CHAPTER 17
The fact that he likes me.
FRAN’S POV
I’m so thankful na weekend ngayon at syempre walang pasok. Hindi pa ko ready harapin ang mga tao sa school to think na ang tingin nila sakin ay ahas. Hindi naman lahat ay naniniwala sa mga inaakusa sakin ni Maxene. I still have other’s sympathies. Pero ngayon, hindi na mahalaga kung masira yung image ko sa University. What’s important, magkausap kami ni Maxene para mapaliwanag ko sakanya ang side ko.
Maaga ko nagising. No, actually, hindi ako nakatulog ng maayos. Sa napakalaking problema kong to makakatulog pa kaya ako ng maayos?
Pero wait....
Diba magkasama kami ni Xander kagabi??? And as far as I know, nasa may kotse nya kami.
O_____________O
Don’t tell me????????? Kyaaaaaaaaaah.
Chineck ko yung paligid. Kwarto ko naman to.
Eh paano ko nakarating dito? Weird.
*BZZZZZT..BZZZZT..*
Ang aga-aga may tumatawag na agad sakin. Sino naman to?
“Hello?”
(“Hi Girl! Kamusta?”)
Si Amber pala. Wow. Himala. Maaga ata gumising ang babaeng to. Pareho kaming hindi morning person except during school days.
“Okay lang ako Ambs. Don’t worry.”
(“Buti naman Fran. Worried kami sayo eh.”)
o.O? Akala ko ba si Amber to? Eh bakit boses na bigla ni Sara?
“Ai Sara ikaw pala yan.”
(“Hahahaha. Ako nga. Kain tayo.”)
“Hehe. Sige.” Hanggang sa phone call pagkain padin ang nasa utak nya.
(“Fran. Okay ka na talaga ha?”)
o.O? Eh bakit biglang si Aimee naman?
(“We’re here to support you Fran.”)
O.o? Si Ate Loraine?
Don’t tell me magkakasama silang apat?
“Hoy mga babae. Magkakasama ba kayo?”
(“Hahahahahahahaha.”) Sabay sabay na silang lahat nagtawanan. Nakakatawa ba yung tinanong ko?
(“Like duh? Di ba uso sayo ang conference call girl?”) – Amber.
(“Pag maraming kausap sa phone magkakasama na agad?”) – Aimee.
(“Masyado nang nababaliw sa problema mo?”) – Ate Loraine.
(“Nagiging alien ka na tuloy sa techy world.”) – Sara.
Okay. Ako na wala sa sarili. Oo nga no? Bakit hindi ko man lang naisip na conference call yun.
Pero bakit ba ang aga-aga at may confe call kami. Ano bang meron?
“Uy. What’s your problem guys at ang aga-aga may paconfe-confe kayong nalalaman?”
(“We know naman kasi na depressed ka kaya tinawagan ka namin at baka makatulong kami.”) – Amber.
(“We woke up so early pa talaga for this thing. HAAAAAA.”) – Ate Loraine with matching hikab pa.
T T Biglang may tumulong luha sa mga mata ko. Pero this time it’s tears of joy. Ginagawa nila to para damayan ako?
Ganun ba ko kaimportante sakanila?
BINABASA MO ANG
Being Pretenders
Teen FictionHe is mysterious. She is loud. He is superman. She is wonderwoman. They are bestfriends. But when two worlds collide, is BEING PRETENDERS a solution? Finally, it's back! Enjoy reading :)
