"Манай ангид шинэ сурагч шилжиж ирлээ. Тэр их ухаантай охин. Олон улсын олимдиадад хоёрт орсон учраас та нарт туслана гэж итгэж байна"
Хүүхдүүд дуу нэгтэйгээр багшынхаа саяхан ярьсан зүйлийг дэмжих бөгөөд багш шинэ охиноо дуудах аж.
Уруулаа цус гариал хазлаад инээмсэглэн итгэлтэй анги руу ороод багшын дэргэж зогслоо.
"Танилцхад таатай байна Ким Тэжён, Тэжён гэж дуудаарай!"
"Тэмээ гэсэн үү?" нэгэн хөвгүүн чангаар орилчихов.
Түүний хошигнолд ангийн бүх хүүхдүүд инээлдэж эхэллээ. Харин надад шоглоом болж байсан юм.
"Тэжён гэдэг!"
Одоо энэ ангийхан намайг Тэмээ гэдгээр маань л санана байх даа. Аххх азгүй юм! Багш түүнлүү муухай хархад өнөөх хөвгүүн гэмгүй царайлан багшаас уучлалт гуйн цэх суув.
"Тэжён-аа чи Жимины хажууд очоод суучих. Тэр хүүхэд шогч ч гэсэн их гэмгүй хүүхэд юм шүү"
Хөөрхий анхнийхаа өдрөөс байдалд орж, тэгээд ч болоогүй намайг байдалд оруулсан хүүхэдтэй хамт суучих гэж. Муухай царайлсаар түүний хажууд очин суухад эргэн хараад
"Хөөе Тэмээ"
"Тэмээ биш гэж хэлээд байгаа юм биш үү?"
Нилээд хатуухан үг хаясан ч түүнд тоосон зүйл алга. Уучлалт гуйсан болж дахиад л яриа өдөөд байв.
"Хөвгүүн эсвэл залуу гэх ёстой юу хэсэг чимээгүй болж өгч болох уу?"
Жимин гайхширсан харж байснаа дахиад л өнөөх сонин нүүрний хувирлаа тодруулан
"Хөөх чи надтай хүн шиг харьцсан анхны хүн. Бусад нь зүгээр л амаа дараад ангалзаад байдаг юм"
"Надад амаа дараад байх хүсэл алга"
Эцэстээ тулж өнөөх хараал хэлэхгүй хичээлээ таслахгүй гэж өөртөө амласан амлалтаа зөрчичихөв.
"Хараал ид гэж одоо амаа татаад өгөөч дээ" Хэсэг чимээгүй суусан ч дахиад л наашаа харчихаад амандаа юм бувтнаад байв.
"Яриад байгаа зүйлээ чангахан хэлээд дараа нь наад өмхий амаа хамхивал яаж байна даа?"
