Is It Even Possible?

CHAPTER 8

Its been a while since the confrontation, at isang linggo na akong di pumapasok. Nobody know whats happening with me, my profs, and friends are always calling me and texting me, but none of them had receive any reply.

Nanay Coring is also worried she always knock unto my door, pero wala akong ginawa kung di ang sabihing okay lang ako.

"Anak, gising ka naba? Ngayon ang dating ng mga magulang mo. Di mo ba sila susunduin sa airport?" nanay Coring said as she knock unto my door.

"Im ready to go Nay." i said as I open my door.

"Kain ka muna, naghanda ako ng mga paburito mo"

"hindi na nay busog pa po ako, tsaka baka naghihintay na sina mommy sa airport "

"Oh sige. Mag-ingat ahh, Cardo wag masyado mabilis ang pagpapatakbo." bilin niya kay kuya Cardo ang family driver naming. tumango lang rin si kuya Cardo. Pagkatapos ng ilang bilin pa ni Nay Coring binaling niya naman ang atensyon niya sa akin. "Okay ka na ba talaga iha? Ubos na ang mga dahilan ko, sa mga kaibigan mo. lalong lalo na dun kay Zack kada hapon na lang siya dumadaan dito."

"Okay na ako Nay. sabi ko at niyakap siya. Sige po tutuloy na po kami pumasok na ako sa kotse at pinilit na ngumiti para mapanatag si nay Coring.

~~~~~~

Pag dating namin sa airport, nandoon na sina mommy at daddy naka abang.

"Bat ang bagal bagal niyo? Alam niyo namang traffic di niyo pa inagahan" pang welcome ni daddy, wala man lang long time no see anak, musta ka na anak. "Cardo yung mga bagahe ipasok mo na." at pumasok na siya sa loob ng Toyota Fortuner.

"Hey baby." mom greet then eventually hug me. "lets go daddy' s waiting." she said and we entered in the car.

Pag karating namin ng bahay sinalubong kami nina Nanay Coring at nang iba pang mga trabahante ng mansyon.

"Good morning Maam, Sir, welcome home po." bati nilang lahat.

"Kumusta ho Nay Coring? Mabait ba itong batang ito?" tanong ni mommy kay nay Coring, habang si daddy dumiretsong kusina.

"walang problema sa batang ito" at nag tawanan silang dalawa. "Oh siya tayo'y tunungo na sa kusina at nakahanda na ang mga makakain"

Pag dating sa hapag nandoon na si Daddy sa may kabisera, nag hihintay. Sa may bandang left side niya ni mommy ako naman sa right side so bale ka tapat ko si mommy.

Naging maayos naman ang pananghalian, mag papaalam nasa na ako para tunguhin ang aking silid nang biglang tumunog ang telepono ni mommy

"hello? Yes this is Mrs. Elizalde... Yes..  What? Okay Ill talk to her... Sorry for the inconvenient... Thank you for the report.. Bye." after the call mom eventually look at me.

"Why are you absent for a week?" she ask me

I got shock and I do not know what to say nor to reason out. "Ahmm i-its because ahmm--"

"Make sure its worth the reason young lady." Daddy said in a serious tone.

"Ahmm" I dont know what to say, thankfully Nanay Coring came.

"She is sick, ngayon nga lang bumaba ang lagnat niyang batang iyan." she explain, thats the only time I inhaled air, I look at her and smile.

"Are you okay now?" mom ask, tumango lang ako at ngumiti. "So kumusta naman ang school?"

Okay lang school pa din. "Same old mom"

*Ringg

"Excuse me." Dad said and answer the call and walk unto the garden.