მხოლოდ შენ და სხვა არავინ!

თავი 5

-არა!
-კი!
-არააა!!
-კიი!!
-გეკუთვნის რო?
-კი მეკუთვნის,შენ ხო ჩემი გოგო ხარ ვივი და მგონი უფლება მაქ გაკოცო.
-აუუუ არ ხარ ღირსი.
-ნუ ბუზღუნებ რაა.
-წაშალე ჩქარაა.
-ჯერ მაკოცე.
-ადამიანო არა!არაა!!
-ანუ არა ხო?მაშინ დაგსჯი!
-ააააა!!რააა??
-ზახრუმა!რაც გაიგე დღეს დაისჯები.
ამაყია,მაგრამ ეტყობა რომ შეეშინდა.
- ჰეი რა დავაშავე?
- არ მაკოცე დამპალო.
- და აღარ დამსჯი თუუ....
- რა თუუ!??
- თუ გაკოცებ.
- არა არრ.....
უცებ ტუჩებზე ფაფუკი შეხება ვიგრძენი რომელიც დიდი ხნის მონატრებული მქონდა.მისი ტუჩები..ის ისეთი ტკბილი და წვნინიანია,რომ თავს დაგაკარგვინებს.
- ჰეი!!ჰეიი!ტაეე.
- ჰაა??რაა?სადდ?? ჰოოო!!
- უტვინო რა გჭირს? პირველი ხო არ იყო.
- მმმმ...!! ერთი ადამიანი არ მნახულობდა და თავი მომანატრა...
- ტაე ბოდიში....მ.მეე ეესს ა..აარ მინ..დდ.ოდა.
- ჰეიი შენ რაა??შენ რა ტირი??
- მეე??არა!!
- როგორ არა!ჰეი პრინცესები არ ტირიან არასოდეს.
- არა არ ვტიროდი ტაე.
- სულელო შუბლზე გაწერია.
- რაააა?? მართლა?? - ის ისეთი საყვარელი იყო.ეს რო ვუთხარი შუბლზე ხელი მიიფარა,რომ ვერ „დამენახა"

*.         *.      *. 

- ჯანდაბა!!
- რა მოხდა იუნგი?
- დღეს მამაჩემი ჩამოდის ამერიკიდან.
- და მერე??
- არა არ მინდა ამის თქმა.მამაჩემს არ მოსწონს „არანორმალურები"და კაცმა არ იცის რას იზამს.
- ანუუ მამაშენი წინააღმდეგი იქნება ჩვენი ერთად ყოფნის?
- ჰომ ასეა პატარა,მაგრამ მე შენ გარეშე არ გავჩერდები.
- იუნგი უშენოდ რას ვიზამ.
გული დამეწვა მის მუქ და ღრმა თვალებზე ცრემლი,რომ დავინახე.უბრალოდ „ისინი" ღირსები არ არიან,რომ მის წამწამებზე „ისხდნენ"
- შენი აზრით მე ამას დავუშვებ? შენი აზრით გაგიშვებ სადმე?არა ჯიმინ არასოდეს,შენ ჩემთან იქნები მუდამ პატარავ.არასად არ ვაპირებ გაგიშვა,გესმის?შენ ჩემ გვერდით იქნები ყოველთვის.არ დავუშვებ ჩვენ ერთად ყოფნას ვინმემ ხელი შეუშალოს.
- გთხოვ იუნგი არ წახვიდე ჩემგან.
- არასოდეს პატარავ ეგ არ მოხდება.
- მპირდები?
- გპირდები, „ჩვენ* ყოველთვის იარსებებს გესმის?
ამის თქმა და ჩვენი ბაგეების შეერთება ერთი იყო.ღმერთო როგორ მადნობს მისი ფაფუკი ტუჩები,უბრალოდ მის გარეშე ცხოვრება ვეღარ წარმომიდგენია.ჩემტვის ნარკოტიკივით იქცა ეს სიჰაეროვნე.
- საერთოდ ვერ გნახავ?
მისმა ხმამ გამაწყვეტინა ფიქრი,რომელშიც სევდა და მწუხარება კარგად იმჩნეოდა.
- ჯიმინ მე ხომ გითხარი,რომ არ დავუშვებ შენგან დამაშორონ.
- ხო მაგრამ ეს ასე იქნება იუნგი,შენ დამივიწყებ და უჩემოდ იცხოვრებ.
- არასოდეს ჯიმინ!!ეგ აღარ გაიმეორო.მე ჩემ პატარას ვერასოდეს დავივიწყებ,არ შემიძლია შენი დავიწყება გესმის?? როგორ გინდა შენნაირი ადამიანი დაივიწყო ეს უბრალოდ შეუძლებელია.შენ ციდან ჩამოფრენილი ანგელოზი ხარ,რომელიც ყველაფერს მირჩევნია ამ ქვეყნად.მე შენ გარეშე??ეს ისეთია, როგორც ცისარტყელა ფერების გარეშე ადამიანი ჰაერის გარეშე და ინი იანის გარეშე.უბრალოდ მიყვარხარ პარკ ჯიმინ,მიყვარხარ.
ლაპარაკის დროს ვხედავდი თუ,როგორ ტიროდა ჩემი პატარა.მისი თვალები ელავდა ცრემლების გამო. ის ისეთივე ლამაზი იყო,როგორც აისი.ის ისეთი სრულყოფილია,როგორც არავინ.მეშინია არ ვატკინო,მეშინია არ შევძულდე.გული ცუდ მიგრძნობს,მაგრამ არმინდა ინერვიულოს.
- იუნგი რაც შეეხება ჩემს გრძნობებს შენდამი,ისინი უცებ შემოიჭრნენ ჩემში და მთლიანად დაიპყრეს ჩემი გული.ეს ერთი ნახვით მოხდა,შენმა ღიმილმა მთლიანად მომაჯადოვა და იქვე ადგილზე გამყინა.ღმერთო იცი რა ლამაზი ხარ როცა იღიმი??აიიი... ახლაც კიი,არ მინდა რომ შენგან შორს ვიყო.მოვკვდები შენს გარეშე იუნგი და მაინც თუ ის მოხდა რაც არ მინდა იცოდე,სიგიჟემდე მიყვარხარ იუნგი.