--Chapter 25--

84 2 0
                                        

Wala na silang dalawa???Pero bakit??? Nakipagbreak ba siya o si Eunice ang nakipagbreak???? Ano bang nangyari??? Nalaman na ba niya???? ugh ba't ko ba yun pinoproblema???

Haixt buhay!!! Ba't di na ako updated sa mga happenings sa life niya???? Ganun na ba ako ka-ignorante pagdating sa kanya????? Anobayan!!! Di ko na alam ang gagawin ko!!!

Well, nagwalk out na lang ako!!! Wala naman akong ibang masasabi eh!! Pero diba wala na naman akong feelings para sa kanya???Bakit ganto???Bakit, affected pa rin ako???

Pwede pakipindot nung off button sa mind at heart ko ng wala na akong maramdaman na something!!!!! Kung kelan nafofall na ako kay Kurt saka naman siya bumalik!!! hay buhay parang siomai!!!

Dahil tuloy dun sa sinabi niya, marami na akong taong nabubunggo!!! Ugh!!! Wala na! Wala na! Wala na! Wala na! Wala na! Wala na! Wala na!!! ugh yan natapos din!!!   

 Wag ka ngang magpaapekto sa lalakeng yun!!! Wla yun! Wala! Wala! Wala!

 "Oh Gail! Anong problema??? Nababaliw ka na ba??? Para ka kasing tanga eh...Yung parang baliw na nagsasalita ng mag-isa tas ngingiti tas mamaya guguluhin ang buhok tas kakausapin ulit ang sarili...Dapat madala ka na sa mental!!!"

"Sige, subukan mo!!!"

"#VoV hahaha joke lang!!!! To naman oh!!! Maiba nga!!! Ba't mo ba sinabi yun kanina??? Yucks kadiri..Reason for your smiles??? eew!!! Masyado kang ewan! Sa lahat ng sasabihin mo ba't yun pa??? Ang korni-korni mo!!!"

"Pabayaan mo na lang nga yan!!!"

"Psh kay fine...just give me your hand..."

"Ano naman ang gagawin mo sa kamay ko???"

"Basta...(^ ^~)//(~* *)" psh bahala na nga..

I lend my hand tas may binigay siya sakin na pendant.."Ano naman to??"

"Sa tingin mo, ano yan???"

"Edi, pendant. Tingin mo sakin tanga????"

"Tss. Alam mo naman pala eh..wahaha peace tayo ah!!" may topak na naman to!! Ay hinde pala, araw-araw pala tong may topak!!!

 "Para san naman to???"

"Para, you'll always remeber even when I'm gone" gone??? 

"Bakit may sakit ka rin ba??? Bakit gone???"

"Tange! Gusto mo talaga akong mamatay?? Pag nawala lang naman ako eh...Di naman ibig sabihin nun mamatay na agad ako!!! Baliw ka talaga!!"

"Eh linawin mo kasi"

"Bakit malabo ba? Di, magpagawa ka ng eyeglass ng luminaw!"

"Isa pang kakornihan, kakainin na kita"

"Hahaha^   ^"

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Next 1 Month and 14 Days...

Magsimula ng sinabi niya yun sakin, naging super  baliw na ako! As in, sobrang nadedepress na na-i-stress na ewan!!! Basta parang baliw lang talaga!!! Hanggang ngayon, nahihiwagaan pa rin ako sa pinagsasabi nung lalakeng yun! Wahaha laughlots!!! At 'nahihiwagaan' pa talaga yung term!!! Hahaha Well, wala na akong pakelam sa mga things na yan!!! Kakalimutan ko na lang kumbaga!!!

"Gail! Di mo pa rin ba papansinin si Nathan????"

"Bakit ko naman siya papansinin?? Bakit close ba kami?"

"Sira!! Bakit yung kaclose mo lang ba ang papansinin mo?? Turek ka talaga"

"Eh ayaw ko pa rin!!"

"Bahala ka nga sa buhay mo!" tas aktong maglalakad na siya papalayo sakin

"ano ka ba!May reason naman ako eh"

"Tell me that effin reason!"

"Well, alam mo naman yung nangyari diba. Kaya dapat alam mo na rin yung reason ko"

Sana naman tigilan niya na ako sa pangungulit sa bagay na yan

"Nonsense naman yung reason mo na yan eh! Ano naman dun sa nangyari?? You're over him na diba?" I'm over him????? Oo, na nga ba?? "Tanungin mo nga muna ang sarili mo kung di mo na talaga siya mahal.."

"Kurt,"..hala, anong isasagot ko? Hmmmmmmmmmmmm, bahala na nga..."..di ko na siya mahal" 

"Yun naman pala eh so there's no reason para i-snob mo siya!!!" aaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhh!!!! ayoko na talga!!! Mababaliw na ako!

<Nathan's POV>

Hanggang ngayon, di niya pa rin ako pinapansin..I can't blame her... Syempre, umiiwas lang siya saken kasi baka mafall na naman siya saken ng wala sa oras..Sabi niya, she's over me na raw..Nasaktan ako nung sinabi niya yun pero I'm not giving up..I won't give her up, never again! Alam ko sobrang tagal na nun pero alam ko isa yun sa reason kung bakit niya ako nilalayuan...Ako naman talaga ang dahilan.

Sandali mga readers, lalapitan ko lang siya...

"Gail!"

"Oh Nathan..^ ^" tas nagfake smile siya..Alam ko, napipilitan lang siyang magsmile sakin...halata naman sa smile niya eh..."hmmm, may problema??"

"Ah wala naman, gusto lang sana kitang makausap..."

"Ah tungkol san?"ayan! bilis itanong mo na sa kanya!

Wait...

____inhale_____

____exhale____

____inhale_____

____exhale_____

ayan..."Mahal..."

"mahal?"

"Mahal..."

"mahal???"

"Mahal...."

"ano ba??? sabihin mo na nga! Nabibitin ako sa'yo eh!!" pwede ba, gusto ko munang kumuha ng perfect timing!! Yung di ako masasaktan!!!

"ano..mahal"

"ugh.."

"Mahal yung cake na pinagawa ko kanina..Pero worth it naman kasi masarap talaga siya" ay baliw!!! Iba na naman ang nasabi mo!

"Oh tapos? Anong kinalaman nun sakin?" ang cold na niya talaga sakin..Ibang-iba na yung pakikitungo niya..Ibang-iba na!:""""(((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((((

"Gusto mong tikman???"

"Ayoko..mahal yun diba!!! Sayang mauubos lang kagad!"

"Okay lang yun, mahal naman kita eh!"ay patay! Nadulas na naman si dila!!! Sino ba unang nagsabi ng 'nadulas na naman ang dila ko'? as if naman na nadudulas ang dila!!! LOL ang korni ko!!!haha ay baliw!!! Ba't nagagawa ko pang tumawa sa situation na to!!! Baliw talaga!!!

"Sige, maiwan na kita:)))" iiwan na naman niya ako?

Palagi na lang ganto...

Lagi na lang niya akong iniiwan...

Lagi na lang niya akong pinapabayaan...

Sinasaktan....

 Pwede bang mahalin niya ako kahit minsan????

--End of Chapter 25--

Author

Hahaha!!! Malapit na si end!!!!huhuhu, mamimiss ko na tong story!!!hahaha Baliw na author

Just Me and YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon