ဥပကၡာ

#အရာတိုင္းကမွန္ရဲ႕နိယာမဆိုတာအေစာတည္းကဘာလိုမသိခဲ့ရတာလဲ

Point of Soo Pov;

"Morning Mrs.Choi"

"Morning Soo"

ကၽြန္မအခ်ိန္ပိုင္းလုပ္ေနတဲ့ဆိုင္ေလး Love and Kind cafe ေလးထဲဝင္လာေတာ့ေကာင္တာမွာထိုင္ေနတဲ့ Mrs.Choiကိုႏႈတ္ဆက္
ေနတုန္းစူးစိုက္ၾကည့္ေနတယ္လို႔ခံစားမိလိုက္တာနဲ႔ ဆိုင္းအတြင္းကို ၾကည့္လိုက္မိသည္
။

ႀကည့္ေနရင္မွန္နားကSooနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေနတဲ့ေနရာမွာထိုင္ေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ ၊စြန္ရဲ႕တစ္ေကာင္လို စူးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့သူ႔ေၾကာင့္ေရာင္ယမ္းကာေခါင္းငံု႔လိုက္မိသည္

"သူဘာကိုစိတ္တိုေနတာပါလိမ့္ေတာ္ၿပီSoo နင္နဲ႔ဘာမွမဆိုင္ဘူးလစ္လ်ဴရႈထားလိုက္သူကငါ့ကိုမခ်စ္ဘူးမခ်စ္ဘူးမခ်စ္ဘူး"

Soo ကို႔ကိုကိုအားတင္းရင္ဆိုင္ထဲမွာ
uniformသြားလဲမို႔ဝင္ရန္ဟန္ျပင္လိုက္သည္။ ယခုခ်ိန္မွာ Soo စိတ္ထဲ ႀကီးစိုးေနသည္မွာ #He doesn't love me........ သူကမခ်စ္ဘူးဟူသည့္ စကားမ်ားကို စက္႐ုပ္မွာ သံပတ္ေပးထားသလို ..... သံမႈိႏွင့္ ဆြဲကပ္ထားသလို.... အခ်ိန္တိုင္းအမွတ္ရေနမိတယ္... သူ႔ကို ဥပကၡာ ျပဳဖို႔ လုပ္တိုင္းက်ဆံုးခဲ့တဲ့ ကၽြန္မ ယခုဆို ကံၾကမၼာ ကပါ သူ႔အား ဥပကၡာ ျပဳရန္ အေၾကာင္းဖန္လာေလၿပီ။

သူကို ျမင္တိုင္း ပရမ္းပတာ ခုန္တက္တဲ့ႏွလံုးေလး ...သူက ကၽြန္မကို မခ်စ္ဘူးလို႔ေတြးတိုင္း နာက်င္လာတဲ့ ကၽြန္မႏွလံုးသားေလးကေတာ့ အလိုက္မသိစြာ ႏွိပ္ဆက္လြန္းတယ္ ...

တစ္ခါတစ္ခါ ေတြးမိပါတယ္ ကၽြန္မရင္ဘတ္ထဲက ႏွလံုးသားေလးေတြ ရဲ႕ အရွင္သခင္က သူမ်ားလားဟု ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ ေတြးမိပါရဲ႕ ... တကယ္ဆို ႏွလံုးသားေလးရဲ႕ အရွင္သခင္က Soo ေလ Soo ေစရာမွာ ေနေနရမွာေပါ့ ။ ဘာေၾကာင့္ ကၽြန္မ ႏွလံုးသားေလးက သူ႔ရဲ႕ ေက်းကြ်န္ျဖစ္ေနရတာလဲ ... ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ကလဲ အခ်စ္ရဲ႕ ေက်းကၽြန္ပဲေလ ။ Sooေလ အခ်စ္ကသာ Sooရဲ႕ ေက်းကၽြန္ျဖစ္ေစခ်င္မိတယ္။