Ignore

5 0 0
                                    

" Ma, i told you I'm fine already ," sabay hilot ng aking sentido.

Nasa living room kami ngayon ng bahay namin and well ang topic ako na naman. Ilang ulit na akong nag e-explain sa kanila na okay na ako na hindi ko na kailangan ng weekly check up, ano ako tanga ayoko ko na kayang makita ang lalaking yun nasisira lang ang mundo ko . My parents keep on insisting to me to have my weekly check up at ang magiging personal doctor ko ay walang iba kung hindi si Danrick pero ilang ulit ko yun tinatanggihan.

" Anak we're only concern to your health halos napapabayaan mo na ang sarili mo." Mahinang sabi ni papa.

" Pa i told you im fine and i can handle myself  konting stress lang naman yun and i promise you I'll be more careful next time." Paliwanag ko.

Iniisip ko pa lang na magkikita kami ni Danrick ay parang nawawalan na ako ng gana sa buhay. I know feeling maarte lang ako pero ako kasi yung tao  na once ma hurt parang natutraumatized ako agad. He's my first person na talagang I thought who would understand me except from my family. People thought I'm strong but honestly mabilis akong matakot. Maybe I'm tough when it comes to the environment  of my work but when it comes to loving and letting people know me matatakutin ako. I have trust issues.

" just don't bother the doctor mom, I'm fine and i'll make sure it won't happen again okay" I hugged my mom then my dad.

"I'll go back to work now, promise I'll take care of myself from now on."

I went back to work and let the day pass.

I'm having my bath time when I realized na bakit ba ako nagpapakastress sa lalaking yun, eh ano naman kung he's here again. Wala nga syang pakialam sa akin why would I bother myself thinking of him. Then I decided that i better ignore him. I'll just make sure we won't cross our path in the future ever again.

I'm having a fun night here at my twin's bar with my jamjam friends ( pangalan po ng barkada namin). I'm enjoying every drinks I'm drinking parang ang sarap-sarap sa feeling na uminom, maybe because I want something new , something that will make me feel alive. All my life kahit alam kong mahal ako ng pamilya ko at friends ko I feel alone. Parang may kulang, I'm 28 and single ,may ka flirt din naman ako minsan pero mabilis akong mawalan ng gana. I don't know , wala naman akong gender issue , I know I'm 100% female specie. Maybe kulang lang sa dilig hahaha.

" I hate that guy talaga," May Ann suddenly sit beside me.

"Oh bakit?" I asked.

" Hmmm, nothing I just remembered someone."

"Woah, ex mo?" I asked again

" Duh, ex na nga di ba, at tsaka no it's someone , I don't think kilala mo." Sagot nya at uminom.

" Okay." The only word I respond.
Pareho kaming tahimik when I decided to tell her.

"Ma ,he's here"

She's still drinking her drink ,she still look relax and look at me.

"Ano ang Plano?"

" Wala ,tsaka matagal na naman yun. I don't think he'll remember it at tsaka Wala naman syang dapat ma alala." then lean back on my chair.

" Ano sabi ni Angelyn?"

" She's acted like it never happened."

"Hmmmm, masakit pa ba?" She put down her drink and focus on me.

" I don't know, maybe fragments nalang."

"Weird mo talaga, may sarili kang words to describe you're feelings." She chuckled.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 21, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

He's the oneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon