress anak" wika ni yaya

"ya! kahit ngayon lang po!" sigaw ko at wala ng kasunod pa yun

Tumayo ako pumuntang salamin, hinubad ang damit ko, pinagmamasdan ang balat ko, habang walang tigilsa pag agos ang luha ko

I started scratching my whole body, kumuha ako ng gunting and i used that to scratch my shity skin.

"Arghh!!!" sigaw ko. "Ayoko na, Ayoko na!!!" sigaw mo ulit pls lord, god, dasal ko. Napaluhod nalang ako.

Nasa ganun akong posisyon ng magring yung phone ko.

*Ryan calling* i just watched my phone to ring, i don't have plans to answere that bastard.

Mga tatlong beses na nag ring yung phone ko.

Pagkatapos non i decided to take a shower.

Kung kumilos ako ay parang wala sa sarili.

I thought this vacation will be the best vacation of my life because i have ryan, but hiw ironic, iba yung kinalabasan and i wish this life of my ill end now.

Hindi ko alam kung may magkakagusto sa isang tulag kong merong shity yucky skin.

Tulala habang tumutulo ang luhang ng natapos ko ang paliligo at ganoon parin ako hanggang sa nakabihis ako.

Naupo ako sa tabi ng bintana na nakayakap sa tuhod ko pinagmamasdan ang kawalan

Sobrang tagal ko sa ganoong position, tanging inaalala ay yung sakit na naramdaman ko

Ni kahit na nangangati na ako eala akong pakeelam, para sayo pa?para sa wala brix

Dumating ang 5 pm, naririnig ko na sila mama at papa.

Nagtatalo sa kung saan o kung anong dahilan, mas lalo akong napa iyak dahil don.

Ano na naman ba to?!

"Lara ano na naman bang kagagahan ang ginagawa mo?!" rinig kong sigaw ni papa

"Antonio naman business partner lang kami!!" balik sigaw ni mama.

"Business partner?, naghahalikan?" sigaw ni papa, with that I cover my ears assuming that wala akong naririnig, but damn, tagos parin.

"Ano magsalita kang babae ka may anak tayo! Hindi mo ba yun naisip!?" nanggigigil na wika ni papa.

"Yeah right!!" tanging na sabi ni mama.

"Ano ba yan! Magsitigil nga kayo lagi nalang kayong nagbabangayan mag asawa, yung anak niyo asa taas lang, dyos ko!" si yaya na pinapatigil na sila mama at papa.

Ilang sandali pa ay tumahimik na sa labas

Sasabog na ako kung hindi ko to ilalabas kaya pinunasan ko yung luha ko at tumayo, kumuha ng back pack at kumuha ng mga damit, mga gamot at mga kakailanganin ko, kinuha ko yung susi ng kotse sa side table ko

Pero bago ako umalis nag iwan ako ng note, dahan-dahan kong binuksan yung pinto ko.

Ng masigurado kong walang tao dali-dali aking tumungo sa may likod asa pinto at bubuksan ko na sana ito pero pag lingon ko nakita ko si yaya.

Matang nag aalala ang nakikita ko ngayon, I just gave her a weak smile and a look that saying 'I'll be ok, just let me go'

Ilang segudo pang titigan pero hindi gumagalaw si yaya kaya naman nag patuloy na ako pero bago pa ako makalabas I mouthed 'thank you', because she let me go.

"Take care ikang" sambit pa nito

Pag karating ko sa garahe pumunta agad ako sa kotse ko at pinaandar yun.

All i know this moment, is that I'm broke and i want to go somewhere, were i can burst my emotions, far away from people who are cruel to make me feel like this.

All I want right now is a peaceful place, for my btoken heart and soul.