Kızıl bulutlar sarmış saklamış
Yer yüzünden göğe yükselen duaları mı
Tanrıdan saklamışlar ellerimi
Sözlerimi kömürün beyazlığında yok etmişler
Ruhumu bir bez parçasına sarıp karanlığa bırakmışlar
Sonra kader deymişler kader
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kelimeleri Süsleme Sanatı
PoesíaŞiirler Rüzgar bile acı ile esiyor artık Tanrı unutuyor sanırım insanları...
