chapter two

44 3 1
                                    

Athena's POV

7:15 am

goodmorning beautiful sunshine! goodmorning Philippines!

nagising ako sa sikat ng araw. ay teka, biyernes pala ngayon. wala akong magawa. di pa naman ako pumapasok kasi nagbabakasyon lang naman ako. sumagi sa isipan ko si Ranzelle. ang bff ko noong elementary. tanda pa kaya ako ni Ranzelle? sana.

inayos ko ang higaan ko at lumabas ako ng kwarto. "oh apo gising ka na pala. kumain ka na." sabi ni lola. "opo. si Felice po?" tanong ko. "naku apo, pumasok na si Felice. maaga daw pasok niya eh." sabi ni lola. "ah sige po. kakain muna ako." ngumiti ako at tumango si lola.

pumasok na pala si Felice. itatanong ko sana if may number o contact  ba siya ni Ranzelle. naalala ko, may facebook siya! tama. ichachat ko na lang siya. may twitter din siya. siguro maganda imessage sa twitter. kasi mahilig siya magtwitter.

tinapos ko ang pagkain ko at pumasok sa kwarto.

2 missed calls. (skype : mommy)

nako, di ko alam natumatawag pala si mommy.

calling mommy.....

call answered.

"ma! napatawag ka? sorry ha. kumain po kasi ako." sabi ko. "okay lang anak. how are you? are you doing great?" tanong ni mama. "yes ma! nakakatuwa ang saya dito sa Pinas. ikaw, kelan ka uuwi dito?" tanong ko. "i don't know anak eh. di ko sure if makakauwi pa ako. dami ng paperworks namin eh." lumungkot ang mukha ako sa narinig. "pero don't worry anak, i'm gonna do my best to come back in Philippines." hindi pa rin nagbabago ang mukha ko. nanatiling malungkot. "anak, don't be sad na. okay? oh sige na. free tkme ko lang ngayon eh. ingat kayo dyan ha. alagaan mo sarili mo. ikamusta mo ako sa lola at lolo mo. love you anak. bye." sabi ni mama. "yes ma. bye. love you too." sabi ko.

nakakalungkot lang kasi pinauna nila ako dito sa Pinas tapos hindi pala sila uuwi. nakakalungkot di ko sila kasama magpasko. hayy di bale na nga. hahanapin ko na lang ang account ni Ranzelle para masamahan niya akong gumala.

Facebook:

"Ranzelle Fontanilla" searching...

not found.

-

Twitter:

juliaranzelle : seaeching....

message ; follow

-

pinindot ko ang message button at minessage siya.

ako:

hey Ranzelle, remember me?

sent

Jacob's POV

late na ako. anong oras na. mag-escape na lang kaya ako sa first subject? hay ang O.A mo Jacob. ala-siete pa lang oh. abot ka pa. pagkapasok ko ng campus tumakbo agad ako sa room namin. at thank God di pa ako late.

"oh Jacob bat hapong-hapo ka?" sabi ng kaklase niya. "malamamng tumakbo ako. kala ko kase late na ako eh." sabi ko. "wow ha, ano ba oras na, teka 7:15 lang ah? di pa naman late. tama lang."

"Jacob! may assignment ka na sa Math?" sabi ni Zack. "wala pa bro. meron ba? wala naman binigay si Ms. Rivera ah." sabi ko. "meron daw eh." sabi ni Zack. "okay lang yon. manggagaya na lang ako." sabi ko.

nilagay ko ang bag ko sa upuan ko. napaupo ako at pumasok sa isip ko yung babaeng nakabanggan ko kahapon. bat ganon. para siyang walang response nung nag-sorry ako sakanya? di niya ba narinig? saka bat ang sama ng tingin niya sakin? magkikita pa kaya ulit kami? kelan? saan? paano?

"Jacob!" sabi ni Zack. kaya naman natauhan agad ako nung tinapik at tinawag niya ako. "oh bro?" tanong ko. "oh bat tulala ka? ang lalim ata ng iniisip mo ah? wait. let me guess. is it a girl? wow bro! bat di mo sinabi agad?" react agad ni Zack. "boi, unang-una sa lahat, wala akong girl or new girl. pangalawa, wag ka ngang O.A" sabi ko. "chill bro. chill. pero hindi sa pag-aano, ano ba iniisip mo? or sino?" tanong ni Zack. "ewan ko ba bro. may nakasagian akong babae kahapon sa airport. tapos lagi na siyang pumapasok sa isip ko. i don't know why." sabi ko. "teka, kilala mo ba si Airport Girl?" tanong ni Zack. "Airport Girl?" tanong ko. "oo. Airport Girl. kasi diba you met her in Airport so. maybe we can call her Airport Girl. teka balik tayo. kilala mo ba siya?" tanong niya. "no. bro. nakasagian ko nga lang diba?" sabi ko. "oo nga naman. kalimutan mo na yun bro. masstressed ka lang." sabi ni Zack at tinapik ako.

di ko pa rin talaga mapigilan na isipin si Airport Girl. kelan kaya ulit kami magkikita? i hope as soon as possible we can meet again. not in Airport but some place i accidentally see her.

hay nako Jacob. stop thinking about her. focus. focus. focus. focus, Jacob.

dumating naman bigla si Mrs. Quinto at nagsimula na ang klase. "Goodmorning Class!" sabi ni Ma'am. "Goodmorning Ma'am!" sabi ng lahat. nagpagawa ng seatwork si Ma'am at nagawa ko naman yon agad.

matapos ang klase namin ay pumunta na agad kami sa susunod naming klase. ang klase namin ngayon ay Social Studies. ilang minuto kami naghintay yun pala, wala kaming klase dahil wala ang Prof. namin.

nilaan ko na lang ang oras namin para sa paglalaro ng basketball. tinanggal ko ang polo ko at sando at pantalon lang ang suot ko ngayon. mahirap na, pag nagdumi ang polo ko, nakakahiya umaga pa lanng naman.

hanggang sa paglalaro ng basketball hindi matanggal sa isip ko ang babaeng iyon. parehas kaya kami ng iniisip? sino kaya siya? see you soon, Airport Girl.

Athena's POV

ano ba yan, wala naman magawa dito sa bahay. gusto ko lumabas kaso wala naman akong kasama. wala si Felice. baka maligaw ako. kasi since i was elementary i'm here in Philippines pa. but when i was high school i was transferred to France. kaya mabuti na yung sure na may kasama ako at baka maligaw ako.

napaisip naman ako kung nasaan si Angelo. baka sakali siya yung pwede kong makasama habang wala si Felice. lumabas ako ng kwarto at hinanap si lola. nasa garden si lola at nagga-gardening. nilapitan ko si lola.

"'La asan ho si Angelo?" tanong ko. "nako apo, gusto mo ba puntahan? malapit lang naman dito bahay nila. o gusto mong samahan kita?" sabi ni Lola. "naku, 'La, ako na po. sabihin niyo na lang po sakin kung saan." sabi ko. "pag lumabas ka, yung kasunod na pangalawang bahay, yun na yung kina Angelo, apo." sabi ni Lola. "sige po 'La. salamat po."

agad ko namang pinuntahan si Angelo sa bahay nila. at tumawag ako sa harap ng bahay nila. "tao po, tao po! Angelo? Angelo?" lumabas naman agad si Angelo. "oh Athena! bakit?" tanong niya. "ah, tanong ko lang sana if free ka today. samahan mo sana akong gumala. itour mo naman ako." pakikiusap ko. "sige. pasok ka muna. antayin mo ako ha. bibihis lang ako." sabi niya. "sige. salamat talaga Angelo!" sabi ko.

Not Again In AirportWhere stories live. Discover now