BUZDAN DUVAR

1.Bölüm

MULTİMEDYA:DURU VE EZGİ
Sabah annemin çok güzel (!) sesiyle uyandım. Bir an kendimi yerde bulmamla kendime geldim. Saate baktığımda 08:30 idi. Bizim okulumuz 10:00 da başladığı için zamanım vardı. Hemen banyoya gittim ve rutin işlerimi yaptım. Sonra gardırobumu açarak " GÜNEŞ KOLEJİ" yazan formamı ve siyah pantolonumu alıp dolabımı kapattım. Giyindikten sonra beyaz-siyah olan superstarlarımı giydim. Boy aynama geçip kendime baktıktan sonra makyajımı yapmaya başladım. Makyaj olarakta maskara ve kirazlı nemlendiricimi sürdüm. O sırada zil çaldı. Hemen merdivenlerden inip kapıya baktım kesin Ezgi dir diye içimden geçirdim. Bu arada Ezgi benim sadece kuzenim değil kankam, dert arkadaşım,teselli eden bir dost... daha nicesi yani o kız benim herşeyim. Neyse hemen kapıyı açtım ve beni iterek içeriye giren canığğmm kuzişime ;
-Sanada günaydın kuzen. dedim gözlerimi devirerek .O da hiç aldırış etmeden;
-Valla çok acıktım bir şeyler yicem ben Duru seninle uğraşamam ben şimdi .dedi.
-Zıkkımın pekini ye emi . dememle beraber koltuktan ne zaman aldığını bilmediğim yastığı atarak mutfağa doğru koştu.
-Ezgiiiğğğğğğ. diye cırlamamla mutfağa  doğru bende koştum. Ezgi korkmuş olacakki bana masum kedi bakışları atıyordu. Elime tezgahtaki bıçağı aldım ve Ezgi'nin suratına bakmaya başladım. Ezgi elimdeki bıçağı görünce seslice yutkundu ve ;
-Duru canım benim , hayatımın anlamı, canım kuzişim ,canım kankam hadi sakince elindeki bıçağı tezgaha bırak. dedi.
Ben yaklaştıkça o da geri geri gidiyordu ve sonra Ezgi'nin surat ifadesine bakınca anıra anıra gülmeye başladım .Ezgi de bana "çok kötüsün" bakışalrı atıyordu.Ben de hemen bıçağı tezgaha koyup kenardaki ekmekleri alıp ;
-Sadece ekmekleri dilimleyecektim. Ezgicim noldu ya betin benzin attı. dedim alayla karışık şekilde .
O da şaşırmış yüz ifadesiyle bana bakıyordu ve hemen kendini tooparlayarak
-Yok canım ne şeyi ben şeyden dolayı şeyetmiştim şey oldu işte ben iyiyim gayet betim benzimde atmadı dedi. Bende elimi "yaw he he" şeklinde salladım. Ezgi de kaşlarını çatıp ;
-Off Duru valla seninle uğraşamıyacağım ben kahvaltı etmek istiyorum.dediğinde;
-Bende çok acıktım.Salona geçelim annem bir şeyler hazırlamıştır' şu dilimlediğim ekmekleri de götürim bari' dedim kelimeleri bastırarak. Salondaki kocaman yemek masasına doğru yürüdük. O sırada da saate baktığımda 09.30 geçiyordu.
-Ezgi biraz hızlı olalım 30 dkmız var . dedim. O da;
-Tamam ben 10 dakikada silip süpürürüm .dedi.
Başımı 'tamam' anlamında salladıktan sonra kahvaltımızı yapmaya başladık. Babam ve annemde gelmişti. Kahvaltımızı bitirdikten sonra seri bir şekilde çantamı yukardan aldım ve hemen anneme ve babama sarıldıktan sonra çıktık. Arabamız olduğu için arabayla gidicektik ama Ezgi arabasız gelmişti. Sürücü koltuğuna geçtikten sonra Ezgi yi bekledim o da arabaya bindikten sonra arabayı sürmeye başladım. Saate baktığımda derse 10 dk vardı. İlk günden derse geç kalmak istemiyordum ve biraz daha hızlı kullanmaya başladım arabayı. Okullar açılalı 1 hafta olmuştu fakat biz 2. hafta giderdik hep çünkü 1. hafta ders işlenmezdi. Yeni okulumuzun bahçesine girdiğimizde bir drift çekerek arabadan cool bir şekilde indik. Bütün herkesin gözü bizim üzerimizdeydi. Eh tabi olacak . Yeni okulumuza giriş yaptık. Erkekler bize yiyecekmiş gibi bakarken kızlar gözlerini kısmış  kıskanmış gözlerle bakıyorlardı. O sırada müdür odasına girdik. Klasik göbekli ve kel müdür yerine daşş gibi genç adam vardı karşımda. Müdürü kesmeyi bırakıp daha fazla mal gibi durmayalım diye hemen sorumu sordum;
-Hocam biz bu okula yeni geldikte acaba bizim sınıfımız hangi şube?
-Adınız soyadınız?
-Benim ki Duru KAYA kuzenimki de Ezgi BARLAS
-Sınıfınız 12/B iyi dersler. diyip bize ders programını uzattı biz de hemen alıp odadan çıktık. Ezgi ile aynı sınıftaydık. Kesin babam konuşmuştu.Babacım seni çok seviyorum ya .Ben sınıfımızı ararken Ezgi'nin beni durdurmasıyla ona anlamayan gözlerle baktım. O da benim durumumu anlayınca konuşmaya başladı;
-Kankağğ karşı taraftaki gruba baksana Allahım hepsi daş tü tü tü nazar deymesin. dedi bende göz devirdim ne kadar yakışıklı olabilirlerdiki. Başımı o tarafa çevirince Ezgiye hak verdim. Ama bunlar bizim formamızı değil 'ARAS KOLEJİ' formasını giymişlerdi. Herhalde başka kolejden gelmişlerdi. Tekrardan o gruba baktığımda öndeki çocuk baktığımı fark etmiş olacakki sırıtıp bana göz kırpmasıyla oradan hemen kayboldu.