Uber Driver
Sabi nila masaya ang umibig. Yung tipong mahal niyo ang isa't isa. Pero kabaligtaran ata ang sa akin...
Dahil, ako yung mag-isang naka-upo sa loob ng sinehan na puro magkasintahan ang laman.
Dahil, ako yung tahimik na naka-upo sa gilid, pinapanood ang mga magkasintahan na maligayang sumasayaw.
Dahil, ako iyong nasa malayo na patuloy na hinahangaan siya.
Pinagkaitan ata ako ni kupido. Dahil, sa sitwasyon ko ako lang mag-isa ang umiibig. Ako lang naman yung patuloy na umaasa kahit sa dulo alam kong walang pag-asa.
"Ate Bea..." sabi ko sa kabilang linya. Nandito ako ngayon kasama si Angelo sa isang coffee shop. Tiningnan ko silang dalawa ni Chloe na nag-uusap malayo sa akin.
"Yes, Princess?" Tanong niya
"A-ate.." hindi ko napigilan ang pagkabasag ng aking boses. Pinunasan ko agad ang tumulong luha mula sa aking mata.
"Oh my god. Sia, why are you crying?!" Nag-aalala niyang tanong
I chuckled a bit. "Wala 'to, ate. Uhm kuha mo nalang ako ng uber, please? Hindi ko kayang sumabay kay Angelo ngayon"
"Ha? You're with Angelo? Pina-iyak ka na naman ba niya? Ewan ko ba sa kapatid kong yan jusko--"
I cut her off. "Hindi, ate. Nandito ako sa Gaston's Cafè, padala mo nalang yung info ng uber driver.." sabi ko at pinatay na ang tawag.
Hindi ko na hinintay pa matapos ang pag-uusap nila ni Chloe. Lumabas ako ng hindi manlang napapansin ni Angelo. Ganoon naman talaga eh. Ni minsan di naman niya ako tiningnan gaya ng pag-tingin niya kay Chloe.
I recieved a message from ate Bea saying the uber is on his way. So, I decided to just wait here in the bench, but before I could sit someone grabbed my hand.
"Angelo," I tried to smiled but the tears keep falling onto my eyes.
Bakas sa mga mata niya ang pag-kagulat at awa. No, I don't want him to pity me. Not again.
Lumingon lingon ako sa paligid at ng may saktong nag-park na sasakyan ay dumiretso ako roon. Baka ito na yung uber.
"Sia! Wait!" Angelo shouted my name but I refrain myself to look back at him.
Kumatok ako sa bintana ng sasakyan. Agad naman itong bumukas at sumakay na ako. Nakita ko ang kuryosong mga mata ni Angelo. Nagtataka siguro siya kung bakit nakasakay ako sa ibang sasakyan, dahil sanay siyang kay Manong Rene lang ako sumasakay.
"Manong tara na po," sabi ko dahil nakita kong papalapit si Angelo sa amin.
"Excuse me?" The driver asked. Hindi ko na siya nilingon at sinabi na ang paroroonan ko.
Iniyak ko na lahat ng kaya kong iiyak. Dahil I promised myself that this is the last time that I'll cry over a guy. Over Angelo.
Tumigil na ang sasakyan sa harap ng school namin. Ate Bea keep calling me, but I didn't bother to answer any of her calls.
"Thank you po." Sabay lagay ko ng tip sa dashboard. Alam kong bayad na to ni Ate Jas, still I want to give this driver a tip dahil sa pagiging tahimik niya the whole time.
"Now you're giving me a tip? Don't you know--" hindi ko na siya pinatapos magsalita. Sinara ko na agad ang pinto ng kanyang kotse. Ngayon ko lang nalaman na may konyong uber driver pala...
Inayos ko ang buhok ko at pinunasan ang natitirang luha. Tinext ko si Ate Bea na magkita nalang kami sa canteen ng school. Dumiretso ako sa malapit na C.R at nagsimulang ayusin ang muka at buhok ko. Pagkatapos ay lumabas na ako.
" Nako girl, alam kong maganda ka na pero iba parin kapag nad-defined yung features ng mukha mo! You need to put some colors in your face" Katelyn's voice echoed on my mind.
Sa malayo, nakita kong nag-park ang kotseng kaninang sinakyan ko. Bumaba yung driver na konyo kanina. So, nag-aaral pala siya? Not that, it's wrong to have a part time job when you're studying but, its so unusual to have an uber driver *slash* student.
"Siarra!!!" Someone shouted my name
Lumingon ako sa pinanggagalingan non. Nakita ko ang apat kong kaibigan na sina Katelyn, Lauren, Patch at Daniella. Here in our University we were called the "Elite" I don't know why they called us that but as fas as I know, all of the students studying here in the univ. know us
"Hey!" I smiled and waved at them. Sa kanan nakita ko ang uber driver na nakikihalubilo sa mga kaibigan niya. Cool huh?
"You see that?" Turo ni Lauren sa may bandang kay kuyang driver
"What? Who?" Kuryosong tanong ni Dani. Daniella's nickname.
"That guy!! Girbaud Iverson San Juan!!" Lauren screamed
"Wow! He have this bad boy charisma, huh?" Manghang sabi ni Patch
"Oh that guy? He's my driver, kanina lang" I smiled to them
"ANO?!" Sabay-sabay nilang sigaw. Kaya naman lahat ng tao ay napatingin sa amin. Kahit yung tropahan nila kuyang driver napatingin.
"Ano ba? Hinaan niyo boses niyo! Nakakahiya" I said half heartedly.
Binalik ko ang tingin ko kay kuyang driver. So, first of all kilala siya ng mga kaibigan ko. And meaning lang non you're also a popular in this univ. So, this driver or can I say Girbaud is popular? Whoa! Interesting.
Nahalata ata niya na nakatingin kami sa kanya. Ngumiti siya sa.... akin? Oh god, he shamelessly winked at me for god's sake!
Nag-iwas ako ng tingin " Let's g-go guys. Our first subject will start na in five minutes!" Nagmamadali kong sabi at hinila na sila palayo roon
YOU ARE READING
Perfect Strangers
Romans--- "Remember when we first met? We laughed and smiled together. It was a perfect moment and, we didn't even know each other." We sometimes encounter people, even perfect strangers, who begin to interest us at first sight. Katulad lang ng nangyari...